Σε ποιόν να μιλήσω απόψε;

Στην Αίγυπτο ζούσε ο ποιητής Γκάαφαρ Ναχάς, ο οποίος του άρεσε να στέκεται στην όχθη του Νείλου και ν’ απαγγέλλει ποιήματα.
Τα καραβάκια και οι φελούκες που περνούσαν, τον γνώριζαν πια και τον χαιρετούσαν με σεβασμό. 

Μια μέρα, στάθηκε πάλι στην όχθη του ποταμού κι έβλεπε τον ήλιο που έδυε κι έδινε στο ποτάμι αλλιώτικα χρώματα.
Το πρόσωπό του ήταν θλιμμένο. Η έκφραση του φαινόταν ότι κάτι τον βασάνιζε, τότε άρχισε να απαγγέλλει με φωνή απελπισμένη ένα ποίημα της Αρχαίας Αιγύπτου από πάπυρο του 2ου αιώνα π.Χ.

Σε ποιόν να μιλήσω απόψε;
Τ’ αδέλφια είναι κακά.
Οι φίλοι μ’ απαρνήθηκαν.
Σε ποιόν να μιλήσω απόψε;
Η ευγένεια έχει χαθεί
και η κακία κυβερνά τους ανθρώπους.
Σε ποιόν να μιλήσω απόψε;
Οι άνθρωποι είναι κλέφτες
και σφετερίζονται τ’ αγαθά του γείτονά τους .
Σε ποιόν να μιλήσω απόψε ;
Δεν υπάρχουν πια δίκαιοι .
Η γης δόθηκε σε κείνους που αδίκησαν .
Σε ποιόν να μιλήσω απόψε;
Είμαι φορτωμένος από φτώχεια
κι ο έμπιστος φίλος μου λείπει.

Καληνύχτα και όνειρα ταξιδιάρικα