Αχ πόσο μου έλειψε το φθινόπωρο…
Επιθανάτιο χρώμα θα έλεγα είχε την μεγαλύτερη φαντασία ο Δημιουργός της φύσης αποτυπώνοντας την δύναμη των χρωμάτων.
Ο Δημιουργός έφτιαξε τον άνθρωπο γνωρίζοντας ό,τι κάθε κύτταρο του σώματος μας θα ευαισθητοποιείται με αυτά. Τα χρώματα μπορούμε να τα νιώσουμε, με τις αισθήσεις μας ακόμα κι όταν δεν τα βλέπουμε. Οι τυφλοί μπορούν να «νιώσουν» τις δονήσεις των χρωμάτων. Μπορούν να ξεχωρίσουν τα χρώματα, π. χ. πάνω σε μεταξωτά μαντήλια μόνο με το άγγιγμα: το μπλε τους ησυχάζει, το μωβ τους χαλαρώνει, το πορτοκαλί τους εμπνέει τη χαρά. Κλπ..
Τα χρώματα επιδρούν πάνω στο σώμα και επηρεάζουν τις συμπεριφορές μας.
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, τα φύλλα ξεσπούν σε ένα επιθανάτιο σόου, γεμίζοντας τα δάση με αποχρώσεις του κίτρινου πριν πέσουν νεκρά στο έδαφος. Κι όμως, αντίθετα από ό,τι θα υπέθετε κανείς, το κίτρινο χρώμα βρισκόταν εκεί ανέκαθεν.
Από την αρχή της ανάπτυξής τους, τα φύλλα περιέχουν καροτενοειδή, κίτρινες και πορτοκαλί ουσίες στις οποίες οφείλεται για παράδειγμα το χρώμα του καρότου.Οι ουσίες αυτές προστατεύουν τη χλωροφύλλη από βλάβες που θα μπορούσε να προκαλέσει το ηλιακό φως. Η πράσινη χλωροφύλλη, όμως, καλύπτει το χρώμα των καροτενοειδών την άνοιξη και το καλοκαίρι, όσο το φύλλο παραμένει λειτουργικό.
Το φθινόπωρο, η χλωροφύλλη διασπάται και αρκετά από τα συστατικά της επιστρέφουν στον κορμό και τις ρίζες των δέντρων για να χρησιμοποιηθούν εκ νέου την επόμενη άνοιξη.
Τα καροτενοειδή μένουν αντίθετα στη θέση τους και δίνουν νέο χρώμα στα ημιθανή φύλλα. Το ίδιο συμβαίνει εξάλλου με τις μπανάνες και άλλους καρπούς που κιτρινίζουν όταν ωριμάσουν.
Υπάρχουν όμως και φύλλα που γίνονται κατακόκκινα, αντί για κίτρινα ή πορτοκαλί. Σε αυτήν την περίπτωση, η εξήγηση είναι πιο περίπλοκη.
Οι φλογερές αποχρώσεις του κόκκινου οφείλονται στις ανθοκυανίνες, ουσίες που υπάρχουν μεταξύ άλλων στη φλούδα των μήλων και των κόκκινων σταφυλιών. Αντίθετα με τα καροτενοειδή, οι ανθοκυανίνες δεν προϋπάρχουν στα φύλλα, αλλά παράγονται μόνο το φθινόπωρο από το μεταβολισμό σακχάρων που έχουν συσσωρευτεί το καλοκαίρι.
Το ερώτημα βέβαια που προκύπτει είναι γιατί ορισμένα φυτά σπαταλούν πολύτιμη ενέργεια για να κοκκινίσουν τα φύλλα τους πριν τα αποτινάξουν.
Η απάντηση είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα.
Μια θεωρία λέει ότι το κόκκινο χρώμα λειτουργεί ως διαφήμιση για να προσελκύσει πουλιά και άλλα ζώα στους ώριμους καρπούς του δέντρου.
Άλλοι, πάλι, πιστεύουν ότι το ζωηρό χρώμα λειτουργεί ως προειδοποίηση για τις τοξίνες που μπορεί να υπάρχουν στα φύλλα.
Μια τρίτη θεωρία θέλει το κόκκινο να ενημερώνει τα παράσιτα ότι το φυτό είναι υγιές και ανθεκτικό.
Ενώ μια τέταρτη λέει ότι το φυτό προειδοποιεί τα φυτοφάγα είδη ότι το τσιμπούσι του καλοκαιριού βαίνει προς το τέλος του.Μια πέμπτη θεωρία οι οποίοι πιστεύουν ότι οι ανθοκυανίνες προσφέρουν αντηλιακή προστασία όταν ο κορμός και τα κλαδιά μένουν γυμνά και εκτεθειμένα στην υπεριώδη ακτινοβολία. Αυτός εξάλλου είναι ο λόγος που οι νέοι, ανοιξιάτικοι βλαστοί είναι συχνά κόκκινοι, αποφεύγουν έτσι τις βλάβες από τον ήλιο.
Όπως φαίνεται, η αυτοκτονία των φύλλων είναι όχι μόνο θεαματική αλλά και περίπλοκη διαδικασία. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η Θεά Φύση φρόντισε για μας ένα καμβά ζωγραφισμένο, παίρνοντας από την παλέτα της, τα ομορφότερα γήινα χρώματα.
Επιθανάτιο χρώμα που ερεθίζουν το βλέμμα κάθε ανθρώπου, που προσκυνά στο μεγαλείο Του Παντοδύναμου ζωγράφου. Ένα δώρο Θεϊκό είναι το «Φθινόπωρο», με τα ζεστά γήινα χρώματα του, το θρόισμα των ξερών φύλων που πέφτουν και σχηματίζουν ένα πανάκριβο χαλί, που προστατεύει και δυναμώνει το χώμα σαν λίπασμα. Προστατεύει από τον χιονιά που αλύπητα θα το μαστιγώνει, χορεύοντας τα ξερά φύλα στο πέρασμά του.
Τι ωραίο αυτό το σφύριγμα του ανέμου... Μελωδία Αγγέλων, σαν να καλή τα νεκρά φύλα σε ένα τελευταίο χορό, πριν παραδώσει την σκυτάλη
στην Άνοιξη, που θα φυτρώσουν τα πρώτα βλαστάρια υγιή, γεμάτα όρεξη για την ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου