Σπάσε το ρόδι

Το "ποδαρικό", το ρόδι ... τα έθιμα της καλοτυχίας την Πρωτοχρονιά.

«Πάει ο παλιός ο χρόνος ας γιορτάσουμε παιδιά και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά. Καλή χρονιά, χρονιά πολλά, χαρούμενη χρυσή Πρωτοχρονιά...», αυτοί είναι οι στίχοι του τραγουδιού που έχουμε όλοι τραγουδήσει, αποχαιρετώντας τον παλιό το χρόνο, και περιμένοντας να «μπει» ο καινούριος, με όνειρα, προσδοκίες κι ευχές.

Πρωτοχρονιά

Στα όμορφα Επτάνησα, ανάμεσα στο Ιόνιο πέλαγος και την Αδριατική θάλασσα, χαίρονται με ξεχωριστό τρόπο τις ημέρες του Δωδεκαημέρου. Οι άνθρωποι γιορτάζουν πηγαίνοντας στην εκκλησία, τρώγοντας, πίνοντας, τραγουδώντας αλλά και κάνοντας αστεία ο ένας στον άλλο.

Η ιστορία της Βασιλόπιτας.. Την γνωρίζετε ;

Πρωτοχρονιά χωρίς βασιλόπιτα, δεν γίνεται. Το γιορτινό τραπέζι περιέχει οπωσδήποτε το παραδοσιακό αυτό έδεσμα σ’ όλη την Ελλάδα, ανεξάρτητα από τις παραλλαγές στη γεύση της.

Αλλού, τη συναντάμε σαν κέικ, τσουρέκι, πίτα αλμυρή ή γλυκιά με φύλλα, ενώ αλλού είναι σαν ψωμί και θυμίζει το Χριστόψωμο.

Παραμονή Χριστουγέννων...

Το πρωί της Παραμονής των Χριστουγέννων τα παιδιά σκορπίζονται στους δρόμους σε ομάδες και κρατώντας τα τρυγονάκια τους πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν τα κάλαντα. Κάλαντα είναι ένα τραγούδι που αναφέρεται στο χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Χριστού. Αφού τραγουδήσουν τα κάλαντα οι σπιτονοικοκύρηδες τους δίνουν χρήματα και γλυκά.

Για την αγάπη που έστειλαν τα Ουράνια στις ζωές μας της

Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή για να μοιραζόμαστε στιγμές και αναμνήσεις που θα μας είναι πολύτιμες για πολλά χρόνια. Είναι μια δοκιμασία του χρόνου, ένας απολογισμός ψυχής .. είναι ένας καιρός για να δούμε τον κόσμο με μάτια γεμάτα αγάπη. Είναι ο καιρός για να θυμηθούμε πως ο κόσμος είναι γεμάτος από ανθρώπους σαν κι εμάς, και για να τους δούμε όπως πραγματικά είναι μέσα τους.

Η μαριονέτα

Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που

αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.

Η ομορφιά μας βρίσκεται στην ψυχή

Με την συνεχή μας ενασχόληση με την εξωτερική μας εμφάνιση, μήπως τελικά έχουμε ξεχάσει να «σουλουπώσουμε» λίγο και τον εσωτερικό μας κόσμο; Σκεφτείτε πως αν αφιερώναμε όσες ώρες αφιερώνουμε για την εμφάνιση μας, στο να

καλλιεργήσουμε το πνεύμα και την ψυχή μας τότε ο τρόπος που θα βλέπαμε την ζωή μας, ακόμα και την ομορφιά αυτή καθ’ αυτή, θα ήταν απόλυτα διαφορετικός.

Πόσο ζηλεύω αυτά τα παιδικά χρόνια

Τα χρόνια πέρασαν αλλά τίποτα δεν είναι αξιοζήλευτο σαν τα μικρά μας παιδικά χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια συναντάμε όλο και περισσότερες περιπτώσεις βίας και άλλου είδους παιδικών καρτούν.

