Πέμπτη 22 Αυγούστου 2019

Οι άνθρωποι που έχουν διδακτορικό στο να χαλάνε την ζωή μας.


Οι άνθρωποι που έχουν διδακτορικό στο να χαλάνε κάθε στιγμή των συνανθρώπων γύρος τους…
Αυτή ήταν η συζήτησή μου σήμερα σε δύο ώρες πτήση.
Παρ όλη την ταλαιπωρία μου σήμερα καλέστηκα να λάβω θέση και να πω την γνώμη μου σ αυτό το θέμα ….
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν βιώσει δύσκολα παιδικά χρόνια και τους στοιχειώνουν όλη τους τη ζωή.. Υπάρχουν άνθρωποι που κουβαλάνε στην ψυχή τους κάποιο βαρύ τίμημα το οποίο τους έχει μείνει απωθημένο. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι γεμάτοι απωθημένα, αχαριστία και μιζέρια.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν μάθει πώς να συμπεριφέρονται ή ακόμα νομίζουν ότι όλος ο κόσμος κλίνεται γύρο από αυτούς.
Γεμίζει η ψυχή τους απωθημένα, ζήλια και μίσος με μοναδικό στόχο την εύρεση ενός ανθρώπου για να ρίξουν τα καρφιά πάνω του.
Διαρκώς ψάχνονται, σκαλίζουν να βρουν αιτίες , καταπιάνονται με λέξεις , με σύμφωνα και φωνήεντα για να βρουν αφορμή να δηλητηριάσουν ανθρώπινες στιγμές. Σαν να θέλουν να πληρώσει εκείνος το τίμημα που κουβαλά τόσα χρόνια μέσα του. Να πληρώσει αυτά που δεν του αναλογούν ή καλύτερα που δεν ευθύνεται. Ακόμα και τον κόσμο όλο να σου τάξει εσύ πάλι θα παραμένεις ένας αχάριστος άνθρωπος γεμάτος οργή για αυτόν / αυτήν και πάντα θα βρίσκει στίγματα μαύρα να σε δηλητηριάσει.
Ο άνθρωπος σαν ελεύθερο όν , γεννήθηκε με ένα σκοπό στην ζωή αυτή.
-       Να σέβεται τον εαυτό του και την ελευθερία του.
-       Να μην κάνει κακό στην ψυχή του γιατί δεν του ανήκει, η ψυχή του ανθρώπου από την ώρα που γεννιέται είναι καθαρή, γεμάτη από αγάπη και ωραία συναισθήματα για τους συνανθρώπους της.
-       Να έχει καθαρή σκέψη για τους συνανθρώπους γύρο του.
-       Να μην είναι ζηλόφθονοι, να μην είναι μίζεροι,  τοξικοί, κοντόφθαλμοι, αχάριστοι και πάνω απ όλα εγωιστές.
-       Να προσπαθεί να κλέψει το βιός άλλου, να προκαλεί εντάσεις χωρίς λόγο, να καταστρέφει ανθρώπινες ψυχές χωρείς αιτίες, να καταπατάει παιδικά όνειρα, να μην σέβεται τρόπους ζωής γενικά.
Ως πότε λοιπόν αυτή την μιζέρια, το μίσος, τον πόνο θα τα βγάζεις πάνω σε συνανθρώπους γύρο σου;
Ως πότε αυτοί οι άνθρωποι θα βάζουν τον εγωισμό τους πάνω από τον συνάνθρωπο τους;
Τελικά αναρωτιέμαι αξίζει να χάνουμε μέρος από την ζωή μας για αυτούς τους μίζερους ανθρώπους;
Για μένα όχι «ξύλο απελέκητο» , καμία προσπάθεια δεν θα αλλάξει αυτούς τους ανθρώπους … Φύγε έλεγε η γιαγιά μου όσο είναι νωρίς…
Ο Θεός μας χαρίζει χίλια δώρα την ημέρα, αν δεν μπορούμε να τα δούμε και να τα ανταποδώσουμε , τότε δεν έχουμε λόγους να προσπαθούμε να ενταχθούμε στην κοινωνία αυτή, δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε σταυρούς και μετάνοιες, όταν εμείς  οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουμε τα Θεία δώρα της ζωής.
Ξέρετε φίλοι μου, έχω και εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς, μα δεν σκοτώνω άστρα.
Δεν τα βάζω με φίλους και φίλες γιατί ο Θεός τους χάρισε κάτι παραπάνω από εμένα.
Δεν πιάνομαι να ζηλεύω για το καλό των φίλων μου.
Απλό παράδειγμα, αν πήρε ένα ωραίο αυτοκίνητο, αν αγόρασε ένα σπίτι, αν ταξιδεύει με την φίλη του, αν αγαπάει τον κόσμο όλο…
Αντίθετα , χαίρομαι με την χαρά του, αγαπάω με την αγάπη του, σέβομαι τον κόπο που απέκτησε τα αγαθά του.
Μα αυτοί προτίμησαν να είναι άνθρωποι που θα γεμίσουν με μιζέρια και ζήλια τους συνανθρώπους τους, μα αυτοί θα καταπιαστούν με την χαρά των συνανθρώπων τους και τελικά θα πληρώσουν τον «σταυρό» που κουβαλάς.
Σαν λαβωμένο ξωτικό γεμάτο οργή αναζητάς την λύτρωση , μα η λύτρωση δεν είναι η γύρο σου, αλλά θα πρέπει να την ψάξεις στην ψυχή σου.
