Πρωτομαγιά

Πάει και ο Απρίλιος μας χαιρετά σε μια μέρα φτάνει και η πρωτομαγιά, η γιορτή των λουλουδιών. Ο μήνας Μάιος πήρε το όνομα του από την Μαία, η οποία σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ήταν μια από τις Πλειάδες και μητέρα του θεού Ερμή.

Κατά μία άλλη εκδοχή η προέλευση του ονόματος αποδίδεται στη ρωμαϊκή θεότητα Μάγια η οποία ήταν σύζυγος του Ήφαιστου.

Ο Μάιος πάντα ήταν ένας μήνας που σχετιζόταν με την αρχή του καλοκαιριού και την εύφορη και ανθισμένη Γη. Για αυτό από παλιά οι άνθρωποι συνήθιζαν να γιορτάζουν την έναρξη του μήνα με διάφορους τρόπους.

Οι αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι ήταν γνωστοί φυσιολάτρες, συνήθιζαν να γιορτάζουν την έλευση της άνοιξης και την άνθιση των λουλουδιών.
Η γιορτή πρόδρομος της σημερινής Πρωτομαγιάς ήταν τα Ανθεστήρια ή Διονύσια. Τα Ανθεστήρια ήταν η πρώτη καθιερωμένη γιορτή των λουλουδιών και γιορτάζονταν κάθε χρόνο από την 11η ως την 13η ημέρα του μηνός Ανθεστηριώνος, δηλαδή 2 με 4 Φεβρουαρίου.
Τα Ανθεστήρια γιορτάζονταν αρχικά μόνο στην Αθήνα, αλλά με το πέρασμα των χρόνων απόκτησαν πανελλήνιο χαρακτήρα. Επίσης ήταν κατά κάποιο τρόπο θρησκευτική γιορτή, μιας και ήταν αφιερωμένη στο θεό Διόνυσο.

Κάθε χρόνο την Πρωτομαγιά πολύς κόσμος εξορμεί στην ύπαιθρο για να «πιάσει τον Μάη».

Έτσι οι άνθρωποι βρίσκονται, έστω και για λίγο, ξανά κοντά στην φύση, μακριά από το τσιμέντο και τους έντονους ρυθμούς της πόλης.

Οι περισσότεροι επιδίδονται στην κατασκευή του παραδοσιακού πρωτομαγιάτικου στεφανιού.
Αυτό ίσως είναι και το μοναδικό έθιμο που συνδέει την Πρωτομαγιά με την αρχαία εκδοχή της ως γιορτή των λουλουδιών.
Η παράδοση θέλει το αυτοσχέδιο στεφάνι να κρεμιέται και να κοσμεί τις 

πόρτες των σπιτιών μέχρι και την παραμονή του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδάρη ή του Κλήδονα, στις 23 Ιουνίου, οπότε και καίγεται σε μεγάλες φωτιές και τον κόσμο να πηδά πάνω από τις φλόγες τρεις φορές.

Στην πορεία όμως ταυτίστηκε με τους αγώνες της εργατιάς σε όλο τον κόσμο. Για τον λόγο αυτό ονομάζεται και εργατική.

Η Πρωτομαγιά καθιερώθηκε ως ημέρα των εργατών χάρη στην εξέγερση-σφαγή που έγινε στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών τον Μάιο του 1886.
Συγκεκριμένα τον Μάιο του 1886 εργάτες συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Haymarket του Σικάγο προκειμένου να διαδηλώσουν ειρηνικά αιτούμενοι οχτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας με κεντρικό σύνθημα «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο».

Στην διάρκεια των πολυήμερων διαδηλώσεων άγνωστος πέταξε μια βόμβα από δυναμίτη εναντίον των αστυνομικών δυνάμεων με αποτέλεσμα να σκοτωθούν επτά αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές ενώ τραυματίστηκαν δεκάδες ακόμη άνθρωποι πολλοί από τους οποίους κατέληξαν τις επόμενες μέρες.

