24-02-2022 Ρωσική Εισβολή στην Ουκρανία

Καληνύχτα για Ανθρώπους που πιστεύουν σ ένα Θεό χωρίς σύνορα …

Βαρέθηκα να βλέπω παιδιά ορφανά, γυναίκες να φέρνουν ζωές στο πάτωμα, μάνες να χάνουν παιδιά, οικογένειες να χωρίζονται και, και…. 

Την ίδια ώρα να ακούω και να διαβάζω ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, στο διάγγελμά του, ανακοίνωσε..

«Τα σχέδιά μας δεν είναι να καταλάβουμε την Ουκρανία, δεν σκοπεύουμε να επιβληθούμε σε κανέναν». 

Τότε τι κάνεις μια εβδομάδα τώρα? 

Παίζεις κρυφτό με τον λαό σου?

Χτυπάτε ανελέητα όλες τις πόλεις της Ουκρανίας μία – μία, σκοτώνουν, λεηλατούν, καταστρέφουν, την πληρώνουν αθώα παιδιά, απλοί άνθρωποι, ξεσπιτώνεις οικογένειες μέσα στο κρύο, χωρίς νερό, ρεύμα, απλή άνθρωποι πληρώνουν με το αίμα τους για μια αλαζονεία? Για ένα «ΕΓΩ είμαι η δύναμη» και κανείς δεν με αγνοεί… Αν είχες τα κότσια να τα βάλεις με αυτούς που σου φταίνε, όχι με τον άμαχο πληθυσμό τα γυναικόπαιδα που βομβάρδισες σήμερα δίπλα στο τρένο του Κίεβο, και στα καταφύγια παιδιών, και κάθε μέρα αίμα – αίμα ... Ντροπή σου…

Έχεις καταλάβει ότι κτυπάς αδελφική χώρα, γείτονα , ομόθρησκοι?
Δηλαδή τι να περιμένουμε από τους άλλους?
Πού πας με τέτοιο εξοπλισμό ?
Και τι θα κάνεις? 

Θα πάρεις την Ουκρανία?
Θα την διοικήσεις ?

Θα ανοίξεις άλλο χρόνιο μέτωπο που δεν θα κλίνει ποτέ….

Ένα δεύτερο Ισραήλ – Συρία που χρόνια ματώνει και κυριεύει το μίσος και η αγανάκτηση.. Πράξεις ψυχωτικές, τσαρικές συμπεριφορές, αρρωστημένες φιλοδοξίες… Τι να περιμένουμε από μία χώρα που ζούσε και θα ζει με συμπλέγματα δικτατορικά ή καλύτερα Τσαρικά από πάππου προς πάππου. 

 Ακούς τι λες? Μας είπες ότι ...
«Στόχος της επιχείρησης σου είναι να προστατεύσεις ανθρώπους που έχουν υποστεί κακοποίηση, γενοκτονία από το καθεστώς του Κιέβου για οκτώ χρόνια, και γι' αυτό θα προσπαθήσουμε να αποστρατικοποιήσουμε και να αποναζιστικοποιήσουμε την Ουκρανία, καθώς και να προσαγάγουμε στη δικαιοσύνη όσους διέπραξαν πολλά αιματηρά εγκλήματα κατά ειρηνικών κατοίκων, συμπεριλαμβανομένων πολιτών της Ρωσικής Ομοσπονδίας»… 

Δεν υπάρχουν λέξεις να τον περιγράψω… Φτωχό το Ελληνικό λεξιλόγιο μπρος στο μεγαλείο του ναρκισσισμού… 

Το αίμα που χύνετε εδώ και 7 ημέρες από άμαχους ανθρώπους που δεν φταίνε για τίποτα, θα το κουβαλάς πάνω σου μέχρι τον άλλο κόσμο, μάνες που έχασαν τα παιδιά τους, θα σας καταριούνται μέχρι και μετά θάνατο.

Ένα κράτος που δημιουργεί τον Θάνατο 500 στρατιωτών και βάλε τι άλλο μας κρύβουν, είναι ένα κράτος που δεν γνωρίζει τι σημαίνει Δημοκρατία – Ελευθερία και ανθρώπινα δικαιώματα. 

Αυτό ισχύει και για χιλιάδες άλλα κράτη που σπέρνουν την καταστροφή με τα σιδερένια όπλα ή καλύτερα, τα χημικά όπλα που σκοτώνουν τον απλό άμαχο πληθυσμό, για το χρήμα, την ενέργεια, τα κοιτάγματα, αλλά που έκαναν το λάθος, αυτοί οι άμαχοι άνθρωποι, να σας δώσουν το κύρος, την καρέκλα και την δύναμη για να τους χτυπάτε ανελέητα όπως κάνετε και τώρα στην Ουκρανία.

Τελικά όλοι σας στο ίδιο καζάνι βαφτιστήκατε, με την αλαζονεία, φιλάργυροι, παιδιά ενός κατώτερου Θεού… Ανάξιοι να λέγεστε παιδιά του Παντοδύναμου που χάρισε απλόχερα την Ειρήνη, την Αγάπη και τον Αυτοσεβασμό.

«Εἰρήνη ὑμῖν» Αν τρέχει στην Φλέβα σου λίγο από το Χριστιανικό Αίμα μέσα σου Πούτιν …. Λυπάμαι για τα πιστεύω σου.

Ένας «Μάρτης» να ξορκίσει τα κακά!

 

Ο Μάρτης ή Μαρτιά είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.

 Από την 1η έως τις 31 του Μάρτη τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.

 Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.

 Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία Μάρτινκα και στην Αλβανία ως Βερόρε. Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Άλλοι πάλι, δένουν τον Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή.

Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα. Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία.

Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία Μαρτιζόρ.
Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός – Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι.
Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του λέει ο μύθος έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.