Το σύμπαν συνωμοτεί πάντα για το καλό…

Μια ολόκληρη ζωή αναρωτιόμουνα αν το σύμπαν συνωμότη με τους καλούς ή με τους κακούς.

Ατενίζοντας την θάλασσα το δειλινό ακουγόταν μια όμορφη μελωδία, μια μελωδία της καρδιάς.  Κτύπους διαφορετικούς από κάθε μέρα που ο ήλιος έπαιζε και χρωμάτιζε το σύμπαν με δικά του χρώματα.. 

Χρώματα ζεστά και γήινα, κλεμμένα από το ουράνιο τόξο.

Το βλέμμα ταξίδευε σε όνειρα χρονών και επιθυμίες. 

Θυμήθηκα πως το σύμπαν χαρίζει με υπομονή αυτό που εσύ θέλεις και καρτεράς με τόση υπομονή να το πετύχεις.

Γνωρίζετε ότι το κάθε χρώμα επηρεάζει την διάθεσή μας, αποκαλύπτει μέρος του χαρακτήρα μας και διαμορφώνει ανάλογα την ποιότητα της ζωής μας.

Το κόκκινο χρώμα που διάλεξε ο ήλιος ήταν το χρώμα που συμβολίζει την αγάπη, την ενότητα, το θυμό, την ωριμότητα και την ορμή. Ήταν και το χρώμα που σύντομα θα μου έβρισκε την λύση στην απορία μου.

Το πορτοκαλί χρώμα που συμβολίζει τη χαρά, τον πλούτο, την ευτυχία, την αισιοδοξία, την επιμονή, τη ζεστασιά, τη φιλία. Ένα χρώμα που εκφράζει αισιοδοξία και ωριμότητα. Σαν να γέμιζε την ψυχή μου ζεστασιά και γαλήνη.

Το κίτρινο χρώμα συμβολίζει το μίσος, τη δειλία, τον πλούτο, τη δημιουργία, τη χαρά και τη δόξα. Μου χάρισε την ακαταλαβίστικη συμπεριφορά των ανθρώπων. Ένα τόσο ζεστό χρώμα κι όμως συμβολίζει την ψυχή ανθρώπων που μπρος στην δόξα και στο χρήμα, πουλάνε την ανθρώπινη ψυχή.

Το πράσινο χρώμα συμβολίζει την ελπίδα για ζωή, την αναγέννηση και την ανάσταση. Θεωρείται το χρώμα της αρμονίας, της κοινωνικής προσφοράς και της φύσης. Μου χάρισε υποσχέσεις για ένα όμορφο όνειρο ζωής, γεμάτο από αξιοπρέπεια και σεβασμό.

Το γαλάζιο χρώμα της ουράνιας συνείδησης, της αρμονίας και της ηρεμίας. Συμβολίζει την αθανασία, το νου, την αποκάλυψη, την σοφία, την ευσέβεια και την ψυχρότητα. Με ταξιδεύει στον παράδεισο, υποσχόμενο να μου χαρίσει την γαλήνη και την ηρεμία της ψυχής.

Το μπλε χρώμα ενισχύει την συναισθηματική ηρεμία, τη γαλήνη, την ευχαρίστηση και την ανάκτηση δυνάμεων. Συμβολίζει την ηθική και την τίμια αντιμετώπιση των προβλημάτων επιβίωσης, την σοβαρότητα, την ευθύνη, την γνώση, την εμπιστοσύνη και την εξουσία. Σου φέρνει το δέος, την κάθαρση, πολύ λίγο όμως τον «έλεο» η απλά την ασκήμια τους, από την καταδίκη λοιπόν του κακού και της αδικίας, από την νεκρά θάλασσα.

Το μοβ χρώμα είναι το χρώμα της ανώτερης πνευματικής εξέλιξης, της τελειότητας, του οραματισμού. Το μοβ συμβολίζει το τίμημα της γνώσης, είναι το χρώμα των εκλεκτών, της ταπεινότητας, της αυτοθυσίας.  Ένα πνευματικό χρώμα με αποχρώσεις θλίψης και μελαγχολίας.

Ανακάλυψα ότι απουσίαζε το λευκό χρώμα που συμβολίζει την καθαρότητα της ψυχής, την υπέρτατη πίστη, την ελπίδα, τη διαφάνεια. 

Εκφράζει ειλικρίνεια, αθωότητα και λάμψη. Το λευκό φως χαρίζει πάντα διαύγεια και βοηθάει να απαλλαγούμε από τις αρνητικές σκέψεις και τους παράλογους φόβους. Είναι το χρώμα που θα μπορούσε να επισκιάσει το γκριζωπό χρώμα του ουρανού που δειλά – δειλά άπλωνε και σκίαζε την μαγεία των χρωμάτων και την γαλήνη της ψυχής. Σαν να επισκίαζε την διαφάνεια της ψυχής και του αυτοσεβασμού.

Πόσο μικρή ήταν αυτή η διάρκεια επισκίασης και όμως ήταν η αιτία να ανοίξουν τα μάτια της ψυχής και να δουν καθαρά την λύση της απορίας μου.

Μια απλή μηδενική διάρκεια χρόνου ... και πήρα την απάντηση …

Ναι το σύμπαν συνωμοτεί στο καλό και επισκιάζει το κακό. Φωτίζει το δρόμο του καλού όσο αργά και να έρχεται συνωμοτεί ενάντια του κακού και το μηδενίζει. Σαν να μου θύμιζε ότι υπάρχει βράβευση στην υπομονή, στην αλήθεια. Άραγε υπάρχει κάτι που ο Δημιουργός δεν το φρόντισε?

