Ο σκοπός του ταξιδιού μου σ αυτόν τον κόσμο.

Ένα δύσκολο κείμενο για πολλούς για να αφιερώσουν χρόνο να το διαβάσουν, αλλά και να το καταλάβουν, όμως μου ζητήθηκε να γράψω γιατί αρνούμαι το παρελθών μου, γιατί δεν το συζητάω… Για μένα απλώς δεν το θυμάμαι …

Οι ευτυχισμένοι πρέπει να ξέρουν πως όσο πιο γεμάτο είναι ένα ποτήρι, τόσο πιο εύκολα χύνεται. Δηλαδή,
Όσο περισσότερη προσοχή δίνεις στο παρελθόν, τόσο το ενεργοποιείς και χάνεις τον εσωτερικό σου κόσμο. Χάρισα πολύτιμο χρόνο για να το μάθω. 

Πολλές φορές αναρτιόμουνα γιατί ο κόσμος ψάχνει και αναπολεί το παρελθόν του, ενώ πάει πέρασε και πρέπει να ζητάμε το μέλλον μας τώρα.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι πρέπει να έχουμε ένα σκοπό στο τα­ξίδι της ζωής μας διαφορετικά, απλώς περιπλανιόμαστε άσκοπα, και σκοπός σημαίνει μέλλον…  Σωστά;
Πώς το συμβιβάζουμε αυτό, με το να ζούμε στο παρόν;
Όταν κάνεις ένα ταξίδι, είναι βέβαια χρήσιμο να ξέρεις που πας ή τουλάχιστον τη γενική κατεύθυνση προς την οποία κινείσαι, αλλά μην ξεχνάς, το μόνο πράγμα που τελικά είναι αληθινό σε σχέση με το ταξίδι σου είναι το βήμα που κάνεις ετούτη τη στιγμή.
Αυτό είναι το μόνο που υπάρχει.
Το ταξίδι της ζωής σου έχει έναν εξωτερικό και έναν εσώτερο σκοπό.
Ο εξωτερικός σκοπός είναι να φτάσεις στο στόχο σου ή στον προορισμό σου, να επιτύχεις αυτό που ξεκίνησες να κάνεις, να κα­τορθώσεις αυτό ή εκείνο, πράγμα που, φυσικά, προϋποθέτει μέλλον.
Αν όμως ο προορισμός σου ή τα βήματα που πρόκειται να κάνεις στο μέλλον απασχολούν ένα τόσο μεγάλο μέρος της προσοχής σου ώστε να γίνονται πιο σημαντικά από το βήμα που κάνεις τώρα, τότε χάνεις εντελώς τον εσώτερο σκοπό του ταξιδιού σου, που δεν έχει κα­μιά σχέση με το πού πας ή το τι κάνεις, αλλά έχει μεγάλη σχέση με το πώς.
Δεν έχει καμιά σχέση με το μέλλον, αλλά μεγάλη σχέση με την ποιότητα της συνειδητότητάς σου ετούτη τη στιγμή.
Ο εξωτερικός σκοπός ανήκει στην οριζόντια διάσταση του χώ­ρου και του χρόνου, ο εσώτερος σκοπός αφορά το βάθεμα της Ύ­παρξής σου στην κατακόρυφη διάσταση του άχρονου «Τώρα».

Το ε­ξωτερικό ταξίδι μπορεί να περιέχει ένα εκατομμύριο βήματα, το ε­σώτερο ταξίδι έχει μόνο ένα. «Το βήμα που κάνεις αυτή τη στιγμή».
Καθώς αποκτάς βαθύτερη επίγνωση αυτού του ενός βήματος, συνει­δητοποιείς ότι ήδη περιέχει μέσα του όλα τα άλλα βήματα, καθώς και τον προορισμό.
Αυτό το ένα βήμα έχει μεταμορφωθεί σε μια έκφραση τελειότητας, σε μια πράξη μεγάλης ομορφιάς και ποιότητας.
Σε έχει πάει μέσα στην Ύπαρξη, και το Φως της θα λάμπει μέσα απ’ αυτό. Αυτός είναι τόσο ο σκοπός όσο και η πραγμάτωση του εσώτε­ρου ταξιδιού σου, του ταξιδιού μέσα στον εαυτό σου.
Έχει καμία σημασία αν θα πετύχω τον εξωτερικό μου σκοπό, αν θα πετύχω ή θα αποτύχω στον κόσμο;
Θα έχει σημασία για σένα εφόσον δε θα έχεις πραγματοποιήσει τον εσώτερο σκοπό σου.
Είναι επίσης δυνατόν να αποτύχεις εντελώς στον εξωτερικό σου σκοπό και ταυτόχρονα να πετύχεις εντελώς τον εσώτερο σκοπό σου ή και το αντίστροφο, που στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο συνηθισμένο. Εξωτερικά πλούτη και εσωτερική φτώχεια ή «να έχεις κερδίσει τον κόσμο και να έχεις χάσει την ψυχή σου».
Τελικά, κάθε εξωτερικός σκοπός είναι καταδικασμένος να «αποτύχει» αργά ή γρήγορα, μόνο και μόνο επειδή υπόκειται στο νόμο της παροδικότητας όλων των πραγμάτων.
Όσο πιο γρήγο­ρα αντιληφθείς ότι ο εξωτερικός σου σκοπός δεν μπορεί να σου δώσει διαρκή ικανοποίηση, τόσο το καλύτερο.
Όταν έχεις δει τα ό­ρια του εξωτερικού σου σκοπού, τότε παραιτεί σαι από τη προσδοκία σου ότι θα πρέπει να σε κάνει ευτυχισμένο, και έ­τσι τον κάνεις υπηρέτη του εσώτερου σκοπού σου.

