Στην πάντα να περάσει η παρέα μας ..

Τελικά όλα στη ζωή μας είναι θέμα προτεραιοτήτων.
Προτεραιοτήτων και επιλογών!
Όλοι μας βρεθήκαμε κάποια στιγμή, σαν τον Ηρακλή, μπροστά σε ένα σταυροδρόμι, μη ξέροντας ποιο δρόμο να ακολουθήσουμε.
Την επιλογή όμως πρέπει να την κάνει ο καθένας μόνος του!
Κι εδώ μπαίνει το ερωτηματικό:
- Πόσες από τις επιλογές που έχουμε κάνει είναι δικές μας, όλο δικές μας;
- Σε πόσες από αυτές βάλαμε ως προτεραιότητα τον εαυτό μας;

Αν γυρίσουμε όλοι πίσω, θα δούμε ότι ελάχιστες ήταν οι φορές
που επιλέξαμε κάτι με βασικό γνώμονα τις δικές μας ανάγκες.
Όχι...
Δεν μιλάω για το αδηφάγο τέρας του εγωισμού που ζει μέσα σε όλους παρασιτικά. Πάντα έπρεπε και πρέπει να σκεφτούμε κάτι άλλο, κάποιους άλλους. Τις πραγματικές μας επιλογές, τα αληθινά μας θέλω τα έχουμε στοιβάξει στη μεγάλη ντουλάπα του μυαλού μας.  

Εκεί, στο πίσω μέρος, στη σκοτεινή μεριά του φεγγαριού.... Και τελικά χάσαμε επίτηδες το κλειδί!
Μπορεί όμως πραγματικά να κρυφτεί κάποιος από τον εαυτό του;
Για τον καθένα έρχεται η στιγμή που θα ανοίξει τη παλιά ντουλάπα και θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα στοιβαγμένα και σκονισμένα θέλω του.

Ας φροντίσουμε τουλάχιστον, οι προτεραιότητες που έχουμε βάλει να είναι σωστές και να μας έχουν οδηγήσει πιο κοντά σε αυτά που πραγματικά θέλουμε και στα όνειρά μας.

Διότι, αν καταπιεστούμε ακόμη και σε αυτό, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως θα έχουμε χάσει το δρόμο της ζωής μας.

Διότι, εθελοτυφλώντας στις ίδιες σου τις επιλογές, οδηγείς τον εαυτό σου σε δρόμους που ούτε έχεις σκεφτεί και τελικά ούτε θέλεις να ζήσεις.

Η τύχη μας παίζει πολλά παιχνίδια, αλλά δεν είναι αυτή που θα καθορίσει τη ζωή μας.

Οι επιλογές, θα μας οδηγήσουν εκεί που θέλουμε!

Απλά και μόνο τότε φωτίζει το μυαλό, αλλά και φύση.

Ξημερώνοντας ο ήλιος θα φωτίσει τον ουρανό με χίλια χρώματα.. Η θάλασσα θα πάρει το χρώμα του ουρανού και μέσα στο χρώμα αυτό πλέει το πειρατικό. 

Στην πάντα να περάσει η παρέα μας ... Η δική μας παρέα από τα παλιά..

Χρώματα του Ήλιου, χρώματα της παρέας, χρώματα των πειρατών μόνο δικά τους κατά δικά τους.
Μια γραμμή από χρώμα βάζει ρότα.
Ακλουθούμε το χρώμα του Ήλιου και όπου μας βγάλει, ακόμα και στην άλλη άκρη της Γης. 

Κάνουμε όνειρα, τρέφουμε ελπίδες, μερικές φορές τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα, μερικές φορές μόνον ελπίζεις, αλλά κι αυτό είναι κινητήρια δύναμη για να συνεχίσεις.
Ζούμε μέσα σε ένα διαρκή αγώνα επιβιώσεις, στον έξω κόσμο, στον μέσα μας κόσμο.

Μεγαλώνουμε αποκτάμε εμπειρίες μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη μας και τις επιτυχίες μας, μέσα από τις καλές στιγμές και τις κακές στιγμές, μέσα από τις δυσκολίες και τις χαρές. 

Δεν το βάζουμε κάτω, λυγίζουμε απλώς μερικές φορές για να μην σπάσει ο άνεμος και προχωράμε. Ζούμε...
Μερικές φορές φυτοζωούμε αλλά κι αυτό είναι μέσα στα μαθήματα που παίρνουμε για να αντέξουμε να μάθουμε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Σαλπάρουμε, φεύγουμε?
Και πάμε όπου μας βγάλει?
Οι πειρατές δεν έχουν προορισμό, πάνε όπου υπάρχει περιπέτεια, όπου 

υπάρχει θησαυρός, όπου υπάρχει το άγνωστο. Τα γνωστά μέρη γίνονται βαρετά.
Η ανακάλυψη είναι η χαρά, είναι ίδια η ζωή.
Το δικό μας όνειρο της δικής μας ζωής.
Καλό ξημέρωμα Φίλοι μου και 

Καλή Κυριακή.