Πάντα στην έκκληση να απαλλαγούμε από το κακό υπάρχει το σύμπαν που με υπομονή σχεδιάζει για κάθε τι μας βασανίζει, μας λυτρώνει , μας απαλλάσσει από το κακό και μας χαράζει ένα φωτεινό κατάλευκο δρόμο να πατήσουμε πάνω, να μας οδηγήσει στην κάθαρση του κακού, να μας απαλλάξει από τα παράσιτα της ζωής, της εγωιστικής συμπεριφοράς, της ασέβειας και της αυτοκαταστροφής.  Σαν μια σταγόνα δροσιάς έρχεται η σκέψη και φωτίζει τα πάντα γύρο μας την ώρα που βουλιάζουν οι σκέψεις στον καύσωνα της μηχανής του κακού. 

Καλπάζει η σκέψη στο χρώμα και σβήνει απαλά, νωχελικά όπως απλώνεται ο μαύρος χιτώνας στον ουρανό.  Σαν ιστός αράχνης σε μπλέκει το κακό στην αχαριστία , σαν τέρας μεγαλώνει και κατασπαράζει ότι όμορφο, τρυφερό διαθέτη η ψυχή μας. Η αγνότητα μεταλλάσσεται, η ηρεμία αγριεύει και θεριεύει έτυμη να κατασπαράξει στο πέρασμα της. Επικρατή το φιλάργυρο αίσθημα της αυτοκαταστροφής που πουλάει ακόμα και την ψυχή του, με αντάλλαγμα μια χούφτα αργύρια.. Δεν δειλιάζει και δεν σταματά ούτε μπροστά σε οικογένειες , φιλίες και ανθρώπινες αξιώσεις.

Όταν ο άνθρωπος το ομορφότερο και σοφότερο όν του πλανήτη Γη, δεν μπορεί να καταλάβει ότι το σύμπαν πάντα συνωμοτεί με το καλό και όχι με το κακό, δεν πλησιάζει την πονηριά, την ψευτιά και την κακία. Στρέφεται με αργούς θανατηφόρους κλοιούς του ιστού της και τον πνίγει χάνοντας την πολύτιμη ηρεμία της ψυχής του.

Στην πιο βασική της έννοια η λέξη «ψυχή» σημαίνει «ζωή».   

Η ανθρώπινη ψυχή δεν έχει σύνορα, ούτε προστατευτικά, είναι ελεύθερη να πλανάτε στην ζωή και να απολαμβάνει τα αγαθά του σύμπαντος. 

Πόσο δύσκολα μπορεί μια λαβωμένη, μολυσμένη ψυχή να σταθεί και να απολαύσει τα αγαθά που μας χαρίζει το σύμπαν;

Οράτε σε παραδεισένια όνειρα ελεύθερη απολαμβάνοντας κάθε κομμάτι της ζωής, αντίθετα η μολυσμένη ψυχή είναι καταδικασμένη να ζει με τον ιστό της αράχνης πιέζοντας την στο σκότος του κακού και της αναξιοπιστίας.

Πόσο χαίρομαι που μου χάρισε το σύμπαν το όνειρο, την αξιοπρέπεια και την ακεραιότητα της ψυχής και της αυτογνωσίας. Την ελευθερία να επιβιώνω στο δικό μου κόσμο, μακριά από όλους τους ιστούς της αράχνης. Να πετάει ελεύθερη, γεμάτη αξιοπρέπεια και να μην μολύνεται από τα υλικά αγαθά της ζωής. Να χαίρεται κάθε όμορφο χρώμα του ουρανού, να ελπίζει σ ένα όμορφο αύριο, καθαρό, αξιοπρεπή και ελεύθερο να ζω το παραδεισένιο όνειρο.

Να ελπίζει στο όνειρο, στην ελευθερία, στην αξιοπρέπεια της ανθρώπινης ελεύθερης ψυχής, μακριά από την μιζέρια, την καχυποψία, την αισχροκέρδεια, την δουλεία και την αδικία. Δεν σκοτώνω την ψυχή μου για μια χούφτα αργύρια, δεν πουλάω τα ιδανικά μου για να χάσω την ηρεμία της ψυχής μου. Όλα τα καλά και κακά στην μάταια μικρή πορεία μας είναι χαραγμένα, φιλοσοφημένα και ποτέ δεν είναι τυχαία. Έχουν ένα βαθύ νόημα χαραγμένο στο σύμπαν που μας καθοδηγεί εκεί και πρέπει να το περάσουμε, να το αντιμετωπίσουμε με το  φωτεινό του καλό για να μας χαρίσει με την σειρά του το σύμπαν το καλό που αναζητάμε. 

Τίποτα δεν εμποδίζει μια ελεύθερη ψυχή να ταξιδεύει το δικό της όνειρο … Τίποτα δεν μας αναγκάζει να μην γευτούμε το καλό…  

Τίποτα δεν μας κλέβει την αξιοπρέπεια μας και τα όμορφα ιδανικά μας…

Δεν υπάρχει καμία νομισματική αξία που να μπορεί να εξαργυρώσει την γαλήνη της ψυχής μου, την αξιοπρέπεια μου, την πορεία μου και την ελευθερία μου σαν Άνθρωπος.

«Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι»... 

Ας μείνω στον δικό μου ουρανό γεμάτο φωτεινά αστέρια, χρυσές ηλιαχτίδες με ατέλειωτη χρυσόσκονη σκορπισμένη γύρο μου και μ ένα φωτεινό κατάλευκο δρόμο που να με οδηγεί στο καλό. Γιατί πάντα εκεί θα μου στέλνει το σύμπαν το όμορφο ουράνιο τόξο, για να μπορώ να απολαμβάνω τα όμορφα λαμπερά χρώματα του.