Τι θα γίνει όμως όταν συνειδητοποιήσεις πως είσαι μόνος στην ζωή;
Σε άφησαν οι γύρο σου γιατί δεν έχεις την δύναμη να μοιραστείς τα δώρα τα Θεϊκά;
Αναρωτιέσαι τι είναι τα δώρα που μας στέλνει ο Θεός κάθε μέρα;
-       Ότι ξύπνησες το πρωί καλά, και μαγεύεσαι με τις ηλιαχτίδες του ουρανού.
-       Ότι έχεις την υγεία σου και δεν υποφέρεις σ ένα νοσοκομείο.
-       Ότι έχεις τα αγαθά να βάλεις ένα πιάτο φαγητό να φας, ενώ άλλοι ψάχνουν στα σκουπίδια ένα παρατημένο ξεροκόμματο.
-       Ότι έχεις την οικογένειά σου καλά ή αν δεν έχεις, έχεις μερικούς φίλους που ρωτάν για σένα ή νοιάζονται για σένα.
-       Ότι έχεις την δουλειά σου και παίρνεις ένα μισθό, ενώ άλλη ζουν χωρίς να έχουν ελπίδα να δουλέψουν.
-       Ότι έχεις την δύναμη να προσευχηθεί στο Θεό που πιστεύεις , ενώ άλλη ούτε μπορούν , αλλά και πληρώνουν με την ζωή τους για να κάνουν τον Σταυρό τους.
-       Ότι έχεις την ελευθερία σου να χαρείς το φως του ήλιου, τα άστρα και το φεγγάρι. Την Θάλασσα και τις αμμουδιές… Ενώ υπάρχουν συνάνθρωποι που δεν έχουν ούτε αυτές τις μικρές χαρές που ζωγράφισε ο Μεγαλοδύναμος.
-       Ότι έχεις τον άνδρα σου ή την γυναίκα σου, ακόμα το φλερτ σου , ή καλύτερα τους φίλους και τις φίλες να σε ακούσουν, να βγεις να γελάσεις, να φας, να ξεχάσεις την δυσκολία της ημέρας.
Και χιλιάδες δώρα , άπειρα που δεν γεμίζει το μάτι σου , αλλά εσύ προτιμάς την μιζέρια,  την ζήλια, την κακία γιατί αυτός και όχι εγώ.
Εγώ, Εγώ , Εγώ….
Ποιος είσαι εσύ που τολμάς να λες το «Εγώ»
Ο άνθρωπος είναι ένα τίποτα αν δεν βρει την ψυχική ισορροπία του, αν δεν χαίρετε με την χαρά του συνανθρώπου του, αν δεν ξέρεις να ζεις την χαρά και την λύπη του φίλου σου. Τι να κάνεις την ζήλια, την μιζέρια και την κακία ; Όταν δεν ξέρεις το πραγματικό νόημα της αγάπης; Τίποτα δεν αγοράζεται σ αυτή την ζωή, ούτε η αξιοπρέπεια, ούτε η αγάπη, ούτε η ελευθερία, ούτε τα συναισθήματα. Όλα με κόπο στην ζωή αποκτούνται, αφού πρώτα μάθεις να σέβεσαι τον άνθρωπο, την θρησκεία σου, την ανθρώπινη ελευθερία και πάνω απ όλα τον ίδιο τον εαυτό σου.
Άνθρωποι οι οποίοι τους κυριεύει, τους θολώνει η ζήλια, η κακία , η μικροπρέπεια , δεν έχουν την δύναμη να ζήσουν τις χαρές της ζωής και δυστυχώς χάνουν αυτά τα Θεϊκά δώρα που τόσο απλόχερα μοιράζει ο Παντοδύναμος στην ζωή μας.
Άνθρωποι γύρο μας χρειάζονται αγάπη, χρειάζονται δεκανίκια να κρατηθούν στην ζωή από αρρώστιες και αληθινές κακουχίες, χρειάζονται ένα χαμόγελο να πάρουν δύναμη στην ζωή να παλέψουν με τα κύματα της μοίρας, ορφανά να μεγαλώσουν, πεινασμένοι να βρουν ένα πιάτο ζεστό φαγητό , αληθινή αγάπη ζητάει ο πλησίον σου  όχι ζήλια, φιλία όχι κακία, έρωτα όχι πορνεία, ένα ψίθυρο κατανόηση όχι εκμετάλλευση, εμπιστοσύνη όχι κλεψιά, ελευθερία όχι κατοχή συναισθημάτων, ειρήνη όχι πόλεμο. Όλα τα όμορφα έχουν και την αξία τους, μόνο το «Εγώ» δεν έχει ούτε αξία αλλά ούτε υπόληψη σ αυτή την ζωή.
Η ζωή δεν έχει όρια και ημερομηνία λήξεως αναγραμμένοι στα δεφτέρια μας,  δεν γνωρίζουμε πότε και για πόσο η ζωή θα μας αφήνει να είμαστε επισκέπτες στα χωράφια της.  
Τελικά το συμπέρασμα σήμερα ήταν…
«Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες. Είναι δύσκολες γιατί είναι περίπλοκες, περίπου σαν να φτιάχνεις παζλ. Δεν ταιριάζουν όλα τα κομμάτια μεταξύ τους και κάθε κομμάτι κολλάει διαφορετικά με ένα άλλο, δημιουργώντας το δικό τους τμήμα του συνόλου. Επειδή λοιπόν οι σχέσεις είναι περίπλοκες και οι άνθρωποι που τις απαρτίζουν ακόμα περισσότερο, είναι σημαντικό να θέτουμε όρια .» 
Καληνύχτα φίλοι μου , απλά μοιράστηκα μαζί σας μία συζήτηση που είχα σήμερα ... Ελπίζω να μην σας κούρασα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου