«Κάθε
μέρα ο Θεός μας δίνει μαζί με τον ήλιο, μια στιγμή κατά την οποία είναι δυνατόν
να αλλάξει καθετί που μας κάνει δυστυχισμένους.
Κάθε μέρα προσποιούμαστε ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει αυτή η στιγμή, κάνουμε πως πιστεύουμε ότι το σήμερα είναι το ίδιο με το χθες, και θα είναι ίδιο με το αύριο.
Αλλά το ον που δίνει προσοχή στη μέρα την οποία ζει, ανακαλύπτει τη μαγική στιγμή... Αυτή η στιγμή υπάρχει.
Μια στιγμή που όλη η δύναμη των άστρων περνάει από μέσα μας και μας επιτρέπει να κάνουμε θαύματα.
Η ευτυχία είναι καμιά φορά ευλογία αλλά πιο συχνά είναι μια κατάκτηση.
Η μαγική στιγμή της ημέρας μας βοηθάει ν’ αλλάξουμε, μας σπρώχνει να φύγουμε σε αναζήτηση ονείρων.
Θα υποφέρουμε, θα διασχίσουμε κακά περάσματα, αλλά αυτές είναι μεταβατικές περίοδοι που δεν αφήνουν ίχνη. Κι αργότερα θα μπορούμε να κοιτάζουμε πίσω με περηφάνια και πίστη.
Δυστυχής αυτός που φοβάται να ριψοκινδυνεύσει. Γιατί αυτός ίσως δεν απογοητευτεί ποτέ, ίσως δεν γνωρίσει ποτέ την πλάνη, δεν θα υποφέρει σαν αυτούς που έχουν να κυνηγήσουν κάποιο όνειρο.
Όταν όμως θα κοιτάξει πίσω του (γιατί πάντα κοιτάζουμε πίσω μας), θ’ ακούσει την καρδιά του να του λέει:
“ Τι έκανες τα θαύματα που έσπειρε ο Θεός στις μέρες σου;
Τι έκανες τα ταλέντα που σου εμπιστεύτηκε;
Τα έθαψες βαθιά σε μια τρύπα γιατί φοβόσουν μην τα χάσεις;
Τότε, αυτό σου απέμεινε: Η βεβαιότητα πως έχασες τη ζωή σου”.
Δυστυχής αυτός που ακούει τούτα τα λόγια. Τότε θα πιστέψει στα θαύματα, αλλά οι μαγικές στιγμές της ύπαρξης θα έχουν περάσει αμετάκλητα.»
Κάθε μέρα προσποιούμαστε ότι δεν αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει αυτή η στιγμή, κάνουμε πως πιστεύουμε ότι το σήμερα είναι το ίδιο με το χθες, και θα είναι ίδιο με το αύριο.
Αλλά το ον που δίνει προσοχή στη μέρα την οποία ζει, ανακαλύπτει τη μαγική στιγμή... Αυτή η στιγμή υπάρχει.
Μια στιγμή που όλη η δύναμη των άστρων περνάει από μέσα μας και μας επιτρέπει να κάνουμε θαύματα.
Η ευτυχία είναι καμιά φορά ευλογία αλλά πιο συχνά είναι μια κατάκτηση.
Η μαγική στιγμή της ημέρας μας βοηθάει ν’ αλλάξουμε, μας σπρώχνει να φύγουμε σε αναζήτηση ονείρων.
Θα υποφέρουμε, θα διασχίσουμε κακά περάσματα, αλλά αυτές είναι μεταβατικές περίοδοι που δεν αφήνουν ίχνη. Κι αργότερα θα μπορούμε να κοιτάζουμε πίσω με περηφάνια και πίστη.
Δυστυχής αυτός που φοβάται να ριψοκινδυνεύσει. Γιατί αυτός ίσως δεν απογοητευτεί ποτέ, ίσως δεν γνωρίσει ποτέ την πλάνη, δεν θα υποφέρει σαν αυτούς που έχουν να κυνηγήσουν κάποιο όνειρο.
Όταν όμως θα κοιτάξει πίσω του (γιατί πάντα κοιτάζουμε πίσω μας), θ’ ακούσει την καρδιά του να του λέει:
“ Τι έκανες τα θαύματα που έσπειρε ο Θεός στις μέρες σου;
Τι έκανες τα ταλέντα που σου εμπιστεύτηκε;
Τα έθαψες βαθιά σε μια τρύπα γιατί φοβόσουν μην τα χάσεις;
Τότε, αυτό σου απέμεινε: Η βεβαιότητα πως έχασες τη ζωή σου”.
Δυστυχής αυτός που ακούει τούτα τα λόγια. Τότε θα πιστέψει στα θαύματα, αλλά οι μαγικές στιγμές της ύπαρξης θα έχουν περάσει αμετάκλητα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου