Οι λέξεις μπορούν να γίνουν όπλα και να πληγώσουν.

 

Καλημέρα φίλες και Φίλοι μου, Χρόνια πολλά στους εορτάζοντας και στην αεροπορία μας. Οι Άγιοι Ταξιάρχες να είναι προστάτες και βοηθοί όλων μας να μας χαρίζουν Υγεία και ειρήνη σ όλο τον κόσμο. Έμαθα από τους γονείς μου να μην κρίνω κανένα άνθρωπο πριν σκεφτώ, γιατί, η ελευθερία του λόγου, είναι Θείο Δώρο αν είναι για καλό…

Η ελευθερία λόγου τελειώνει εκεί που ξεκινάει η κατάκριση. 
Οι λέξεις  μπορούν να γίνουν όπλα και να πληγώσουν όταν υποκινούνται από κακές προθέσεις. Κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει να πούμε αυτό που θέλουμε. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να έχουμε την σύνεση πριν κρίνουμε κάποιον να είμαστε σε θέση να δούμε τα πράγματα από όλες τις οπτικές και να μην βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα κρίνοντας σκληρά τους γύρω μας.
Το παν είναι  να μπούμε στην θέση του άλλου. Να αναλογιστούμε τι τον οδήγησε σε αυτή την πράξη, ακόμα και να δικαιολογήσουμε καταστάσεις. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τις δυσκολίες που έχει βιώσει και τι του συνέβη. Μόνο αυτός που βιώνει μία κατάσταση είναι σε θέση να γνωρίζει τις δυσκολίες και τον πόνο που έχει αντιμετωπίσει. Ας κρατήσουμε για αρχή ένα ελαφρυντικό αμφιβολίας και ας μην σηκώσουμε αμέσως την πέτρα για να την πετάξουμε.
Ας μην είμαστε τόσο σκληροί με τους γύρω μας αν δεν έχουμε βιώσει αυτά που βιώνουν. Και ακόμη και αν βιώνουμε κάτι παρόμοιο  ο διπλανός μας μπορεί να το διαχειρίζεται με τρόπο διαφορετικό από τον δικό μας. Κάθε ένας από εμάς είναι ιδιαίτερος και βάζοντας ταμπέλες αναιρούμε αυτόματα αυτή του την μοναδικότητα.
Πριν λοιπόν σκορπίσουμε το δηλητήριο μας ας αναλογιστούμε τον αντίκτυπο που αυτό μπορεί να έχει. Πληγώνοντας κάποιον με τα λόγια μας το μόνο που θα πετύχουμε είναι να μειώσουμε και εμάς τους ίδιους. Γεμίζουμε με μίσος και κακές σκέψεις, με οργή και φθόνο. Το ίδιο συμβαίνει και όταν συναναστρεφόμαστε άτομο τα οποία είναι επικριτικά συνεχώς. Κατά κάποιο τρόπο τα λόγια τους μας παρασύρουν και εμάς τους ίδιους σε άσχημες σκέψεις ή ακόμα μπορούν απλά να μας γεμίσουν με αρνητικά συναισθήματα και να επηρεάσουν τις καλές μας προθέσεις. Απλά και μόνο με την ευχαρίστηση της ακοής των όσων λένε συμμετέχουμε και εμείς στην αμαρτία τους. Τα άτομα αυτά είναι τοξικά για την πνευματική μας γαλήνη και ισορροπία.
Είμαστε άνθρωποι φτιαγμένοι από λάθη, αδυναμίες και πάθη. Για ποιον λόγο επομένως να υποβαθμίσουμε κάποιον ο οποίος μπορεί απλά να μην ταιριάζει με τα δικά μας πιστεύω; Αντί να περάσουμε αμέσως απέναντί του ας σταθούμε για λίγο πλάι του, ας περπατήσουμε για λίγο στα βήματά του και κοιτώντας τον στα μάτια ας συζητήσουμε μαζί του αυτό που εμείς θεωρούμε παράταιρο. Τα ανθρώπινα σφάλματα είναι μαθήματα ζωής για τους περισσότερους από εμάς. Μέσα από τα σφάλματά μας διορθωνόμαστε και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Ας κοιτάξουμε αρχικά να βελτιώσουμε τις δικές μας αδυναμίες και ας επικεντρωθούμε στα δικά μας λάθη. Κανείς δεν γεννιέται τέλειος και ούτε πρόκειται να φτάσει την τελειότητα. Ας δουλέψουμε τον εσωτερικό μας κόσμο και έπειτα ας στραφούμε προς άλλους.