Καλημέρα...

Πρωινή μέρα δεν είναι μόνο η αρχή μιας καινούργιας μέρας , αλλά ένα θαύμα του Θεού, που λέει ότι το σκοτάδι θα πρέπει να ακολουθείται πάντα από το φως.
Έχετε την ελπίδα στην ζωή και όνειρα.
Η Μέρα θα ανοίξει τα μάτια της από πολύ νωρίς και ο ήλιος από την χαρά του θα φωτίσει τα πάντα για να μπορεί όλη η πλάση να καμαρώσει την ομορφιά της.
Κοίτα μακριά, πέρα από τα σύννεφα και ψάξε να βρεις που κρύβεται το χαμόγελο σου και όταν το δεις, πήγαινε και πάρε το. Και αν δεις πως δεν θέλει να έρθει, κλέψε το με ένα φιλί. Τα χείλη φτιάχτηκαν για να ταξιδεύουν φιλιά και να φιλοξενούν χαμόγελα.

Μην κατσουφιάζεις, είναι καλοκαίρι και ζεις στην χώρα που το καλοκαίρι έχει ονοματεπώνυμο : Πανέμορφη Ελλάδα, έχει προορισμό: ελληνικές παραλίες και μην ξεχνάς πως έχει και χαρακτήρα: Το Φως του Ελληνικού Ήλιου.
Χαμογέλα λοιπόν, η ζωή είναι υπέροχη. Χαμογέλα ακόμα κι αν ο κόσμος δεν σ' αφήνει να ονειρευτείς, όταν θα μείνεις ολομόναχος/η με μόνο πλοίο την αλήθεια, όταν η σύμβαση της ζωής

θα έχει λυγίσει από το βάρος, χαμογέλα σε μια στιγμή που όλα τα δάκρυα θα σε πνίγουν…

Το “αύριο σου” πρέπει και το οφείλεις στον εαυτό σου, να σε βρίσκει διαφορετικό/ή, γι’ αυτό και πρέπει να χρησιμοποιείς πιο συχνά το “τώρα” αφού όπως είπαμε, αν χαμογελάς, τότε όλα θα σου χαμογελάσουν!!!

Βλέπω όμως κι άλλα, που και εσύ σίγουρα έχεις δει, αλλά δεν θέλεις να εστιάσεις σ’ αυτά, αφού η καθημερινότητα σ’ έχει τραβήξει μαζί με όλα τα προβλήματά της, έτσι δεν είναι;

Μάντεψε όμως, δεν υπάρχουν μόνο προβλήματα, η ζωή έχει και πολλές, πάρα πολλές χαρές.

Ναι ναι, όπως τ’ άκουσες…

Σταμάτα να μελαγχολείς για όσα δεν ήρθαν, σκέψου πως είσαι εδώ, ζεις, αναπνέεις και μπορούν να ‘ρθουν όλα, αρκεί να το θελήσεις.

Η ζωή είχα ακούσει κάπου πως είναι “μια τεράστια πλάκα” και έτσι είναι αν το σκεφτείς. Μια τεράστια πλάκα, γιατί όσα ζεις και ζω θα χαθούν στο χρόνο, ήρθαν για μια μόνο φορά και δεν θα ξανάρθουν.

Άρα γιατί να σκας, να στενοχωριέσαι, να μελαγχολείς ή να θυμώνεις;

Σκέψου θετικά, βρες την ομορφιά σε όλα τα πράγματα, γίνε ένα με τη φύση και αγάπησε, με όλη σου τη ψυχή. Αυτό έχει πολλά να σου δώσει, βοήθησε, μίλα και πες όσα νιώθεις, μην τα κρατάς μέσα σου, τα νιώθεις για να τα μοιραστείς και όχι για να μένουν σφραγισμένα…

Κάνε το καλύτερο για σένα και προσπάθησε να δώσεις κάτι απ’ αυτό και στον άλλον. Πες “ευχαριστώ” για όσα έχεις, για όσα έζησες και για όσα θα ζήσεις.  Όλα είναι δικά σου, το ταξίδι, η διαδρομή σου και… κάτι τελευταίο: Προσπάθησε όσο μπορείς να μην αναβάλλεις, γιατί η αναβολή κρύβει μέσα της τη σιγουριά του “αύριο”. Το “αύριο σου” πρέπει και το οφείλεις στον εαυτό σου, να σε βρίσκει διαφορετικό/ή, γι’ αυτό και πρέπει να χρησιμοποιείς πιο συχνά το “τώρα” αφού όπως είπαμε, αν χαμογελάς, τότε όλα θα σου χαμογελάσουν.

 Το 1703 ένας Γάλλος συγγραφέας είχε γράψει περιφρονητικά για «ανθρώπους που σηκώνουν το πάνω τους χείλος τόσο ψηλά, που… σχεδόν φαίνονται τα δόντια τους».

«Και όχι μόνο είναι αγενές , αλλά γιατί να το κάνουν;

Αφού η Φύση μας έδωσε χείλια για να τα κλείνουμε».

Και θα απαντήσω…

Η φύση μας έδωσε τα χείλη για να εκφραζόμαστε.

Τη χαρά μας, τον πόνο μας την αγάπη μας...

Για να μοιράζουμε το χαμόγελο μας και να ξέρουν οι άλλοι 

ότι νιώθουμε όμορφα που τους βλέπουμε....

που υπάρχουν εκεί για μας...

Θα χαμογελώ λοιπόν κι ας κινδυνεύω να χαρακτηριστώ γελοία..

Θα χαμογελώ λοιπόν παρά τις δυσκολίες...

“Χαμογέλα και όλος ο κόσμος θα χαμογελά μαζί σου” μου είπε ο πατέρας μου σε μία στιγμή που κατάλαβε ότι δεν ένιωθα πολύ καλά.

Το δοκίμασα. Και τα καλά νέα είναι ότι πέτυχε.

Να θυμάσαι: Μία κακή ημέρα δεν σημαίνει μία κακή ζωή.

Καλημέρα Φίλοι μου και να χαμογελάτε πάντα, είναι το φως της ζωής.