Στη δική μου
οδό των ονείρων δε χωράνε πολλοί συνοδοιπόροι. Εγώ και η γλυκοφίλητη μοναξιά μου. Βρέχει στην Ονειροχώρα μου σήμερα κι είναι τόσο μαγικά όμορφα
απόψε, που θα ήθελα να ήμουν κοντά στη φύση, να μύριζα το ανοιξιάτικο χώμα της,
να έκανα βόλτα με την Βροχή στα μικρά καλντερίμια της, να αγνάντευα τα βρεγμένα μονοπάτια
της.
Η Ονειροχώρα μου είναι τόσο μαγική και όμορφη απόψε, λουσμένη με το φως των αστεριών που τρεμοσβήνουν πίσω από τις σταγόνες της βροχής.
Πόσο θα ήθελα να ήμουν κοντά στη φύση, να μύριζα το ανοιξιάτικο χώμα της, να έκανα βόλτα με τα πόδια μέσα σε γαλήνια μονοπατάκια της κι ας βρεχόταν το μπουφάν μου. Να μύριζα αυτό το μαγικό άρωμα της βροχής.
Η Ονειροχώρα μου είναι τόσο μαγική και όμορφη απόψε, λουσμένη με το φως των αστεριών που τρεμοσβήνουν πίσω από τις σταγόνες της βροχής.
Πόσο θα ήθελα να ήμουν κοντά στη φύση, να μύριζα το ανοιξιάτικο χώμα της, να έκανα βόλτα με τα πόδια μέσα σε γαλήνια μονοπατάκια της κι ας βρεχόταν το μπουφάν μου. Να μύριζα αυτό το μαγικό άρωμα της βροχής.
Χαίρομαι
όταν οι πρώτες σταγόνες της βροχής αρχίζουν και πέφτουν από τον ουρανό μου
φέρνουν απλές εικόνες χουχουλιάσματος κάτω από κουβέρτες με καφέ και βιβλία.
Εικόνες όμορφες περνάνε από μπροστά μου με συνοδεία τον ήχο της βροχής.
Οι άνθρωποι
που αγαπάνε την βροχή την απολαμβάνουν. Μπορούν να περιγράψουν την βροχή με
ζωηρές λεπτομέρειες, από τον γοητευτικό ήχο των σταγόνων μέχρι την μαγική
εικόνα που σχηματίζεται στο τζάμι από τις σταγόνες που πέφτουν.
Εκτιμούν ακόμα την μυρωδιά της καταιγίδας και την αίσθηση του νερού που αγγίζει το δέρμα τους. Γνωρίζουν ακόμα και την γεύση των σταγόνων καθώς κοιτάνε ψηλά, με τα χέρια ανοιχτά και καλοδέχονται τις σταγόνες από τα σύννεφα.
Εκτιμούν ακόμα την μυρωδιά της καταιγίδας και την αίσθηση του νερού που αγγίζει το δέρμα τους. Γνωρίζουν ακόμα και την γεύση των σταγόνων καθώς κοιτάνε ψηλά, με τα χέρια ανοιχτά και καλοδέχονται τις σταγόνες από τα σύννεφα.
Θα ήθελα να είχα
πολλούς καλούς φίλους μαζί μου στην βόλτα μου, το τηλέφωνό μου κι αυτό.. να
μυρίσουν μαζί μου πρωτόγνωρα αρώματα. Θα έμπαινα σ' ένα μικρό καφέ αν η
βροχή γινόταν καταιγίδα, για να την χορτάσω έστω και μέσα από το τζάμι του
παράθυρου και να καθίσω σ ένα μικρό τραπεζάκι και να γράφω ιστορίες και
παραμύθια μέχρι το ξημέρωμα. Αχ λατρεύω την βροχή, τόσο πολύ ρομαντική, ανόητα
ίσως ρομαντική..
Ίσως
μαγευτείτε κι εσείς μαζί μου, ίσως και μπείτε στη σκέψη μου, αλλά ίσως και να
μοιραστείτε ακόμα και τα όνειρά σας μαζί μου αυτή τη μαγική νύχτα, την ημέρα της
γυναίκας.
Καληνύχτα από
την βροχερή οδό των ονείρων μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου