Καλημέρα όλη μέρα

Πάντα μετά την καταιγίδα εμφανίζεται ένα ουράνιο τόξο.

Μοιάζει με τη καλή νεράιδα των παραμυθιών... Όμως νεράιδα δεν είσαι.
Μοιάζεις με μια σονάτα Θεϊκή, που οι νότες σου μαγεύουν τη ψυχή... Όμως σονάτα δεν είσαι.
Μοιάζεις με το σύντομο ονειρικό ταξίδι της πεταλούδας... Όμως πεταλούδα δεν είσαι.
Μοιάζεις με το ανάλαφρο βήμα της μπαλαρίνας που σκορπίζει αρμονία... Όμως μπαλαρίνα δεν είσαι.
Κάθε φορά που έρχεσαι ζωγραφίζεις στη παλέτα της ζωής, το πιο όμορφο Ουράνιο τόξο... 

Τα βήματα σου Πολύχρωμα... Ανάλαφρα... Μαγικά... 

Οι ανάσες σου θυμίζουν λιμάνι προσμονής... Όμως... λιμάνι δεν είσαι.

Είσαι όμορφη πολύ και με γητεύεις με κάθε σου ματιά.
Είσαι ένα ξεχωριστό.. σαν γιορτινό μου φόρεμα… Θα σε φορέσω και πάλι.

Θα αναρωτιέστε τελικά τι είναι..  Το δικό σας χαμόγελο είναι.

Το πρωινό χαμόγελο είναι το ουράνιο τόξο της ζωής.

Και θα ευχηθώ σ’ όλους μας να ζήσετε και αυτήν την ανάσα της ζωής όσο πιο έντονα μπορείτε... Να διασκεδάστε , να χαρείτε, να χαμογελάτε ...

Εγώ σας στέλνω την αγάπη μου και πινελιές χρωμάτων από το Ουράνιο τόξο της ζωής … Εσείς απλά χαμογελάτε και όλα θα γίνουν μαγικά.
Της Κυριακής το ξύπνημα έχει την δικιά του χάρη, δε σε κρατάει το στρώμα σου, μήτε το μαξιλάρι ...
Καλή Κυριακή φίλοι μου .