Το παρελθόν δεν μπορεί να επιβιώσει όταν είσαι παρών στο τώρα…
Όμως, πέρα από το παρελθόν που θυμόμαστε και με το οποίο ίσως ταυτιζόμα­στε, δεν υπάρχει άλλο ένα επίπεδο παρελθόντος μέσα μας, που είναι πολύ πιο βαθιά εδραιωμένο;
Μιλάω για το ασυνεί­δητο παρελθόν που καθορίζει τη ζωή μας, ιδιαίτερα μέσα α­πό τις εμπειρίες της πρώιμης παιδικής ηλικίας, ίσως και από εμπειρίες περασμένων ζωών.
Έπειτα υπάρχει και η πολιτισμική μας εκπαίδευση, που έχει να κάνει με το πού ζούμε, γεωγραφικά, καθώς και με την ιστορική χρονική περίοδο στην οποία ζούμε.
Όλα αυτά καθορίζουν το πώς βλέπουμε τον κόσμο, πώς αντιδρούμε, τι σκεφτόμαστε, τι είδους σχέσεις έχουμε, πώς ζούμε γενικά τη ζωή μας.
Θα με ρωτήσετε και με το δίκιο σας…
Πώς είναι δυνατόν να τα συνειδητοποιήσουμε όλα αυτά ή να απαλλαγούμε απ’ αυτά;
Πόσος καιρός θα χρειαζόταν για κάτι τέτοιο;
Κι ακόμα κι αν το καταφέρναμε, τι θα α­πέμενε τελικά;
Τι απομένει όταν τελειώνει η ψευδαίσθηση;
Δεν είναι ανάγκη να ερευνήσεις το ασυνείδητο παρελθόν μέσα σου, παρά μόνο καθώς εκδηλώνεται ετούτη τη στιγμή σαν σκέψη, σαν συναίσθημα, επιθυμία, αντίδραση ή σαν ένα εξωτερικό γεγο­νός που σου συμβαίνει.
Οτιδήποτε χρειάζεται να ξέρεις γύρω από το ασυνείδητο παρελθόν μέσα σου, θα το φέρουν στην επιφάνεια οι προκλήσεις του παρόντος. 

