Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει

 Καλημέρα Φίλοι μου, εύχομαι με την σκέψη και το όνειρο, ότι έτσι θα υποδεχθείτε την άνοιξη με τον πιο ξεχωριστό τρόπο.

Η φύση γύρω μας είναι πανέμορφη και τα πλάσματα που ζουν σε αυτήν, ζώα και φυτά, συμπληρώνουν ένα μοναδικό αλλά υπέροχο σκηνικό. Υπόσχεση άνοιξης που θα έρθει... Φυτά και δένδρα που θα αλλάξουν χρώμα, κήποι θα ανθίσουν, απόλαυση, ομορφιά, τελειότητα του εφήμερου, άνθη λευκά, προάγγελος μιας ακόμη αναγέννησης, μιας ακόμη χαράς, σε λίγο, υπομονή και ο κάμπος θα ανθήσει όπως άνθιζε πάντα.. 

 Σε μια προσπάθεια να έρθει ο άνθρωπος πιο κοντά στη φύση και να εκτιμήσει την σημασία της ζωής, αλλά και την ομορφιά της από κάθε γωνιά, λάβωσε την μάνα Γη. Είναι όμως κάποιες φορές που νιώθεις την ανάγκη να ανέβεις σε ένα ψηλό βουνό για να ακουμπήσεις τον ουρανό, να σκαρφαλώσεις εκεί πάνω και να ξεχάσεις, να ξεχαστείς στην αγκαλιά της και να μην ξανακατέβω.

Μα έρχονται κάτι ατίθασα σύννεφα που δεν με αφήνουν να χαρώ την φύση και την ομορφιά της. Κρύβουν τον ουρανό και τις χρυσές ακτίνες του ήλιου. Το φως και αν έφυγε θα ρθει γεμάτο ελπίδες για μια νέα ημέρα, ήρεμη, όμορφη, γελαστή γεμάτη χαρές και με το όμορφο φως σαν την ανθισμένη άνοιξη. Και εκεί που τα βλέπεις όλα γκρίζα νιώθεις ένα άγγιγμα στην πλάτη.
Γυρνάς, και να η Άνοιξη που σου χαμογελά.

«Έλα σου λέει χαμογέλα και εσύ», απόλαυσε την ζωή όπως τόσο απλά ζουν αυτά τα πλάσματα και χαίρονται τον ήλιο και την μητέρα φύση…
Καλημέρα φίλοι μου και που θα πάει θα λήξει και αυτός ο εφιάλτης όπως χιλιάδες εφιάλτες έζησε η Ελλάδα μας.

 

Aurora borealis αποτελεί ένα φαινόμενο που καθηλώνει ακόμα και τους πιο έμπειρους "παρατηρητές"

 Καλό βράδυ φίλοι μου και καλή εβδομάδα με πολλά χρώματα στην ζωή σας.

Πορτοκαλί, κόκκινα, μπλε, πράσινο και μοβ χρώματα γέμισαν τον ουρανό και έκαναν ρομαντικούς και μη να χαζέψουν τον ουρανό, αφήνοντας το μυαλό τους ελεύθερο και ζωγραφίζοντας ένα χαμόγελο στο πρόσωπο τους. Πάντα πίστευα ότι ο καλύτερος ζωγράφος είναι ο Παντοδύναμος. Ποτέ δεν με διέψευσε, έζησα την απόλυτη μίξη χρωμάτων που έχω δει ποτέ.

Ένα φαινόμενο μοναδικό, ασύλληπτο, από παιδί το ονειρευόμουνα να το δω από κοντά. Να μου χορεύουν τα χρώματα με φόντο την νύχτα και την απόλυτη ησυχία. Το μεγαλείο Του και η δύναμη της φύσης βάζει τον μεγαλύτερο ζωγράφο στην άκρη. Φοβόμουνα να κλείσω τα βλέφαρά μου γιατί θα έχανα στιγμές, που δεν θα ξαναερχόντουσαν ποτέ.

