Μετά την πτώση από τον Παράδεισο η
φύση μας έχει διαφθαρεί τόσο, ώστε
το μόνο που επιθυμεί είναι η ικανοποίηση του
«εγώ» μας. Από τότε που
επαναστατήσαμε κατά του Θεού της αγάπης μέσα
στον Παράδεισο, διχαστήκαμε και ως προσωπικότητες και
γίναμε εχθροί του ίδιου του εαυτού
μας. Διχαστήκαμε όμως και με τον πλησίον. Γι᾿ αυτό και μόνη μας
επιθυμία είναι η προσωπική εγωιστική απόλαυση των
ηδονών της ζωής. Γι᾿ αυτό και ο τόσος πόνος, η
τόση φτώχεια, η τόση αδικία, η τόση ανισότητα, το
πολυποίκιλο γενικά κακό στον
κόσμο.
Γι᾿ αυτό η τόση επιδείνωση της
αστοργίας και ασπλαχνίας μέσα μας
και γύρω μας.
Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο «καλόν λίαν». Το κακό δεν είναι δικό του δημιούργημα. Είναι εφεύρημα του κακού και ανταπόκριση σ’ αυτό της δικής μας προαιρέσεως, της κακής χρήσεως της ελευθερίας που μάς χάρισε ο Δημιουργός μας. Είναι αποτέλεσμα της αμαρτωλής ψυχικής μας διαθέσεως, που εναντιώνεται στην αρετή της διαθέσεως, η οποία μάς εξαχρειώνει και μάς σύρει ολοένα και με μεγαλύτερη ένταση μακριά από το αγαθό.
Βέβαια ο παντογνώστης Θεός δεν μένει απλός και αδιάφορος παρατηρητής των όσων συμβαίνουν στον κόσμο και τα οποία τόσο μάς πληγώνουν. Όλα και όλοι είμαστε μέσα στην απέραντη και ανεξάντλητη αγάπη του, η οποία παρακολουθεί μέ πατρικό ενδιαφέρον τα πάντα και με πάνσοφους τρόπους, ανεξιχνίαστους από το δικό μας φτωχό ανθρώπινο μυαλό, τακτοποιεί έτσι όλα τα πράγματα, ακόμη και τα πιο οδυνηρά, ώστε όσοι έχουν καλή διάθεση να αποκομίζουν πνευματικό όφελος από τις θλίψεις και τις δοκιμασίες της ζωής. Αυτό δε το πνευματικό όφελος, εφόσον οδηγεί στην αιώνια σωτηρία και ευτυχία του ανθρώπου, είναι ασύγκριτα ανώτερο από την υλική ευημερία σ᾿ αυτή την πρόσκαιρη ζωή.
Ναι, θα πει κάποιος. "Αλλά γιατί ο Θεός δεν εξαλείφει το κακό ή τουλάχιστον, γιατί δεν το αναχαιτίζει;"
Ας προσέξουμε όμως. Όλα μεν
διοικούνται από την αγαθή πρόνοια του
Θεού και όλα είναι κάτω από τον απόλυτο έλεγχο της αβυθομέτρητης
αγάπης του, θα έλθει όμως, όταν κρίνει Εκείνος,
και η ώρα της επεμβάσεώς του. Ωστόσο άλλη είναι η σχέση του
παντοκράτορος Θεού προς το φυσικό κακό, αρρώστιες,
θύελλες, τρικυμίες, σεισμούς,
αφορία της γης κ.λ.π.
Κάθε άνθρωπος ερεθίζεται και
σπρώχνεται στην αμαρτία από τη δική του αμαρτωλή επιθυμία. Ακόμη
δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο Θεός δεν θέλει να
γίνεται τίποτε πονηρό. Και ακόμη, ότι
δεν γίνονται όλα από τη θέλησή του, αλλά και από τη δική μας.
Όλα
μεν τα κακά γίνονται μόνο από μας, όλα
δε τα καλά από μας και χάρη στη βοήθειά του. «Τα
μεν αγαθά όλα γίνονται με τη δική μας θέληση και
με τη βοήθεια του Θεού, που δίκαια συνεργάζεται με
όσους προτιμούν το αγαθό με ορθή συνείδηση».
Ο δίκαιος Θεός μπορεί ασφαλώς να εξαφανίσει το
κακό και την αδικία διά μιας
και διά παντός απο τη γη. Αυτό όμως σημαίνει βία, καταναγκασμό και εκμηδένιση της
ανθρώπινης θελήσεως. Αλλά «αυτό που γίνεται με
τη βία δεν είναι ούτε λογικό ούτε αρετή». Εφόσον
λοιπόν ο Θεός μας έπλασε ελεύθερες προσωπικότητες,
δεν θέλει να προλάβει με βίαιο τρόπο τις
κακές συνέπειες που έχει η εκ μέρους μας κατάχρηση αυτής
της δωρεάς του.
Ο Θεός θέλει απεριόριστα το αγαθό και την
αρετή. Και θέλει αυτά να γίνονται
ελεύθερα, διότι αν γίνονται
διά της βίας, χάνουν τον ηθικό και αξιόμισθο χαρακτήρα
τους. Δεν αρέσκεται ο Θεός σε πλάσματα που
σύρονται βίαια στο αγαθό, όπως
τα ανελεύθερα ζώα. Διότι στην πνευματική βασιλεία του μέτοχοι μπορούν
να είναι μόνο λογικές, ελεύθερες και
ηθικές προσωπικότητες.
Όσοι τα γνωρίζουμε αυτά ας προσπαθούμε όχι μόνο να μην αδικούμε, αλλ᾿ ας προσπαθούμε να επικρατήσει η βασιλεία Του. Αυτή είναι η ευχή μου για την Άγια ημέρα των Χριστουγέννων, Να έχουμε Υγεία, να είμαστε όλοι καλά στο Θεϊκό φως της ανθρωπιάς, της Ειρήνης, της Αγάπης και του Αλληλοσεβασμού στα ανθρώπινα πιστεύω.