Ανθρώπινη επικοινωνία.

Επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων είναι ένα δύσκολο θέμα.

Η γιαγιά μου έλεγε όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει ...
Σήμερα το πρωί όπως συνηθίζω ήμουν και απολάμβανα τον καφέ μου στην καφετέρια δίπλα στο σπίτι μου, στο διπλανό τραπέζι κάθονταν δύο κοπελιές και συζητούσαν διάφορα.
Κάποια στιγμή, πήρε το αυτί μου ένα κομμάτι της συζήτησής τους που μου φάνηκε περίεργο.

- Θα τα πούμε το Σαββατοκύριακο?
- Όχι, γιατί το Σαββατοκύριακο έχω να πάω σε ένα σεμινάριο.
- Τι σεμινάριο είναι αυτό?
- Είναι ένα σεμινάριο για την επικοινωνία, το κάνει ένας πολύ καλός ψυχολόγος.
- Θα είναι και τις δύο μέρες?
Χάρηκα και εγώ.. Να η νεολαία μας παρακολουθεί σεμινάρια, επιμορφώνεται , η συζήτηση συνεχίζει ...
- Ναι θα είναι όλο το Σαββατοκύριακο?

- Κρίμα πάει και αυτό το Σαββατοκύριακο, μέσα θα ήμαστε.

- Πρέπει να πάω δεν πειράζει οι μέρες είναι πολλές. 

Σεμινάριο για την επικοινωνία ???? Μη χειρότερα τη άλλο θα ακούσω, σκέφτηκα.

Ζούμε σ’ έναν κόσμο που όλα τα έμβια όντα μπορούν να επικοινωνήσουν, μεταξύ τους μόνο οι άνθρωποι δεν μπορούν…
Τα έντομα τα ζώα τα φυτά, όλα, αν παρατηρήσουμε την φύση, θα τα δούμε να επικοινωνούν για να καλύψουν όχι μόνο τις ατομικές τους ανάγκες, αλλά και τις ανάγκες της ομάδας μέσα στην οποία είναι ενταγμένα, και μέσο της οποίας εξασφαλίζετε η επιβίωση τόσο της ομάδας όσο και του ατόμου.

Το χάρισμα της επικοινωνίας είναι έμφυτο στον άνθρωπο, ακόμα και ένα μωρό λίγων ημερών μπορεί να επικοινωνήσει με το περιβάλλον και να δώσει να καταλάβουν οι άλλοι ότι έχει μια ανάγκη, πεινάει, λερώθηκε, πονάει, νυστάζει, και δεν μπορούν να το κάνουν δύο ενήλικες?????
Γύρισα στο σπίτι, έφτιαξα ένα τσάι και αφού έβαλα ένα cd να παίζει έκατσα στον καναπέ μου.
Οι κουβέντα αυτή που άκουσα στριφογύριζε μέσα στο μυαλό μου.
Μα γιατί να συμβαίνει αυτό???

Μου φαινόταν αδύνατο, και θα έλεγα και επικίνδυνο να συμβαίνει.

Έψαξα λοιπών στις δικές μου αναμνήσεις, σε όλα αυτά που μου έχουν συμβεί προσωπικά εμένα και σε ότι έχω ακούσει να βρω μια απάντηση.
Τί πραγματικά συμβαίνει???
Οι άνθρωποι δεν ΜΠΟΡΟΥΝ ή ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να επικοινωνούν????
Έπιασα το ένα σκέλος. Δεν μπορούν.
Ήταν κάτι που το απέρριψα αμέσως, και ο λόγος είναι απλός.
Εκτός από τα μέσα που μας προίκισε η φύση, τη γλώσσα, για την κατά πρόσωπο επικοινωνία, έχουμε στην διάθεσή μας τόσα άλλα τεχνικά μέσα που διευκολύνουν την επικοινωνία, έτσι ώστε ένας άνθρωπος να μπορεί να επικοινωνήσει με έναν άλλο από όποια απόσταση και από όποιο χώρο θέλει ανεμπόδιστα.

Άρα λοιπών κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι δυστυχώς τελικά δεν θέλουν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.
Το δυστύχημα είναι ότι βρήκα πολλά παραδείγματα που με οδήγησαν σε αυτό το συμπέρασμα. Πραγματικά δεν ξέρω τον λόγο που οι άνθρωποι ή δυσκολεύονται ή δεν επικοινωνούν πια. Ειλικρινά δύσκολα θα πεισθώ, ότι δεν μπορούν με όλα αυτά τα μέσα στην διάθεσή τους να κλίνονται στην μοναξιά και να μην επικοινωνούν.
Η δικές μου εμπειρίες είναι ότι δεν θέλουν.
Το γιατί, ας το ψάξει ο κάθε ένας μόνος του.

Δεν πιστεύω ότι δεν μπορεί κάποιος, εκεί που αναρωτιέται "τι να κάνει ο/η ...." δεν μπορεί να βρει ένα λεπτό να στείλει ένα sms, και να ρωτήσει 

"Που χάθηκες βρέ 'συ, όλα καλά?"
Λυπάμαι που το λέω αλλά δεν θέλει να το βρει αυτό το λεπτό.
Η επικοινωνία, δεν θέλει κόπο ούτε έχει κάποια δυσκολία.
Θέλει ΘΕΛΗΣΗ και ΜΟΝΟ. Τίποτε άλλο.

Και το σπουδαιότερο με την σωστή επικοινωνία παίρνουμε δύναμη στην καθημερινότητα, έχουμε όρεξη να δουλέψουμε, να λύσουμε προβλήματα μας, γενικά η σωστή ανθρώπινη επικοινωνία είναι δώρο από τον Θεό για τον άνθρωπο. 

Κάθε φορά που ο ουρανός ενώνεται με τη θάλασσα, μια σταγόνα ζωής γεννιέται, μια επιθυμία ανθρώπινη εκλιπαρεί να πραγματοποιηθεί.

Η θάλασσα και ο ουρανός σαν ένα αιώνιο ζευγάρι που αρμονικά και παιχνιδιάρικα, παίζουν με τα σύννεφα και τα κύματα. Λούζονται με τις βροχές και ντύνονται με τα χιόνια.
Συνδέονται αιώνια στην ζωή αλλά και στο γαλανό το χρώμα.