Λίβανο το διαμάντι της Μεσογείου.

Δυστυχώς ένα όμορφο και ζηλευτό κρατίδιο, που δεν το άφησαν ποτέ να ζήσει και να αναπτυχθεί … Μου θυμίζει την Ελλάδα..

Ο Λίβανος είναι χώρα της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Έχει συνολική έκταση 10.400 τ. χλμ. και πληθυσμό περίπου 4.017.095 κ. Έχει πρωτεύουσα τη Βηρυτό. Ήταν πατρίδα του αρχαίου λαού των Φοινίκων.

Ο Λίβανος έχει πάρει το όνομά του από την ομώνυμη οροσειρά 3.083 μ. Ανατολικά της οροσειράς του Λιβάνου υψώνεται το βουνό Αντιλίβανος και ανάμεσα στους δυο αυτούς ορεινούς όγκους σχηματίζεται η κοιλάδα Μπεκάα, που διαρρέεται από τον ποταμό Λιτάνι.

Η περιοχή όπου βρίσκεται ο Λίβανος αποτέλεσε στην αρχαιότητα αντικείμενο ανταγωνισμού ανάμεσα στους διάφορους ναυτικούς λαούς, τους Έλληνες, τους Φοίνικες και τους Αιγύπτιους, γεγονός που οφειλόταν κυρίως στις προϋποθέσεις που παρουσίαζε η περιοχή για αποικιοποίηση «πλούσιο έδαφος, καλό κλίμα, καλό εμπορικό πέρασμα κ.λ.π.». Έτσι πέρασε σταδιακά κάτω από την κυριαρχία μιας σειράς εθνών.

Σημαντικές περίοδοι στην ιστορική πορεία της περιοχής υπήρξαν η ελληνιστική και η ρωμαϊκή. Τους επόμενους αιώνες η χώρα καταλήφθηκε από τους Βυζαντινούς και τον 7ο αιώνα πέρασε κάτω από την κυριαρχία των Αράβων, που σε σύντομο χρονικό διάστημα πέτυχαν τον εξισλαμισμό των κατοίκων και την οργάνωση μιας καθαρά μουσουλμανικής εξουσίας.

Στη διάρκεια των Σταυροφοριών, ο Λίβανος καταλήφθηκε αρκετές φορές από τους Φράγκους, που προσπάθησαν να ανατρέψουν τη μουσουλμανική συγκρότηση της κοινωνίας με διοικητικά μέτρα, συνάντησαν, όμως, τη σφοδρή αντίσταση των κατοίκων, και ιδιαίτερα των Δρούζων, που κατοικούσαν στις ορεινές περιοχές.

Οι διαμάχες μεταξύ Ευρωπαίων και Αράβων τερματίστηκαν στις αρχές του 16ου αιώνα, όταν ο Λίβανος καταλήφθηκε από τους Τούρκους και ενσωματώθηκε στην Οθωμανική αυτοκρατορία.

Το 1860, μετά από εμφύλιες διαμάχες που είχαν για στόχο τη χριστιανική κοινότητα του Λιβάνου, η Γαλλία προχώρησε σε στρατιωτική επέμβαση στην περιοχή, που είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή καθεστώτος αυτονομίας στο Λίβανο, κάτω από την επίβλεψη του σουλτάνου 1861, τη δημιουργία της «ζώνης της Βηρυτού» και την παροχή αυξημένων προνομίων στους Χριστιανούς απέναντι στους μουσουλμάνους 1864. Το ειδικό αυτό καθεστώς διατηρήθηκε μέχρι τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο, οπότε ο Λίβανος και η Συρία καταλήφθηκαν από τις γαλλικές δυνάμεις και η Γαλλία ανέλαβε, με την έγκριση των χωρών μελών της Αντάντ, τη διοίκησή τους.

Το 1924, ο Λίβανος αποσπάστηκε από τη Συρία και το 1926 αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητη Δημοκρατία.

Η αναγνώριση αυτή είχε περισσότερο τυπικό παρά ουσιαστικό χαρακτήρα, γιατί τη διακυβέρνηση της χώρας συνέχισαν να την έχουν στα χέρια τους οι Γάλλοι.

Το 1941, στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου πολέμου, η χώρα κηρύχτηκε για δεύτερη φορά ανεξάρτητη. Ο Λίβανος ανέπτυξε την οικονομία του με γρήγορα βήματα αλλά οι φυλετικές, θρησκευτικές και κοινωνικές αντιθέσεις οξύνθηκαν, ιδιαίτερα μετά τον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967.

Το 1975 ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα σε φαλαγγίτες (Χριστιανούς Μαρωνίτες) και Λιβανέζους Μουσουλμάνους, κατά τη διάρκεια του οποίου δεκάδες χιλιάδες άτομα έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν.

