Τραγούδι παλιό σαν το χρόνο.

Πολύ δένουν την ζωή τους μ ένα όμορφο τραγούδι, γίνεται το τραγούδι τους… Δεν είναι;

Πόσες φορές δεν γράφουμε αυτή την λέξη «είναι το τραγούδι μου» .. όχι μόνο οι στοίχοι , η μελωδία, ο τραγουδιστής αλλά τις περισσότερες φορές είναι ο τόπος και η στιγμή που το ακούσαμε , άγγιξε την ψυχή μας, μας μάγεψε σ’ ένα όμορφο ταξίδι μακριά, στην δική μας Ιθάκη. 

Τελικά όλα είναι απλές μικρές αναμνήσεις από τα παλιά. Θέλετε όλα τα παλιά είχαν κάτι το αυθεντικό, κάτι το αληθινό, σαν ένα χέρι που άπλωνε στο στήθος μας και έκλεβε την αγωνία, ον φόβο, την ξενοιασιά.

Αναμνήσεις από τα φοιτητικά μου χρόνια, είναι τα παλιά Ελληνικά τραγούδια. Τραγούδια όμορφα γεμάτα συναίσθημα. Πάντα ήταν η συντροφιά κάθε νέου και νέας, θυμάμαι γυρνώντας βραδάκι απ τη σχολή, έκανα ατέλειωτα ξενύχτια πλάι στο ραδιοκασσετοφωνάκι μου, μ ένα ζεστό ρόφημα και μπόλικη γλύκα και ξενοιασιά...

Τι ωραία τραγούδια και πόσο διαχρονικά τελικά είναι. Σαν σύννεφα πέρασαν από θάλασσες, ξηρές και ανθισμένους κήπους αλλά ποτέ δεν χάθηκαν. Πετάν στον ουρανό μαζί με τα όνειρα μας και σαν σταγόνες βροχή άγγιζαν και πάλι την ψυχή μας.

ΠΑΛΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ♫ ♪ ♥

 Δεκαετίες του 60, του 70, ή και του 80 ήταν κομμάτια που μεγαλώσαμε , χορέψαμε , ζήσαμε την παιδική μας ανεμελιά δεμένα με αυτά. Τα χορέψαμε , μας νανούριζαν στα κρεβάτια μας, αλλά ξενυχτούσαν δίπλα μας σε στιγμές μοναξιάς, στιγμές που διαβάζαμε, στιγμές που η νιότη ταξίδευε στο όνειρο.

Πόσα χρόνια πέρασαν και αυτά ακόμα μας συντροφεύουνε, όχι με το μικρό ραδιοκασσετοφωνάκι, αλλά με cd ή από το laptop μας, από το τηλέφωνο κλπ… βλέπεται ο χρόνος δεν σταματά, τρέχει, τρέχει τόσο γρήγορα που καμιά φορά δεν τον πιστεύω. Αλλάξαμε αιώνες και αυτά ακόμα με τον ίδιο απλό παιδικό όνειρο, γυρνώντας από την δουλειά , έκανα ατέλειωτα ξενύχτια πλάι στο laptop μου, μ ένα ζεστό ρόφημα και μπόλικη γλύκα και ξενοιασιά με συντροφεύουν και πάλι τις νύχτες μου.