Οκτώ αναρχικοί συνελήφθησαν με την κατηγορία της συνωμοσίας, εκ των οποίων οι 4 κατέληξαν στην κρεμάλα ενώ ένας ακόμη αυτοκτόνησε μέσα στη φυλακή.
Την επόμενη χρονιά η πολιτεία Όρεγκον της Δυτικής ακτής των Η.Π.Α. ήταν η πρώτη πολιτεία που καθιέρωσε τον εορτασμό της Μέρας του Εργάτη «Labor Day» ενώ τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν κι άλλες.
Στην Αμερική και στον Καναδά η μέρα αυτή γιορτάζεται την πρώτη Δευτέρα κάθε Σεπτέμβρη, ενώ στον υπόλοιπο κόσμο επικράτησε η πρώτη Μαΐου λόγω των γεγονότων του Σικάγο.

Καλή Πρωτομαγιά σε όλους μας !!!

Ας βάλουμε όλοι χρώμα στη ζωή μας, καλή διάθεση και παιχνίδι πάνω από όλα !!! Βγείτε έξω και πιάστε τον Μάη !!!  Είναι και η πρώτη ημέρα του καλοκαιριού που τόσο πολύ όλοι μας νοσταλγούμε σε αυτή την μίζερη παραδεισένια χώρα.
Αν θυμάστε απλά παλιά στο Προσκοπείο με τα στεφάνια που μοιράζαμε, ή με το πρωτομαγιάτικη χορό στην Havana ... Εεεε πάνε αυτά πια, τουλάχιστον ας αφήσει για όλους εμάς μόνο μια γλυκιά ανάμνηση και ένα ωραία συναισθήματα και ας προσπαθήσουμε να καλύψουμε με χρώμα την συννεφιά μας
ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ και ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ.

Από τα 7 θαύματα του κόσμου

Από τα 7 θαύματα του κόσμου, τα 4 βρίσκονταν στην Αρχαία Ελλάδα και 3 εκτός. 

Οι αριθμοί 3 και 4 είχαν επίσης συμβολική σημασία για τους Έλληνες.
Οι Αρχαίοι Έλληνες χώριζαν τους ωκεανούς του κόσμου σε 7 θάλασσες:
«Το Αιγαίο, τη Μεσόγειο, την Αδριατική, τη Μαύρη, την Ερυθρά, την Κασπία και τον Περσικό Κόλπο.»
Οι Πυθαγόρειοι θεωρούσαν το 7 τέλειο αριθμό γιατί είναι το άθροισμα του 3 και του 4 που αντιστοιχούν στα τέλεια σχήματα, τρίγωνο και τετράγωνο.
Οι Αρχαίοι Έλληνες αναγνώριζαν το 7 ως μυστηριώδη αριθμό για τις γεωμετρικές του ιδιότητες, π.χ. 7 σημεία δεν μπορούν να δημιουργήσουν συμμετρία ποτέ σε ένα κύκλο.
Ο Φιλοκτήτης έπλευσε με 7 πάνοπλα καράβια στην Τροία με σκοπό να υπερασπιστεί τους Έλληνες κατά τον Τρωικό πόλεμο.
Η τραγωδία του Αισχύλου Επτά επί Θήβας εξιστορεί την εκστρατεία των 7 Ελλήνων βασιλιάδων κατά τις Θήβας, της Πόλης των 7 Πηλών.
Τα μέταλλα που γνώριζαν στην Αρχαιότητα ήταν 7:
«Χρυσός, χαλκός, μόλυβδος, κασσίτερος, υδράργυρος, ασήμι και σίδηρος.» Σε αυτά βασίστηκε η εξέλιξη του Πολιτισμού. 

