Η περήφανη μητέρα και οι τρεις κόρες της

Η Αγία Σοφία και οι τρεις κόρες της Αγίες Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη, ζούσαν την εποχή του αυτοκράτορα Αδριανού (117-138μ.Χ.)
Πίστη…
Είναι να πιστεύεις αυτό που δεν βλέπεις, και η ανταμοιβή για αυτό, είναι να δεις αυτό που πιστεύεις. Είναι σαν να ξεκινάς ανεβαίνοντας το πρώτο σκαλοπάτι, χωρίς να βλέπεις ολόκληρη τη σκάλα. Καλύτερα η πίστη είναι απαραίτητη στον άνθρωπο. Αλίμονο σ’ αυτόν που δεν πιστεύει σε τίποτα. 

Το να μην μπορείς να πιστέψεις είναι ένα είδος αναπηρίας. 

Αλίμονο αν δεν έχουμε πίστη στην ζωή μας.
Ελπίδα…
Ευτυχισμένη είναι η ψυχή που έχει κάτι να αναπολεί από το παρελθόν με περηφάνια, και κάτι να προσδοκά από το μέλλον με ελπίδα. 

Αυτός που δεν τολμάει τίποτε, δεν χρειάζεται ελπίδα για τίποτε. 

Η μέρα που ο Θεός δημιούργησε την ελπίδα ήταν σίγουρα η ίδια μέρα που δημιούργησε την Άνοιξη. Γιατί η ελπίδα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η άνοιξη της ζωής μας. 

Ο ποιητής μας, Κ. Καβάφης έγραψε...
«Όμως απ’ τ’ άλλα πιο πολύ με άγγιξε το άσμα
το Τραπεζούντιον, με την παράξενή του γλώσσα,
και με την λύπη των Γραικών των μακρινών εκείνων
που ίσως όλο πίστευαν που θα σωθούμε ακόμη.»

Αγάπη…
Όλοι μας το μάθαμε από το έργο της Βουγιουκλάκης, ένα απόσπασμα από την Αντιγόνη του Σοφοκλή.
«Έρως ανίκατε μάχαν, Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις, ός εν μαλακαίς παρειαίς νεάνιδος εννυχεύεις, φοιτάς δ” υπερπόντιος εν τ” αγρονόμοις αυλαίς· καί σ” ούτ” αθανάτων φύξιμος ουδείς ούθ” αμερίων σέ γ” ανθρώπων. Ο δ” έχων μέμηνεν. Σύ καί δικαίων αδίκους φρένας παρασπάς επί λώβα, σύ καί τόδε νείκος ανδρών ξύναιμον έχεις ταράξας· νικά δ” εναργής βλεφάρων ίμερος ευλέκτρου νύμφας, τών μεγάλων πάρεδρος εν αρχαίς θεσμών....»
Μία αρχαιοελληνική παροιμία λέει:

«Αφροδίσιος γαρ όρκος ουκ εμποίνιμος. »

Δηλαδή , ο όρκος που δίνεται για τον έρωτα δεν σηκώνει τιμωρία.
Αρκεί ένα λεπτό για να ερωτευτείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για να αγαπήσεις. Όμως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις.
Το να αγαπιέσαι πολύ από κάποιον σου δίνει δύναμη, ενώ το να αγαπάς πολύ κάποιον σου δίνει θάρρος, ζωή και δύναμη για την ζωή.

Η Αγία Σοφία και οι τρεις κόρες της Πίστη, Ελπίδα και Αγάπη μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού και μας δίδαξαν τα τρία αγαθά που μας χάρισε ο Θεός.

Η Αγία Σοφία ήταν μία  τίμια και θεοσεβής γυναίκα, που έμεινε χήρα αρκετά νωρίς και έτσι  ήλθε στη Ρώμη με τις τρεις κόρες της.

Όταν ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε ότι οι τέσσερις γυναίκες ήταν χριστιανές αμέσως  διέταξε να τις συλλάβουν.

Αφού απομόνωσαν τη μητέρα, άρχισαν να ανακρίνουν τις κόρες. 

Πρώτη παρουσιάστηκε στο βασιλιά η Πίστη που ήταν μόλις δώδεκα χρονών.

Ο Ανδριανός προσπάθησε να πείσει την Πίστη να αρνηθεί το Χριστό  με υποσχέσεις  ότι θα της χορηγούσε τα πάντα, για να ζήσει μία  ευτυχισμένη ζωή.

Όμως αντιμετώπισε το άκαμπτο φρόνημα της νεαρής.  Και έτσι αφού την βασάνισαν, την αποκεφάλισαν.

Με τον ίδιο βασανιστικό τρόπο πέθανε και η δεύτερη κόρη η Ελπίδα αφού και η ίδια αρνήθηκε να απαρνηθεί την πίστη της και τον Θεό.

Και η εννιάχρονη Αγάπη δεν άργησε για τον ίδιο λόγο να αποκεφαλιστεί.

Ο δικαστής είχε αποφασίσει ότι το μεγαλύτερο βασανιστήριο για την μητέρα είναι να είναι ζωντανή και να σκέφτεται το μαρτυρικό θάνατο των παιδιών της..

Περήφανη όμως ήταν για τα παιδιά της η Αγία Σοφία, ενταφίασε με τιμές τις κόρες της σε μια μυστική εκκλησία στην Ρώμη.

Η μητέρα τους, Σοφία, χάρηκε πάρα πολύ που είχε γεννήσει τέτοια ευλογημένα παιδιά και που αξιώθηκε να γίνει μητέρα μαρτύρων. 

Ευχαρίστησε τον Θεό που ενίσχυσε τα κορίτσια της να δεχθούν και να υπομείνουν με χαρά το μαρτύριο. Τον ευχαρίστησε που δέχθηκε και τη δική της προσφορά, αφού για το Χριστό και την αιώνια Βασιλεία Του τα προετοίμαζε από μικρά. Τώρα είχε εκπληρώσει τον προορισμό της·  μπορούσε κι εκείνη να αναχωρήσει για τη Βασιλεία Του. 

Αυτό παρακάλεσε, και ο Θεός μπορούσε να μην ακούσει την προσευχή μιας τέτοιας μάνας;

Παρέμεινε για τρεις μέρες στους τάφους τους, παρακαλώντας το Θεό να την πάρει κοντά του.

Ο Θεός άκουσε την προσευχή της και η Σοφία παρέδωσε το πνεύμα της δίπλα στους τάφους των παιδιών της και οι Χριστιανοί την έθαψαν δίπλα στις κόρες της.

Μακάρι να βασίλευαν στον κόσμο μας αυτά τα τρία αγαθά η Πίστη, η Ελπίδα και η Αγάπη… Θα ήταν πολύ όμορφος ο κόσμος μας.