Βενετία

Λίγες πόλεις στον κόσμο θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μοναδικές και η Βενετία είναι μία από αυτές.

Πρόκειται για μια πόλη μουσείο, μια πόλη που ο χρόνος φαίνεται να σταμάτησε κάπου εκεί στα χρόνια της Αναγέννησης, ενώ περπατώντας στα στενά της δεν θα μου έκανε καμία έκπληξη αν έβλεπα να περπατούν στο δρόμο φιγούρες άλλης εποχής, βγαλμένες από το καρναβάλι. Λέγεται, άλλωστε, ότι στα χρόνια της ακμής της πόλης, οι Βενετσιάνοι συνήθιζαν να μασκαρεύονται με πολυτελή κοστούμια και μυστηριώδεις μάσκες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου για να κρατάνε τα αδιάκριτα βλέμματα μακριά από τις ιδιωτικές τους στιγμές…

Είναι η πόλη που από παιδί ονειρευόμουν να πάω. Η θεά τύχη με δικαίωσε και έχω γίνει θαμώνας της Ιταλίας και φυσικά της πόλης που λατρεύω. Όσες φορές και αν πήγα και άλλες τόσες που θα πάω πάντα υπάρχει κάτι μαγικό σ αυτή την χώρα.

Η Βενετία είναι πόλη της βόρειας Ιταλίας, πρωτεύουσα της περιοχής Βένετο, και βρίσκεται επάνω σε πολυάριθμα μικρά νησιά σε μια λιμνοθάλασσα της Αδριατικής. Οι Βενετσιάνοι δεν είχαν καθόλου αρχαία ιστορία. Τον 5ο και 6ο αιώνα μ.Χ., η απελπισία από τις αλλεπάλληλες επιδρομές, των Γότθων αρχικά και των Ούνων στη συνέχεια, ανάγκασε τους κατοίκους της Βόρειας Ιταλίας να βρουν καταφύγιο σε δυσπρόσιτα μέρη. 

Κάποιοι απ’ αυτούς κατέφυγαν στις νησίδες της λιμνοθάλασσας περίπου από το 400 μ.Χ. Σύμφωνα με την παράδοση, η Βενετία ιδρύθηκε και τυπικά στις 24 Μαρτίου 421. Η κακή κατάσταση των γύρω περιοχών, σε συνδυασμό με την ασφάλεια που παρείχε η λιμνοθάλασσα με τα αβαθή νερά, είχε ως αποτέλεσμα την προσέλκυση και άλλων προσφύγων. Η μόνη σχεδόν δυνατότητα βιοπορισμού ήταν η θάλασσα. Έτσι σιγά σιγά αναπτύχθηκε η θαλασσοκράτειρα «Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας», μια μεγάλη ναυτική και εμπορική δύναμη κατά τον Μεσαίωνα και την 

Αναγέννηση.

Με μια πρώτη ματιά, η Βενετία μοιάζει με λαβύρινθο, στον οποίο δύσκολα θα καταφέρει κανείς να προσανατολιστεί. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι κάπως καλύτερη.

Το κέντρο της παλιάς πόλης είναι χωρισμένο σε 6 περιοχές, γνωστές ως sestieri (Castello, Cannaregio, San Marco, Santa Croce, Dorsoduro, San Polo), ενώ στην πόλη ανήκουν και τα νησιά Giudecca, San Giorgio, Murano, Burano, Torcello και Lido. 

Για τη μετακίνηση στα νησιά υπάρχουν πολλά θαλάσσια λεωφορεία, ταξί και βενζινάκατοι, καθώς και βαπορέτα που μεταφέρουν κατά μήκος του μεγάλου και των μικρότερων καναλιών. Η βόλτα με γόνδολα, άρρηκτα συνδεδεμένη με τη Βενετία, προσφέρει ένα αξέχαστο ρομαντικό όνειρο.

Κοστίζει περίπου 70 ευρώ και αν ο γονδολιέρης έχει τα κέφια του μπορεί να τραγουδήσει άριες από ιταλικές όπερες.

Όλοι συμφωνούν, πάντως, ότι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσει κανείς την πόλη είναι πεζή. Και για να μη χαθείτε, σας ενημερώνουμε ότι η αρίθμηση των οδών στη Βενετία σε κάθε sestiere ξεκινά από το 1 και αυξάνεται προοδευτικά.

Απολαυστικό το βενετσιάνικο παγωτό, από κάποιον πλανόδιο, και αρχίζει το περπάτημα.

Μια πόλη ονειρεμένη συνδεδεμένη με το τραγούδι, τον έρωτα και το καρναβάλι. Προσπαθώ να την χορτάσω σε κάθε ταξίδι μου , μπας και βυθιστεί και την χάσω. Πολύ μου ανέφεραν το γεγονός, τελικά η Βενετία βυθίζεται;

Μέσα στα τελευταία εκατό χρόνια, το έδαφος της πόλης έχει βυθισθεί κατά 23 εκατοστά εξαιτίας της ανόδου των υδάτων και της αποσάθρωσης του εδάφους. Είναι γεγονός ότι οι Βενετσιάνοι έχουν συνηθίσει η παλίρροια, ή «acqua alta» όπως τη λένε, να εισβάλει στην πόλη τους.

Βουνά σάκων με άμμο «φρουρούν» τις εισόδους κτιρίων και υπερυψωμένοι ξύλινοι διάδρομοι επιτρέπουν τη μετακίνηση των πεζών τις ημέρες των χειρότερων πλημμυρών. Το πρόβλημα, όμως, ενισχύεται. Η πλατεία του Αγ. Μάρκου πλημμύρισε επτά φορές το 1900, αλλά… 99 φορές το 1996.

Ολοκληρώθηκε το γλυπτό του ο Lorenzo Quinn που «υποβαστάζει» τη Βενετία.

Δυο γιγαντιαία χέρια αναδύονται από τη λιμνοθάλασσα για να στηρίξουν τη μία από τις πλευρές του Ca' Sagredo Hotel που βλέπουν στο κανάλι. 

Η «Υποστήριξη» είναι μια οπτικοποιημένη δήλωση του Lorenzo Quinn για τις επιπτώσεις στη Γαληνοτάτη της αλλαγής του κλίματος και της ανόδου της στάθμης του νερού.

Ο Quinn είναι γνωστός για τη δουλειά του με το ανθρώπινο σώμα ιδιαίτερα, τα χέρια στα γλυπτά του. Μάλιστα συχνά δηλώνει «Ήθελα να λαξεύσω αυτό το οποίο θεωρείται το πιο δύσκολο και που είναι, τεχνικά, η μεγαλύτερη

πρόκληση, στο ανθρώπινο σώμα. 

Το χέρι έχει τόση δύναμη. Τη δύναμη να αγαπά, να μισεί, να δημιουργεί, να καταστρέφει».

Το γλυπτό του Quinn, το οποίο εκπροσωπείται από την Γκαλερί «Halcyon», είναι σαφής δήλωση για τις επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου. Ο ίδιος ο Quinn εξηγεί: «Η Βενετία είναι μια επιπλέουσα πόλη τέχνης, η οποία εδώ και αιώνες, ήταν πηγή έμπνευσης για πολιτισμούς. Αλλά για να συνεχίσει να είναι, χρειάζεται την υποστήριξη της δικής μας γενιάς και των μελλοντικών, γιατί απειλείται από την κλιματική αλλαγή και τη φθορά του χρόνου».

Το γλυπτό του Lorenzo Quinn θα «υποβαστάζει» το Ca' Sagredo Hotel έως τις 26 Νοεμβρίου.