Η Σύμη

Οι ντόπιοι λένε ότι απ’ όπου και αν ρίξεις ένα μπουκάλι στη θάλασσα, ακόμα κι από τη μακρινή Αυστραλία, αν πραγματικά πιστεύεις, το τάμα σου θα φτάσει στον Πανορμίτη της Σύμης. Το θρησκευτικό αυτό έθιμο, που ξεκίνησε την περίοδο της Τουρκοκρατίας, συνεχίζεται μέχρι σήμερα, και πολλά σύμφωνα με διηγήσεις μπουκάλια, όπου μέσα οι πιστοί έχουν γράψει τη διεύθυνση, το όνομα, την παράκληση αλλά και το τηλέφωνό τους, ρίχνουν άγκυρα στην ιερά μονή του Ταξιάρχη Μιχαήλ στη Σύμη, πόλο έλξης χιλιάδων πιστών όλο τον χρόνο.

Η Σύμη, το όγδοο σε μέγεθος νησί των Δωδεκανήσων, περίπου πέντε ναυτικά μίλια από τα παράλια της Τουρκίας, σε κερδίζει με την πρώτη ματιά.
Μόλις το πλοίο από τη Ρόδο πλησιάσει στο λιμάνι και αντικρίσεις τη μοναδική αρχιτεκτονική με τα πολύχρωμα νεοκλασικά, το ρολόι του λιμανιού και το τελευταίο κτίριο ― αρχιτεκτονικό ίχνος της ιταλοκρατίας, που σήμερα στεγάζει την Αστυνομία. Μετά, όταν κανείς θα αρχίσει να περιπλανιέται στην πρωτεύουσα Σύμη, θα ανακαλύψει στο εσωτερικό των νεοκλασικών ζωγραφιστά ταβάνια ― δείγμα ακμής και πλούτου, τότε που καπεταναίοι και σφουγγαράδες κοσμούσαν τα αρχοντόσπιτά τους.

Τον 19ο και μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα το νησί είχε περίπου 25 χιλιάδες κατοίκους, ήταν αλιευτικό και σπογγαλιευτικό κέντρο, είχε αναπτύξει ναυπηγική βιομηχανία ικανή να κατασκευάζει γύρω στα πεντακόσια ιστιοφόρα τον χρόνο. Σήμερα, οι φιλόξενοι κάτοικοι πλησιάζουν τις τρεις χιλιάδες και τα τελευταία χρόνια πολλοί είναι αυτοί που έχουν στραφεί στον τουρισμό.
Η Σύμη έχει πολλά να προσφέρει. Ξεκινήστε από το λιμάνι, κι αφού επισκεφθείτε το Χαράνι, τον ταρσανά με δυο-τρεις από τους τελευταίους καραβομαραγκούς του Αιγαίου, ανεβείτε τα πεντακόσια σκαλοπάτια -αν το λέει η καρδιά σας-, τη γνωστή Καλή Στράτα, μέχρι το Χωριό ή Άνω Σύμη, που, όπως οι περισσότερες παλιές πρωτεύουσες των νησιών, χτίστηκε μακριά από τη θάλασσα υπό τον φόβο των πειρατών.

Στα στενά δρομάκια θα δείτε τα πρώτα αρχοντικά και πολλές εκκλησίες, μεταξύ τους την Παναγιά Χαριτωμένη και τη μεγάλη Παναγιά του Κάστρου, όπου, εάν είστε τυχεροί και βρείτε κάποιον να σας ανοίξει και εάν φυσικά δεν έχει δοθεί δάνειο για κάποια έκθεση, θα δείτε την περίφημη «Δευτέρα Παρουσία» του 16ου αιώνα. Ένα αριστούργημα του σπουδαίου ζωγράφου και μικρογράφου Γεωργίου Κλόντζα.
Η Σύμη έχει διάσπαρτες πολλές εκκλησίες και μονές. Στο φρουριακό μοναστήρι του Μιχαήλ Ρουκουνιώτη θα θαυμάσετε καταπληκτικές τοιχογραφίες του 15ου αιώνα, ενώ στην Παναγιά τη Μυρταριώτισσα, με αγιογραφίες του 18ου αιώνα, τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται μεγάλο πανηγύρι.
Μπορείτε επίσης να περάσετε μια βόλτα από το αρχαιολογικό μουσείο που στεγάζεται στο παραδοσιακό συμιακό αρχοντικό της οικογένειας Γιαννεσκή ή στο ναυτικό όπου υπάρχει ειδικό τμήμα αφιερωμένο στη σπογγαλιεία.

Τα μαγικά νερά
Η αλήθεια είναι ότι οι καλύτερες παραλίες της Σύμης είναι προσβάσιμες με καραβάκια που κάνουν συχνά δρομολόγια. Σημειώστε παραλίες και ακατοίκητα νησάκια με απίθανα νερά. Σεσκλί, Νανού, Αη Γιώργης Δυσάλωνας, Μαρόνι. Αν θέλετε να μείνετε στο νησί, δοκιμάστε τις παραλίες Μαραθούντα, κοντά στον Πανορμίτη, και Νος, την κοντινότερη στον οικισμό της Σύμης.
Το καλοκαίρι το νησί γεμίζει τουρίστες. 

Είναι αγαπημένος προορισμός των Τούρκων που έρχονται με κότερα και τα βράδια γλεντάνε στις ταβέρνες του Γιαλού, αλλά πολλοί επισκέπτες έρχονται και από την Αγγλία, την Ιταλία κ.α.
Να τιμήσετε οπωσδήποτε το περίφημο συμιακό γαριδάκι μαζί με τα υπόλοιπα πιάτα της συμιακής κουζίνας και να μην ξεχάσετε να περάσετε μια βόλτα από το ζαχαροπλαστείο Στάνη, στον Γιαλό. Θα θυμάστε τον μπακλαβά του για πολύ καιρό...