Το 7 στην Αρχαιότητα… Στην Αρχαία Σπάρτη η εκπαίδευση των αγοριών ξεκινούσε από την ηλικία των 7 ετών.
Οι 7 πλανήτες που ήταν γνωστοί στην αρχαιότητα ήταν οι: «Ερμής, Αφροδίτη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ήλιος και Σελήνη».
Σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Απόλλωνας είχε 7 αγέλες βοδιών.
Στην Αρχαία Αίγυπτο ένα από τα πρώτα μετεωρολογικά συστήματα περιέγραφε 7 διαφορετικά κλίματα, χωρίζοντας τον κόσμο σε μετεωρολογικές ζώνες.
Οι Αρχαίοι Έλληνες χώριζαν την ανατομία του ανθρώπινου σώματος σε 7 μέρη:
«Κεφάλι, στήθος, στομάχι, 2 χέρια και 2 πόδια».
Το 7 εμφανίζεται συχνά στην Μυθολογία:
«7 είναι οι Πλειάδες, Κόρες του Άτλαντα και της Πλειώνης, που αντιστοιχούν στα 7 ορατά άστρα του αστερισμού των Πλειάδων.
Ο αριθμός 7 εμφανίζεται πολύ συχνά στην Ελληνική Μυθολογία: «Η λύρα του Αρχαίου Θεού Απόλλωνα, είχε 7 χορδές».
Η 7η ημέρα της Δημιουργίας είναι αυτή της ανάπαυσης, της αργίας και συμβολίζει την ολοκλήρωση και την τελειότητα…
Ο αριθμός 7 εμφανίζεται συχνά και στη θρησκεία, 7 είναι οι Χριστιανικές αρετές:
«Ευσπλαχνία, ταπεινότητα, αγνότητα, φιλαλληλία (η αγάπη και το ειλικρινές ενδιαφέρον προς τον άλλο, προς τον πλησίον), επιείκεια, καλοσύνη, εργατικότητα.
Το 7 στη θρησκεία.. Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Νώε πήρε στην Κιβωτό του, 7 ζεύγη από κάθε είδος πτηνών.
Ο αριθμός 7 χρησιμοποιείται 70 φορές στην Παλαιά Διαθήκη.
Το αυτόνομο κράτος του Βατικανού ιδρύθηκε στις
7/7 του 1929. 

7 μέρη του σώματος διακοσμούνται με κοσμήματα:
«Το κεφάλι, ο λαιμός, τα χέρια, τα πόδια, τα αυτιά, η μύτη και η μέση».
Σύμφωνα με την επιστήμη υπάρχουν 7 ενεργειακά πεδία στο ανθρώπινο σώμα και βρίσκονται κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης.
Κάθε φάση της Σελήνης, διαρκεί 7 ημέρες.
Στην Κίνα πιστεύουν ότι η 7η μέρα του πρώτου φεγγαριού του έτους, είναι τα γενέθλια της ανθρωπότητας και όλοι γιορτάζουν γενέθλια αυτή τη μέρα.
Η Κινέζικη Φιλοσοφία θεωρεί ως θεμελιώδη στοιχεία τα εξής 7: «Αέρας, νερό, μέταλλο, αιθέρας, φωτιά, ξύλο, και γη».
Ο αριθμός 7 εμφανίζεται συχνά και στη Μυθολογία.
Ο Οδυσσέας προτού επιστρέψει στην πατρίδα του στην Ιθάκη, έμεινε στο νησί της Καλυψούς 7 ολόκληρα χρόνια.
Το 7 στη Γεωγραφία. είναι 7 τα νησιά του Ιονίου πελάγους:
«Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Ζάκυνθος, Ιθάκη, Λευκάδα, Κύθηρα και Παξοί.»
Ο αριθμός 7 εμφανίζεται συχνά με συμβολική σημασία στη γνωστή σειρά βιβλίων Χάρι Πότερ που μάλιστα θα αποτελείται από 7 βιβλία.
7 είναι οι Βυζαντινές μουσικές νότες: ΠΑ, ΒΟΥ, ΓΑ, ΔΙ, ΚΕ, ΖΩ, ΝΗ.
Τα 7 ονόματα που έχουν δοθεί στην Κωνσταντινούπολη είναι: «Κωνσταντίνου Πόλη, Νέα Ρώμη, Αντωνία, Θησαυρός του Ισλάμ, Διαχωριστής του Κόσμου, Ινσταμπούλ, και Κωνσταντινούπολη.» 

Το μυαλό μας μπορεί να μετρήσει στιγμιαία και με ακρίβεια μέχρι και 7 αντικείμενα ακόμη και αν τα δούμε για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου.
Το ουράνιο τόξο αποτελείται από τα εξής 7 διαδοχικά χρώματα: «Κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, μπλε, μωβ και βιολετί.»
Βλέπουμε τελικά, πως ο αριθμός αυτός κρύβει κάτι το ξεχωριστό αλλά… σίγουρα και μυστήριο αφού από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, σημαδεύει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο την ζωή μας.

O Μικρός Πρίγκιπας

... Τότε εμφανίστηκε η Αλεπού.

"Καλημέρα," είπε η Αλεπού.
"Καλημέρα," αποκρίθηκε ευγενικά ο Μικρός Πριγκιπας, κοίταξε τριγύρω μα δεν είδε τίποτα.
"Είμαι εδώ" ξανακούστηκε η φωνή, "ακριβώς κάτω από τη μηλιά."

