Καλημέρα σας να έχετε ένα όμορφο ευλογημένο Σαββατοκύριακο.
Η ελιά αποτελεί ιερό δέντρο από τα αρχαία χρόνια και βρίσκεται υπό την
προστασία της θεάς Αθηνάς. Όπως μας θυμίζει ο αρχαίος μύθος, στον αγώνα μεταξύ
των θεών. Η Αθηνά δώρισε στους Αθηναίους την πρώτη ελιά του κόσμου, η οποία
φύτρωσε εκεί όπου χτύπησε το δόρυ της, κατά τον αγώνα μεταξύ των θεών για την
ανάδειξη του προστάτη των Αθηνών. Οι Μυκηναίοι προσέφεραν ελαιόλαδο στους
Θεούς, ενώ ο Όμηρος ονόμαζε την ελιά «το υγρό χρυσάφι της διατροφής»
Υπάρχουν τόσα πολλά διαφορετικά νοήματα για αυτό το
ξεχωριστό δέντρο, αλλά για εμάς συμβολίζει την οικογενειακή κληρονομιά
και παράδοση. Μία παρακαταθήκη που μας οδηγεί μπροστά, ώστε να συνεχίσουμε τον
κύκλο της ζωής εμποτίζοντας λίγο απ’ την ψυχή μας στη διαδικασία. Σύμβολο
ευημερίας, πλούτου, εξαγνισμού, μυστικισμού, δύναμης, εξουσίας, θρησκείας,
ελπίδας. Επίσης συμβολίζει το αθλητικό ιδεώδες, την ειρήνη, την σοφία, την
γονιμότητα, την ευφορία, την τύχη και την νίκη.
Κανένα καρποφόρο δέντρο στον τόπο μας ,δεν υμνήθηκε, δεν
ζωγραφίστηκε, δεν τραγουδήθηκε όσο το ελαιόδεντρο. Αυτό το δέντρο που
αγαπάει την θάλασσα και τον μεσογειακό ήλιο, μεγαλώνει ακόμα και σε άγονα,
πετρώδη εδάφη και αντέχει σε συνθήκες ανομβρίας και δυνατών ανέμων.
Συντρόφεψε τους κατοίκους αυτών των περιοχών τόσο σε εποχές
ευμάρειας , όσο και σε εποχές στέρησης, αφήνοντας το αποτύπωμά του σε κάθε
πολιτισμική παράδοση των λαών της Μεσογείου.
Κατά την ελληνική παράδοση, με την γέννηση ενός παιδιού
φυτεύεται μια ελιά .Η ελιά και το παιδί θα μεγαλώσουν ταυτόχρονα και όταν το
παιδί θα γίνει 6 ετών η ελιά θα δώσει τους πρώτους της καρπούς. Θα
επιζήσει και θα βρίσκεται εκεί πολλές γενιές αργότερα για να θυμίζει την
συνέχεια και την εξέλιξη της ζωής.
Οι Αρχαίοι Έλληνες αγάπησαν την ελιά και θεοποίησαν την
καταγωγή της, προσδίδοντάς της λατρευτικό και θρησκευτικό χαρακτήρα,
καταδικάζοντας σε θάνατο όποιον κατέστρεφε ένα ελαιόδεντρο. Με κλάδο ελιάς
ερχόταν οι αγγελιοφόροι για σύναψη ειρήνης, ενώ στους ολυμπιακούς αγώνες
μοναδικό βραβείο για τους νικητές ήταν ένα στεφάνι από την άγρια ελιά της
Ολυμπίας, ο κότινος.
Πολλοί ήταν οι Έλληνες φιλόσοφοι που μελέτησαν τις
θεραπευτικές ιδιότητες του ιερού αυτού δέντρου. Διοσκουρίδης, Διοκλής,
Αναξαγόρας, Εμπεδοκλής, Ιπποκράτης. Ο Αριστοτέλης μελέτησε το ελαιόδεντρο και
ανήγαγε την καλλιέργειά του σε επιστήμη. Ο Σόλων πρώτος νομοθέτησε την
προστασία του. Ο Όμηρος το παρομοίασε με υγρό χρυσό. Από το 4000 π.χ.
ήταν γνωστή η χρήση του ελαιόλαδου για θεραπευτικούς σκοπούς. Ο Ιπποκράτης, ο
πατέρας της Ιατρικής, το περιγράφει σαν τέλειο θεραπευτικό. Χαρακτηριστικά στον
Ιπποκράτειο κώδικα αναφέρονται περισσότερες από 60 φαρμακευτικές και ιατρικές
χρήσεις του ελαιόλαδου.
Η ελιά, το ιερό αυτό δέντρο, με την αέναη και αειθαλή
παρουσία της ανά τους αιώνες στον ελλαδικό χώρο, φέρει ακέραιη την μνήμη και
αποτελεί τον συνδετικό κρίκο του παρελθόντος με το παρόν….
Είναι δέντρα σ΄ όλη την γη , μα σαν την ελιά δεν είναι, λιάζει,
χιονίζει, βρέχεται , μα πάντα δροσερή είναι.