Το 1981 ξέσπασαν διαμάχες μεταξύ συριακών στρατευμάτων και Χριστιανών, αλλά και μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών Μουσουλμάνων. Ακόμη και σήμερα η περιοχή αυτή παραμένει μια διαρκής εστία έντασης μεταξύ των Μουσουλμάνων και των Ισραηλινών δυνάμεων.

Πάντα από μικρή ήθελα να επισκεφθώ το Λίβανο και αξιώθηκα να πάω και να το δω πριν το καταστρέψουν.  

Αναφέροντας το Λίβανο στο μυαλό μας έρχεται η ποικιλία των φαγητών, τα υπέροχα γλυκά, ο κέδρος που είναι «σήμα κατατεθέν» της χώρας και απεικονίζεται στη σημαία, ίσως ο πόλεμος της Μέσης Ανατολής.

Η Παναγία της Χαρίσσα που βρίσκεται 10 χιλιόμετρα βόρεια της Βηρυτού, λίγο πιο έξω από την Πρωτεύουσα Βηρυτό βρίσκεται το παραθαλάσσιο προάστιο Jounieh ενώ στο βουνό υπάρχει το χωριό Χαρίσσα με υπέροχη θέα. Παίρνοντας το τελεφερίκ σε 15 λεπτά, έχεις φτάσει στο σημείο που είναι ένα τεράστιο άγαλμα της Παναγίας.

Ο χώρος βρίσκεται σε υψόμετρο 650m και ανήκει μαζί με την εκκλησία στους μαρωνίτες χριστιανούς, δέχεται πολλούς επισκέπτες όχι μόνο για να προσκυνήσουν αλλά και για να θαυμάσουν την υπέροχη θέα. 

Από εκεί φαίνεται όλος ο κόλπος και η ανοιχτή Μεσόγειος θάλασσα.

Το άγαλμα είναι από μπρούτζο, ζυγίζει 15 τόνους, έχει ύψος 8,5 μέτρα και είναι βαμμένο λευκό.

Η Παναγία έχει τα χέρια της απλωμένα ανοικτά. Κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αρχές 20ου αιώνα.

Το αξιοπερίεργο είναι ότι το τελεφερίκ περνά πολύ κοντά από τα σπίτια και μπορείς να δεις ακόμα και μέσα στα δωμάτια. Γι' αυτό ίσως και τα δρομολόγια σταματούν νωρίς.

Από ό,τι έμαθα όμως τα σπίτια κτίστηκαν μετά την κατασκευή του τελεφερίκ.

Δυστυχώς αυτό το όμορφο κράτος δεν κατάφερε ποτέ να ζήσει ελεύθερο και να σταματήσει το ποτάμι αίματος που πληρώνουν χιλιάδες αθώοι κάτοικοι.

Οι πολύνεκρες εκρήξεις στη Βηρυτό την Τρίτη 04.08 το απόγευμα, αποτέλεσμα όπως φαίνεται των 2.750 τόνων νιτρικής αμμωνίας που είχαν κατασχεθεί το 2014 και βρίσκονταν αποθηκευμένοι από τότε σε αποθήκη του λιμανιού της λιβανικής πρωτεύουσας, προκαλώντας δεκάδες θανάτους, χιλιάδες τραυματισμούς και ζημιές άνευ προηγουμένου στην πρωτεύουσα του Λιβάνου, στηλίτευσε ο πρωθυπουργός της χώρας Χασάν Ντιάμπ.

«Είναι απαράδεκτο το ότι φορτίο νιτρικού αμμωνίου, ποσότητα που εκτιμάται πως ανερχόταν σε 2.750 τόνους, βρισκόταν επί έξι χρόνια παρατημένο σε αποθήκη χωρίς μέτρα προφύλαξης»;

Το νιτρικό αμμώνιο είναι χημικό λίπασμα, που όμως χρησιμοποιείται επίσης για την κατασκευή βομβών.

«Δεν θα αναπαυτούμε προτού βρούμε τον υπεύθυνο για αυτό που έγινε ώστε να λογοδοτήσει» για την πολύνεκρη καταστροφή, δεσμεύθηκε ο πρωθυπουργός του Λιβάνου, σε διάγγελμά του.

Ο Χασάν Ντιάμπ απηύθυνε έκκληση στις «φίλες χώρες» να βοηθήσουν τον Λίβανο. «Απευθύνω κατεπείγουσα έκκληση σε όλες τις φίλες και αδελφές χώρες που αγαπούν τον Λίβανο να σταθούν στο πλευρό του και να μας βοηθήσουν να γιατρέψουμε τις βαθιές πληγές μας», είπε χαρακτηριστικά.

Λυπηρό και θα έλεγα άδικο αυτό το χτύπημα στο Λίβανο που μου θυμίζει τρομοκρατία ή καλύτερα πισώπλατα χτύπημα στο Λίβανο.

Η Παναγιά που αγνά σηκώνει τα χέρια στον ουρανό ας βοηθήσει τον άμαχο πληθυσμό που δοκιμάζεται αυτές τις δύσκολες ώρες.