"Ποια είσαι εσύ;" ρώτησε ο Μικρος Πριγκιπας και πρόσθεσε "Είσαι πολύ όμορφη."
"Είμαι μια αλεπού," απάντησε η Αλεπού.
"Έλα να παίξουμε" πρότεινε ο Μικρος Πριγκιπας. "Είμαι τόσο δυστυχισμένος."
"Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου" δήλωσε η Αλεπού. "Δεν έχω εξημερωθεί."
"Συγνώμη;" είπε ο Μικρός Πρίγκιπας.

Και μετά από λίγη σκέψη, πρόσθεσε:

"Τι θα πει εξημερώνω;"
"Δεν είσαι από εδώ" είπε την αλεπού. "Τι ψάχνεις;"
"Ψάχνω ανθρώπους" είπε ο Μικρός Πρίγκιπας. "Τι θα πει εξημερώνω;"
"Οι άνθρωποι έχουν όπλα και κυνηγούν. Αυτό είναι πολύ ενοχλητικό. Επίσης τρέφουν κοτόπουλα. Αυτά είναι τα μόνα ενδιαφέροντά τους. Ψάχνεις για κοτόπουλα;" Ρώτησε η Αλεπού.

"Όχι," είπε ο Μικρος Πριγκιπας. "Ψάχνω για φίλους. Τι θα πει εξημερώνω;"
"Είναι μια πράξη που παραμελείται πάρα πολύ συχνά" είπε η Αλεπού. "Εξημερώνω σημαίνει κάνω δεσμούς."
"Κάνω δεσμούς;"
"Ακριβώς αυτό" είπε η Αλεπού. "Για μένα δεν είσαι τίποτα περισσότερο από ένα μικρό αγόρι όμοιο με εκατό χιλιάδες άλλα μικρά αγόρια. Και δεν σε χρειάζομαι. Και εσύ, από τη δική σου πλευρά, δεν με έχεις καμία ανάγκη. Για σένα δεν είμαι τίποτα περισσότερο από μια αλεπού όπως εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αλλά αν με εξημερώσεις, τότε θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Για μένα θα είσαι μοναδικός σε όλο τον κόσμο. Για σένα θα είμαι μοναδική σε όλο τον κόσμο..."

"Αρχίζω να καταλαβαίνω" είπε ο Μικρό Πρίγκιπας. "Υπάρχει ένα τριαντάφυλλο... Νομίζω ότι με έχει εξημερώσει..."

"Είναι πιθανό" είπε η Αλεπού. "Στη Γη μπορεί να δεις τα πάντα."
"Ωωω, μα το τριαντάφυλλό μου δεν είναι στη Γη!" είπε ο Μικρός Πρίγκιπας.

Η Αλεπού μπερδεύτηκε και ρώτησε με πολύ περιέργεια:

"Σε άλλο πλανήτη;"
"Ναι."
"Έχει κυνηγούς σε εκείνο τον πλανήτη;"
"Όχι"
"Aαα, πολύ ενδιαφέρον! Έχει κοτόπουλα εκεί;"
"Όχι"
"Τίποτα δεν είναι τέλειο," αναστέναξε την Αλεπού.

Μα ξανασκέφτηκε την ιδέα του.

"Η ζωή μου είναι πολύ μονότονη. Κυνηγώ τα κοτόπουλα, οι άνθρωποι με κυνηγούν. Όλα τα κοτόπουλα μοιάζουν μεταξύ τους, και όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους. Και έτσι έχω αρχίσει να βαριέμαι. Αν με εξημερώσεις, θα νιώσω να έχει έρθει ο ήλιος στη ζωή μου. Θα αναγνωρίζω τον ήχο από τα βήματά σου που θα είναι διαφορετικά από εκείνον όλων των άλλων. Τα άλλα βήματα με κάνουν να κρύβομαι .Τα δικά σου θα με καλούν, σα μουσική, έξω από τη κρυψώνα μου. Και μετά, βλέπεις εκείνα τα χωράφια με το σιτάρι; Δεν τρώω ψωμί. Το σιτάρι μου είναι εντελώς άχρηστο. Τα χωράφια με το σιτάρι δεν μου λένε τίποτα. Και αυτό είναι θλιβερό. Μα τα δικά σου μαλλιά έχουν το χρώμα του χρυσού. Σκέψου πόσο θαυμάσιο θα είναι όταν θα με έχεις εξημερώσει. Τα στάχυα που είναι επίσης χρυσό, θα με κάνει να σε σκέφτομαι. Και θα μου αρέσει να ακούσω τον αέρα ανάμεσα στα σιτάρια..."