Είναι μάθημα ζωής, υπομονή και αγάπη, τίποτα δεν χωράει μέσα μας.
Το aurora borealis αποτελεί ένα φαινόμενο που καθηλώνει ακόμα και τους πιο έμπειρους "παρατηρητές" που περιμένουν ώρες για να το παρακολουθήσουν στο σκοτάδι. Ο όμορφος νυχτερινός ουρανός στην απομακρυσμένη Αλάσκα, χωρίς εμπόδια από οποιαδήποτε φωτορύπανση, εμφανίζει "πέπλα" από χρώματα σε όλο το πλάτος του κάνοντας τον ουρανό πολύχρωμο.
Εκείνος πάντα με τον τρόπο του θα μας αποζημιώσει με τις αποχρώσεις του ήλιου, τα σύννεφα και τους σχηματισμούς τους.
Όλα αυτά τα ιδιαίτερα σκηνικά καταφέρνουν να μας μεταφέρουν σε μια άλλη διάσταση πιο ονειρική.
Γιατί αυτό είναι κατά βάθος που αποζητούμε όλοι, το όνειρο.

 

Η ιστορία της λαγάνας

 Το παραδοσιακό έθιμο της λαγάνας παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο νηστίσιμο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας. 

Με αφορμή λοιπόν αυτή την ιδιαίτερη μέρα ας γνωρίσουμε την ιστορία της, που χάνεται στους αιώνες.
Η λαγάνα είναι άζυμος άρτος , δηλ. παρασκευάζεται χωρίς προζύμι. Τέτοιος άρτος πρόχειρος χρησιμοποιήθηκε από τους Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο υπό την αρχηγία του Μωυσή.
Έκτοτε επιβαλλόταν από το Μωσαϊκό Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.

Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. 

Ο Αριστοφάνης στις "Εκκλησιάζουσες" λέει "Λαγάνα πέττεται" δηλ ."Λαγάνες γίνονται". Ο δε Οράτιος στα κείμενά του αναφέρει τη λαγάνα ως "Το γλύκισμα των φτωχών". Το έθιμο της λαγάνας παρέμεινε αναλλοίωτο ανά τους αιώνες και συνηθίζεται να παρασκευάζεται με μεράκι από τον αρτοποιό της γειτονιάς, τραγανή λαχταριστή και σουσαμένια και καταναλώνεται κατά την Καθαρά Δευτέρα, την Πρωτονήστιμη Δευτέρα της Σαρακοστής.
Η ονομασία της "Καθαρά" προήλθε από τη συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής, να πλένουν με ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη, ως "ημέρα κάθαρσης". Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους όπου και παρέμεναν μέχρι τη λήξη της νηστείας. Επίσης κατά την ημέρα αυτή εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς στην ύπαιθρο και έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν νηστίσιμα φαγητά όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και λαγάνα. 

Από την Καθαρά Δευτέρα προετοιμάζεται ο άνθρωπος μετά τις εορτές και την καλοφαγία των Απόκρεων, να καθαρίσει την ψυχή και το σώμα του για να φτάσει στο τέρμα δηλ. στο Πάσχα και να αναστηθεί ξανά με την Ανάσταση του Κυρίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η λαγάνα που έχει το σχήμα της "κυρα-Σαρακοστής", που παριστάνει μια μακριά γυναίκα που έχει ένα σταυρό στο κεφάλι, δεν έχει στόμα γιατί είναι όλο νηστεία. 

Τα χέρια της είναι σταυρωμένα για τις προσευχές, έχει επτά πόδια που συμβολίζουν τις επτά εβδομάδες της νηστείας.
Έθιμο που συνηθιζόταν για να μετρούν το χρόνο κατά την περίοδο της Σαρακοστής ήταν κάθε Σάββατο να κόβουν το ένα πόδι και το τελευταίο το έκοβαν το Μ. Σάββατο όπου το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε ήταν ο τυχερός της επόμενης χρονιάς. 

 Η νόστιμη και λαχταριστή για όλους μας λαγάνα είναι ένα προϊόν άξιο σεβασμού και με πραγματική πλούσια ιστορία, θα είναι μεγάλη απώλεια για τις επερχόμενες γενεές να ξεχάσουν τις παραδόσεις μας, να ξεχάσουν τις παλιές σαρακοστιανές μυρουδιές. Οι αρτοποιοί της γειτονιάς πιστοί στις παραδόσεις μας παρασκευάζουν την Καθαρά Δευτέρα τη λαγάνα συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση του εθίμου, ώστε οι νέες γενεές να έχουν την ευκαιρία να ακούσουν, να μυρίσουν και να γευτούν τη Σαρακοστή γιατί οι Σαρακοστιανές μυρωδιές είναι έμμεσοι φορείς μιας βαθιάς πνευματικότητας.
Χρόνια πολλά και Καλή Σαρακοστή με υγεία!!