Αν αρχίσεις να σκαλίζεις το παρελθόν, θα γίνει ένα απύθμενο πηγάδι, υπάρχει πάντα κι άλλο.
Μπορεί να πιστεύεις ότι χρειάζεσαι περισσότερο χρόνο για να καταλάβεις το παρελθόν και να ελευθερωθείς απ’ αυτό, με άλλα λό­για, ότι το μέλλον θα σε λυτρώσει τελικά από το παρελθόν.
Αυτό εί­ναι πλάνη.
Μόνο το παρόν μπορεί να σε ελευθερώσει από το παρελ­θόν.
Ο περισσότερος χρόνος δεν μπορεί να σε ελευθερώσει από το χρόνο.
Προσέγγισε τη δύναμη του Τώρα. Αυτό είναι το κλειδί.
Τι είναι η δύναμη του Τώρα;
Δεν είναι άλλη από τη δύναμη της παρουσίας σου, είναι η συνειδητότητά σου απαλλαγμένη από σκεπτομορφές.
Ασχολήσου λοιπόν με το παρελθόν στο επίπεδο του παρόντος. Όσο περισσότερη προσοχή δίνεις στο παρελθόν, τόσο περισσότερο το ενεργοποιείς, και τόσο περισσότερο είναι πιθανό να κατασκευά­σεις έναν «εαυτό» απ’ αυτό.
Μην παρανοήσεις αυτό που σου λέω, η προσοχή είναι ουσιαστικής σημασίας, αλλά όχι για το παρελθόν ως παρελθόν.
Δώσε προσοχή στο παρόν, δώσε προσοχή στη συμπεριφορά σου, στις αντιδράσεις, τις διαθέσεις, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τους φόβους και τις επιθυμίες σου, όπως εκδηλώνονται στο παρόν. Εκεί είναι το παρελθόν σε σένα.
Αν μπορείς να είσαι αρκετά παρών ώστε να τα παρατηρείς όλα αυτά, όχι επικριτικά ή αναλυτικά, αλλά χωρίς κρίσεις, τότε αντιμετωπίζεις με επιτυχία το παρελθόν και το διαλύεις με τη δύναμη της παρουσίας σου.
Δεν μπορείς να βρεις τον εαυτό σου με το να μπαίνεις στο παρελθόν. Βρίσκεις τον εαυτό σου με το να έρθεις στο παρόν.
Το να καταλάβω το παρελθόν δε με βοηθάει να καταλάβω γιατί κάνω ορισμένα πράγματα, γιατί αντιδρώ με ορισμένους τρόπους ή γιατί δημιουργώ ασυνείδητα το δικό μου «δράμα», τα πρότυπά μου στις σχέσεις και τα λοιπά;
Για παράδειγμα, γιατί οι σχέσεις σου ακο­λουθούν ορισμένα πρότυπα και μπορεί να θυμηθείς κάποια γεγο­νότα που συνέβησαν στο παρελθόν ή να τα δεις πιο καθαρά. Αυτό ίσως σε βοηθήσει, αλλά δεν είναι ουσιαστικής σημασίας.
Αυτό που είναι ουσιαστικό είναι η συνειδητή σου παρουσία. Αυ­τή διαλύει το παρελθόν. Αυτή είναι ο μεταμορφωτικός παράγοντας.
Έτσι, μην επιδιώκεις να καταλάβεις το παρελθόν, αλλά γίνε όσο πιο παρών μπορείς. Το παρελθόν δεν μπορεί να επιβιώσει όταν είσαι παρών. Μπορεί να επιβιώσει μόνο όταν είσαι απών.
«Η δύναμη του Τώρα» είναι αυτή που μεταμορφώνει τον εσωτερικό κόσμο σ ένα χείμαρρο, έτοιμος να κατακτήσεις με σωστή έννοια το ταξίδι σου σ αυτό τον κόσμο,  δεν σ ενδιαφέρουν τα υλικά αγαθά αλλά μόνο ο εσωτερικός σου κόσμος και η ψυχική του γαλήνη. Οι ρυτίδες μου θα πρέπει απλώς να υποδεικνύουν από πού έχουν περάσει σ αυτή την ζωή, και όχι αν πέρασα όμορφα ή είχα αποτυχίες. Πέθανε το παρελθών μου όλο με ένα μαγικό κουμπί, «διαγραφή μνήμης». Έμαθα να ακούω την φύση και το κάλεσμά της, να σέβομαι τους ανήμπορους και ηλικιωμένους, να σέβομαι την ανέχεια του κόσμου και να ταξιδεύω αθόρυβα δίπλα τους, να αδιαφορώ στα πολυτελή καλέσματα, να αγνοώ το παρελθόν και να δίνω σημασία στα μικρά καλέσματα,  θυμήσου ότι ο Πολιτισμός είναι ο ασταμάτητος πολλαπλασιασμός μη αναγκαίων αναγκών σ αυτή την ζωή.

Ο φόβος για τον θάνατο είναι επακόλουθο του φόβου για τη ζωή. Όποιος ζει μια γεμάτη εσωτερική ζωή, είναι έτοιμος να πεθάνει ανά πάσα στιγμή.

Ο καλύτερος σύμμαχος να βρεις την εσωτερική γαλήνη , είναι η θάλασσα, ταξίδεψε νοερά μόνος σου πάνω στα νερά της, μίλα της και πες της όλους τους φόβους σου, άσε τα κύματα να καθαρίσουν το πνεύμα σου και ρίξε μια ματιά στο φως του ουρανού και θα με θυμηθείς … ένας νέος άνθρωπος θα γίνεις, με γεμάτα πνευμόνια οξυγόνου ζωής, αληθινή ζωή, χωρίς παρελθών , χωρίς άγχος και έννοιες να σκαλίζω στο μυαλό μου για ένα παρελθών που πέρασε κάτι χρόνια πριν… ήρθες στην Γη για να εκπληρώσεις το ταξίδι σου το πέτυχες; Τουλάχιστον προσπάθησε για την μισή διαδρομή. 

Αυτό το βίντεο Το Αυγό, μια καταπληκτική ιστορία από τον «Andy Weir» σε λίγα λεπτά δείχνει το ταξίδι ζωής που αξίζει να κάνεις, στον αληθινό κόσμο του Τώρα …