Η Αλεπού κοίταξε το Μικρό Πρίγκιπα, για πολύ ώρα.

"Σε παρακαλώ εξημέρωσέ με!" είπε.
"Το θέλω πάρα πολύ" απάντησε ο Μικρός Πρίγκιπας. "Αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Ψάχνω για φίλους και θέλω να γνωρίσω πολλά πράγματα."
"Γνωρίζουμε μόνο τα πράγματα που εξημερώνουμε", είπε η Αλεπού. "Οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να γνωρίσουν το οτιδήποτε. Αγοράζουν τα έτοιμα πράγματα από τα καταστήματα. Αλλά δεν υπάρχει κανένα κατάστημα στο κόσμο από το οποίο να μπορούν να αγοράζουν φίλους και έτσι οι άνθρωποι δεν έχουν πια κανένα φίλο. Εάν θες ένα φίλο, εξημέρωσε με..."

"Τι πρέπει να κάνω για να σε εξημερώσω;" ρώτησε ο Μικρός Πρίγκιπας.
"Πρέπει να είσαι πολύ υπομονετικός" απάντησε η Αλεπού. "Πρώτα θα καθίσεις στο γρασίδι κάπως μακριά μου, όπως τώρα. Θα σε βλέπω με την άκρη του ματιού μου και δεν λες τίποτα. Οι λέξεις είναι αιτία παρεξηγήσεων. Μέρα με τη μέρα θα έρχεσαι πιο κοντά μου..."

Η επόμενη ημέρα ο Μικρός Πρίγκιπας επέστρεψε.

"Θα ήταν καλύτερα να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα" είπε η Αλεπού. "Για παράδειγμα, αν έρχεσαι στις τέσσερις η ώρα το απόγευμα, τότε γύρω στις τρεις η ώρα θα αρχίσω να νιώθω ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα θα νιώθω όλο και πιο ευτυχισμένη. Στις τέσσερις η ώρα, θα είμαι ανήσυχη και σχεδόν θα χοροπηδώ από ευτυχία. Θα σου δείχνω πόσο ευτυχισμένη είμαι. Αλλά αν δεν έρχεσαι συγκεκριμένη ώρα, δεν θα ξέρω πότε θα πρέπει να φορέσει η καρδιά μου τα καλά της για να σε υποδεχθεί... Πρέπει τηρούμε τις ιεροτελεστίες..."

"Τι θα πει ιεροτελεστία;" ρώτησε ο Μικρός Πρίγκιπας.
"Και οι ιεροτελεστίες είναι πράξεις που οι άνθρωποι παραμελούν συχνά" είπε η Αλεπού. "Είναι αυτό που κάνει τη μια ημέρα να διαφέρει από τις άλλες ημέρες, την μια ώρα από τις άλλες ώρες. Για παράδειγμα, οι κυνηγοί έχουν μια ιεροτελεστία. Κάθε Πέμπτη χορεύουν με τα κορίτσια του χωριού. Έτσι η Πέμπτη είναι μια θαυμάσια ημέρα για μένα! Μπορώ να κάνω ένα περίπατο στους αμπελώνες. Αλλά αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, κάθε ημέρα θα ήταν όπως κάθε άλλη ημέρα, και δεν θα μπορούσα ποτέ να έχω καθόλου διακοπές."

Έτσι ο Μικρός Πρίγκιπας εξημέρωσε την Αλεπού. Και όταν έφτασε η ώρα της αναχώρησής του πήγε κοντά της.