Πόσο ζηλεύω αυτά τα παιδικά χρόνια; Τα δικά μας

χρόνια που μας διασκέδαζαν με ωραία καρτούν , αγνά χωρίς βία και σκοτωμούς.

Παγκόσμια Ημέρα Αγάπης, η σημερινή.

Ας βάλουμε όλα τα άσχημα συναισθήματα, τις άσχημες σκέψεις και τα άσχημα λόγια που είπαμε στην άκρη.

Ας σκεφτούμε μόνο θετικά και τους λόγους που αγαπούμε τους ανθρώπους μας...

Ας αναλογιστούμε πόσο ποιοτικό χρόνο χάνουμε

με τους συντρόφους μας όταν ασχολούμαστε με το τι άσχημο θεωρούμε πως μας έχουν κάνει, αντί να σκεφτόμαστε γιατί είναι σημαντικοί για εμάς. Ας ξεκουράσουμε το μυαλό και τη καρδιά μας με το να αφήσουμε απλά τα αληθινά συναισθήματα να μας κυριεύσουν.

Ομορφιές του Χειμώνα

Όταν η φύση αποφασίζει να πάρει τα πινέλα της και να ζωγραφίσει φτιάχνει έναν ακαταμάχητο παράδεισο, στον οποίο είναι δύσκολο να αντιγράψει ανθρώπινο χέρι. Όσο κι αν το νησιώτικο άσπρο-μπλε είναι από τους αγαπημένους μας χρωματικούς συνδυασμούς που θυμίζουν καλοκαίρι, πρέπει να παραδεχτούμε

ότι και οι αποχρώσεις του χειμώνα, όπως αποτυπώνονται στη φύση, δεν πάνε πίσω.

Όμορφες Αναμνήσεις μιας ζωής.

''Η καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες. Φύσηξε, Χριστέ μου, να γίνουν πεταλούδες.''

Ότι συναντάς στο ταξίδι της ζωής σου, γίνεται απόσταγμα, απόσταγμα καθαρό, απόσταγμα θρεμμένο από

την ίδια την καρδιά σου. Αυτά τα αποστάγματα είναι  μερικές από τις πιο πολύτιμες αναμνήσεις της ζωής μας. Μπορεί να είναι και η ίδια η ζωή μας, σαν μια μαυρόασπρη ταινία, ή μικρές κιτρινισμένες από τον χρόνο φωτογραφίες.

Μέρες Αγάπης της

Στις μέρες της Αγάπης που έρχονται θέλω μια ευχή να στείλω να ακουστεί ΔΥΝΑΤΑ...

Δεν υπάρχουν σύνορα στον ουρανό που να χωρίζουν θρησκείες, αλλά ούτε είδα σε άλλη χώρα άλλο χρώμα ουρανού…

Παντού υπάρχει το ίδιο χρώμα από τον Βορρά μέχρι τον Νότο και από την Ανατολή μέχρι Δύση..

Γιατί εμείς οι Άνθρωποι χωρίζουμε τον ουρανό???

Μήνας Χριστουγέννων ή καλύτερα μήνας Αγάπης.

Ο Δεκέμβριος από τους Ρωμαίους ήταν αφιερωμένος στον Κρόνο προς τιμήν του οποίου γιόρταζαν τα Σατουρνάλια που ξεκινούσαν από τις 17 του μηνός. Πίστευαν ότι στις 25 του μηνός ο Ήλιος αναγεννιέται και αποκτάει καινούργιες δυνάμεις. Γι αυτό και τότε

γιόρταζαν τα γενέθλια του αήττητου ήλιου.

Χριστούγεννα…

Αφήστε την αγάπη να τρυπώσει στις καρδιές σας.

Δε θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω τους ανθρώπους που παθαίνουν μελαγχολία τα Χριστούγεννα.

Τι τους φοβίζει και κλείνονται στο καβούκι τους κάθε χρόνο τέτοιες μέρες; Οι φωτισμένοι δρόμοι; Οι στολισμένες βιτρίνες; Οι γιορτινές μυρωδιές από