"Ααα" είπε η Αλεπού, "θα κλάψω."
"Εσύ φταις γι' αυτό" είπε ο Μικρός Πρίγκηπας. "Δεν ήθελα να σου κάνω κακό - μα εσύ θέλησες να σε εξημερώσω..."
"Ναι, είναι αλήθεια" είπε η Αλεπού.
"Μα τώρα πρόκειται να κλάψεις!" είπε ο Μικρός Πρίγκιπας.
"Ναι, είναι αλήθεια" είπε η Αλεπού.
"Τότε δεν κέρδισες κάτι που σε εξημέρωσα!"
"Κέρδισα" είπε η Αλεπού. "Κέρδισα το χρώμα του σταχυού." Και έπειτα πρόσθεσε: "Πήγαινε και δες πάλι το κήπο με τα τριαντάφυλλα. Τώρα θα καταλάβεις τώρα ότι το δικό σου είναι μοναδικό σε όλο τον κόσμο. Μετά έλα πίσω για να με αποχαιρετήσεις και θα σου κάνω δώρο ένα μυστικό."

Ο Μικρός Πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα. "Δεν μοιάζετε διόλου στο τριαντάφυλλό μου. Γιατί μέχρι σήμερα δεν σημαίνετε τίποτα. Κανένας δεν σας έχει εξημερώσει και έχετε εξημερώσει κανένα. Είστε όπως ήταν κάποτε η Αλεπού μου. Ήταν μόνο μια αλεπού ανάμεσα σε εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αλλά τώρα την έκανα φίλη μου και έτσι είναι μοναδική σε όλο τον κόσμο."

Και τα τριαντάφυλλα ντράπηκαν πάρα πολύ. Και συνέχισε:

"Είστε όμορφα αλλά είστε κενά. Κανένας δεν θα μπορούσε να πεθάνει για σας. Είναι σίγουρο ότι ένας οποιοσδήποτε περαστικός θα πίστευε ότι το τριαντάφυλλό μου - το δικό μου τριαντάφυλλο - είναι ακριβώς όμοιο με εσάς. Μα το τριαντάφυλλό μου, μόνο του, είναι πολύ πιο σημαντικό από όλα σας μαζί. Γιατί είναι αυτό που εγώ πότισα. Γιατί είναι αυτό εγώ προστάτεψα με τη γυάλινη σφαίρα. Γιατί είναι αυτό που προφύλαξα με το παραβάν. Γιατί είναι αυτό που το καθάρισα από τις κάμπιες (εκτός από δύο ή τρεις που αφήσαμε για να γίνουν πεταλούδες). Γιατί είναι αυτό που άκουγα να γκρινιάξει, να καυχιέται, ή μερικές φορές να σωπαίνει. Γιατί είναι το δικό μου τριαντάφυλλο.

Και γύρισε πίσω για να συναντήσει την αλεπού.

"Αντίο," της είπε.
"Αντίο," είπε την αλεπού. "Και τώρα να το μυστικό μου, είναι ένα πολύ απλό μυστικό: Μόνο με την καρδιά βλέπεις σωστά, τα σημαντικά δεν τα βλέπουν τα μάτια.
"Τα σημαντικά δεν τα βλέπουν τα μάτια" επανέλαβε ο Μικρός Πρίγκιπας για να είναι βέβαιος ότι θα το θυμάται.
"Ο καιρός πού έχασες για το τριαντάφυλλό σου είναι που το κάνει να έχει σημασία"
"Ο καιρός πού έχασα για το τριαντάφυλλό μου" επανέλαβε ο Μικρός Πρίγκιπας για να είναι βέβαιος ότι θα το θυμάται.
"Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτήν την αλήθεια" είπε η Αλεπού. "Αλλά εσύ δεν πρέπει να την ξεχνάς. Είσαι για πάντα υπεύθυνος για αυτό που εξημέρωσες. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου..."
"Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου" επανέλαβε ο Μικρός Πρίγκιπας για να είναι βέβαιος ότι θα το θυμάται.

Πλησιάζει το Πάσχα και πάλι

Πλησιάζει το Πάσχα και πάλι. Το καταλαβαίνεις από τη φύση που

ζωντανεύει. Μα και το Πάσχα θα γιορτάσουμε «Την Ανάσταση του Ιησού Χριστού». Πρόκειται για τον πυρήνα του δόγματος της Χριστιανικής θρησκείας που αποτελεί και το διαφοροποιητικό στοιχείο από κάθε άλλη θρησκεία. Διότι εάν ο Ιησούς αναστήθηκε νικώντας το θάνατο, τότε έχει τα εχέγγυα και την «Θεϊκή» πιστοποίηση που καμία άλλη θρησκεία δεν κατέχει.

Ο Βούδας είναι νεκρός, ο Μωάμεθ και ο Κομφούκιος επίσης νεκροί. Ακόμα και ο Μωυσής είναι νεκρός. Αλλά σύμφωνα με τον Χριστιανισμό, ο Χριστός είναι ζωντανός.

Ένα μαρτύριο του Χριστού και των... Εβραίων που ανάγκασε το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο και ζητεί να απαλειφθούν από τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας οι αντισημιτικές αιχμές.

H Ορθόδοξη Εκκλησία ανταπαντά ότι ο αντισημιτισμός των ύμνων έχει θεωρητικό χαρακτήρα...

Φονικός, υπερόπτης, ζηλότυπος, εγκληματικός, γέννημα εχιδνών και δυσεβής χαρακτηρίζεται ο εβραϊκός λαός στα εγκώμια και στα μεγαλυνάρια που ψάλλονται τη Μεγάλη Πέμπτη, τη Μεγάλη Παρασκευή και το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Και όμως την ίδια ώρα ακούγονται τα λόγια του ίδιου του Χριστού που επάνω στον Σταυρό απευθυνόμενος στον Θεό λέει: 

«Αφες αυτοίς, πάτερ Αγιε· ου γαρ οίδασι τι ποιούσιν».

«Επί τη προδοσία ουκ ηρκέσθησαν, Χριστέ, τα γένη των Εβραίων, αλλ' εκίνουν τας κεφαλάς αυτών μυκτηρισμόν και χλεύην προσάγοντες. Αλλά δος αυτοίς, Κύριε, κατά τα έργα αυτών, ότι κενά σου εμελέτησαν».

(Οι Εβραίοι δεν αρκέστηκαν στην προδοσία σου, Χριστέ, αλλά κουνούσαν τα κεφάλια τους, προσφέροντάς σου χλευασμό και μυκτηρίσματα. Αλλ' απόδωσε σ' αυτούς, Κύριε, σύμφωνα με τα έργα τους, διότι σχεδίασαν εναντίον σου πράγματα ανυπόστατα και άδικα.)

«Αραβιανόν, σκολιώτατον γένος Εβραίων, έγνως την ανέγερσιν του ναού. Διά τι κατέκρινας τον Χριστόν;».

(Γένος των Εβραίων, διεστραμμένων, άγριων σαν τους Άραβες, γνώριζες ότι ο ναός θα ηγείρετο εκ νέου, θα ανίστατο το Σώμα του Χριστού. Γιατί λοιπόν κατεδίκασες σε θάνατο τον Χριστό;)

Ένα βάρος που μέχρι σήμερα κουβαλάν στην ψυχή τους όλοι οι Εβραίοι, γενεές ατέλειωτες από την γέννηση του Χριστού μέχρι σήμερον και διαιωνίζεται. Θυμάμαι χρόνια με τους Εβραίους που επισκέπτονταν την Ελλάδα την Μεγάλη Παρασκευή για να αποθέσουν φόρο τιμής και μετάνοιας. « Άφεση για το προπατορικό αμάρτημα της Σταύρωσης του Ιησού» .

Το Τείχος των Δακρύων

Το Τείχος των Δακρύων ή αλλιώς το Δυτικό Τείχος δεν είναι παρά τα μοναδικά υπολείμματα του τείχους που περιέβαλε τον μνημειώδη ναό που έχτισε ο βασιλιάς Ηρώδης. Η τοποθεσία είναι ακριβώς η ίδια με αυτή που είχε κτίσει τον περίφημο ναό του ο βασιλιάς Σολομώντας το 960 π.Χ. Ο ναός αυτός καταστράφηκε από τους Βαβυλώνιους το 586 μ.Χ. και ξαναχτίστηκε το 520 μ.Χ. από τον Ζοροβάβελ, πολιτικό ηγέτη των Ιουδαίων. Ο Ηρώδης κατεδάφισε τον παλιό ναό και έχτισε στη θέση του ένα πολύ μεγαλύτερο το 20 μ.Χ. με μεγάλο βωμό για θυσίες, εγκαταστάσεις εξαγνισμού καθώς και ένα κτίριο σε σχήμα βασιλικής που χρησίμευε ως κεντρική αγορά και χώρος συνάντησης των προσκυνητών. Είναι εκεί που ο Χριστός έδιωξε εξοργισμένος τους φιλάργυρους εμπόρους. Ο ναός καταστράφηκε το 70 μ.Χ. από τους λεγεωνάριους του ρωμαίου αυτοκράτορα Τίτο.

Πολλοί είναι οι πιστοί του ιουδαϊσμού που πιστεύουν ότι το τείχος αποτελεί τμήμα του ναού του Σολομώντα. Από το 16ο αιώνα, κατά την Οθωμανική Περίοδο, το Δυτικό τείχος έγινε κύριος τόπος προσκυνήματος των Εβραίων όπου θρηνούσαν την απώλεια του ναού τους, γι’ αυτό και ξένοι παρατηρητές το ονόμασαν Τείχος των Δακρύων.

Το Δυτικό Τείχος για αιώνες βρισκόταν σε ένα στενό δρομάκι μόλις 12 μέτρα πλάτος, που θα μπορούσε να φιλοξενήσει μόνο μερικές εκατοντάδες πιστούς. Αμέσως μετά τον πόλεμο των Έξι Ημερών όμως το 1967 οι Ισραηλινοί ισοπέδωσαν τη γειτονική αραβική περιοχή για να την προσαρτήσουν στον περίβολο του Τείχους και να μπορεί να φιλοξενήσει έκτοτε δεκάδες χιλιάδες προσκυνητές.

Οι πιστοί που προσέρχονται στο Τείχος των Δακρύων μπορεί να σταθούν εκεί όρθιοι και να προσεύχονται σιωπηλά για ώρες, συχνά ταλαντευόμενοι, ή να καθίσουν πιο πίσω σε κάποια καρέκλα. Ανάμεσα στις μεγάλες πέτρες του τείχους σφηνώνουν μικρά χαρτάκια με γραπτές προσευχές. 

Η αποχώρησή τους γίνεται με βήματα προς τα πίσω.

Μέχρι το 2002 η είσοδος στον περίβολο του Τείχους των Δακρύων απαγορευόταν στις γυναίκες. Ύστερα από τους σκληρούς αγώνες της WOW (Women of Wall) και πολλές δικαστικές διαμάχες οι αρχές παραχώρησαν ένα κομμάτι στα δεξιά του τείχους στον γυναικείο πληθυσμό, τοποθετώντας ειδικό χώρισμα.

Η λέξη Πάσχα από ό,τι λένε οι περισσότερες πηγές προέρχεται από την εβραϊκή Πεσάχ που σημαίνει «πέρασμα» ή «διάβαση». Οι μεν Εβραίοι εορτάζουν τη διάβασή τους από την Ερυθρά θάλασσα και την απελευθέρωση τους από τη δουλεία των Φαραώ. Οι δε Χριστιανοί γιορτάζουν, την ανάσταση του Χριστού, την απελευθέρωσή τους από την αμαρτία και το θάνατο. 

Ποιος δεν συγκινείται όταν περνά από μπροστά του η νεκρική πομπή του επιταφίου; Ποιος δεν κάνει τη συσχέτιση με την νεκρική πομπή κάποιου αγαπημένου του; και ποιος δεν λυπάται στη σκέψη της σταύρωσης ενός αθώου που τον σταύρωσαν για πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους, αλλά Αυτός τους συγχώρεσε. Υπόμεινε όλα τα δεινά, αν και μπορούσε να τα αποφύγει, πέθανε  πάνω στο σταυρό και τρεις μέρες μετά αναστήθηκε. 

«Ο άνθρωπος νίκησε το θάνατο»..

Όπως και να προσεγγίσεις την ιστορία αυτή, σε συνεπαίρνει. Είτε δηλαδή ο αναγνώστης προσεγγίσει την ιστορία του Ιησού του Ναζωραίου μέσα από ένα κοσμικό πρίσμα είτε μέσα από το θρησκευτικό δόγμα, σε κάθε περίπτωση βρίσκει πολλά και συγκλονιστικά στοιχεία μέσα της, ανακουφίζεται με την τελική νίκη του καλού πάνω στο κακό και κυρίως με τη νίκη του ανθρώπου πάνω στο θάνατο. 

Η νίκη αυτή εορτάζεται κάθε χρόνο με την εντυπωσιακή πομπή των επιταφίων και την πανηγυρική λειτουργία της Αναστάσεως.