Ματιές στον κόσμο

Όμορφος κόσμος, μαγικός, αλλά και η φύση είναι ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης, ο πιο ταλαντούχος ζωγράφος, ο πιο ευρηματικός σκηνοθέτης. Αυτό μας το θυμίζει με κάθε ευκαιρία…
Η μεγαλύτερη από τις λίμνες του γλυκού νερού που υπάρχουν στον κόσμο. Βρίσκεται στη Β Αμερική. Το δυτικό και νότιο τμήμα της ανήκει στις Η.Π.Α., ενώ το βόρειο και το ανατολικό στον Καναδά. Στα νερά της εκβάλλουν οι ποταμοί Πίτζον, Σεν Λούις, Καμινιστίκουι και Νίπιγκον. Το μεγαλύτερο βάθος της ξεπερνά τα 400 μ.
Η Λίμνη Μίσιγκαν είναι μια από τις Μεγάλες Λίμνεςς της Βόρειας Αμερικής. Αποτελεί την 3η σε μέγεθος από τις 5 Μεγάλες Λίμνες και βρίσκεται εξ' ολοκλήρου εντός των συνόρων των ΗΠΑ. Οι υπόλοιπες 4 λίμνες είναι μοιρασμένες ανάμεσα στα εδάφη του Καναδά και των ΗΠΑ. Έχει σχεδόν το διπλάσιο μέγεθος από αυτό της Ελλάδας. Συνδέεται με την λίμνη Χιούρον με τον ισθμό του Μάκινακ. Η λέξη Μίσιγκαν ή αλλιώς Μίτσιγκαν σημαίνει το μεγάλο νερό δηλαδή το ξεχωριστό νερό. Η ονομασία της προήλθε από τους πρώτους κατοίκους της, οι οποίοι την ονόμασαν έτσι, αφού εξέτασαν προσεκτικά τα νερά της. Το συμπέρασμά τους ήταν πως η λίμνη αυτή έχει πάρα πολύ καλό νερό, πεντακάθαρο και πόσιμο. Οι άνθρωποι που έζησαν μετά, έπαιρναν νερό από την λίμνη αυτή για να πιουν.

Ο Καναδάς έχει 31 λίμνες σε έκταση 1.300 τετρ. χλμ. Έχει περίπου 31.700 μεγάλες λίμνες. 

Η ονομασία της χώρας προέρχεται, κατά πάσα πιθανότητα, από την λέξη των αυτοχθόνων Ινδιάνων Χιούρον-Ιροκουά «kanata», που σημαίνει «χωριό» ή «καταυλισμός».
Η Φινλανδία είναι περίεργο μέρος. Από το αεροπλάνο σου δίνει την εντύπωση μιας χώρας που έχει πλημμυρίσει. Πολύ νερό, λίμνες, η μία να διαδέχεται την άλλη, και ανάμεσα ξεπροβάλλουν κομμάτια στεριάς με πλούσια δάση και αγρούς.

 Εχει 188.000 λίμνες και δεν είναι δύσκολο να το πιστέψεις. Επίσης ότι οι σάουνες είναι περισσότερες από τους κατοίκους οι οποίοι είναι γύρω στα 5,2 εκατομμύρια. Ένας ευγενικός συνεπιβάτης εξηγεί πως αυτό οφείλεται στο ότι οι Φινλανδοί έχουν σάουνες και στα εξοχικά τους, κοντά στις λίμνες.

Η λίμνη Louise βρίσκεται στον Καναδά, και πιο συγκεκριμένα στο Εθνικό Πάρκο Banff στην Αλμπέρτα. Οφείλει την ονομασία της στην πριγκίπισσα Louise Caroline Alberta (1848-1939), την τέταρτη κόρη της Βασίλισσας Βικτωρίας και σύζυγο του Μαρκήσιου του Lorne, ο οποίος ήταν ο Γενικός Κυβερνήτης του Καναδά από το 1878-1883. Το σμαραγδένιο χρώμα του νερού σε συνδυασμό με την πλούσια βλάστηση που αγκαλιάζει τη λίμνη δημιουργούν ένα ειδυλλιακό σκηνικό χειμώνα καλοκαίρι, ενώ το υπερπολυτελές θέρετρο που δεσπόζει στις όχθες συμπληρώνει ιδανικά το τοπίο.

Εντυπωσιακό ναυάγιο κοσμεί λίμνη του Καναδά
Ύφαλοι, κοράλλια και βράχια καλυμμένα με βρύα και λειχήνες κρύβονται μέσα στις περισσότερες λίμνες. Ωστόσο τα νερά της λίμνης Χιούρον στον Καναδά κοσμεί κάτι εντελώς διαφορετικό και ασυνήθιστο: Ένα πανέμορφο ναυάγιο βυθισμένο σε βάθος 6 μόλις μέτρων.
Το Σουιπστεικς κατασκευάστηκε το 1867 και ήταν ένα σχετικά μικρό καράβι που μετέφερε κάρβουνο στις Μεγάλες λίμνες. Η «βασιλεία» του ωστόσο κράτησε μόλις 18 χρόνια, αφού το 1885 βυθίστηκε και πλέον μετά την παρέμβαση της φύσης, αποτελεί μοναδική διακόσμηση για τα νερά της λίμνης Χιούρον στην περιοχή Τομπερμορι στο Οντάριο του Καναδά. Σε συνδυασμό με τη φυσική ομορφιά του τοπίου, η ύπαρξη του ναυαγίου προσδίδει μία εξωτική νότα στην περιοχή, ενώ δύτες και τουρίστες από όλο τον κόσμο το επισκέπτονται το Οντάριο για να το θαυμάσουν. Αν και το σκαρί του καταστρέφεται με το πέρασμα του χρόνου, θεωρείται ακόμα ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα ναυάγια σε λίμνη που ανακαλύφθηκε ποτέ.

Maligne Lake, Καναδάς

Βρίσκεται στην πολιτεία Αλμπέρτα και είναι διάσημη για το γαλάζιο χρώμα του νερού της, τις βουνοκορφές που την περιβάλλουν, το νησάκι Spirit και τα τρία παγόβουνα που είναι ορατά από τη λίμνη.

Louise, Καναδάς

Η διασημότερη λίμνη της χώρας βρίσκεται στην Αλμπέρτα και είναι φημίζεται για το σμαραγδένιο χρώμα των νερών της που οφείλεται στα ιζήματα που κουβαλούν στο νερό οι παγετώνες που λιώνουν από τα γύρω βουνά.

Λίμνη Louise «Το διαμάντι του Καναδά» και η «Πρωτεύουσα πεζοπορίας του Καναδά».

Τα νερά της λίμνης Ήρι, όταν εκβάλλουν στη λίμνη Οντάριο σχηματίζουν τους καταρράκτες του Νιαγάρα, που αποτελούν ένα από τα πιο ωραία αξιοθέατα της Βόρειας

Αμερικής. Δημιουργήθηκαν πριν από 12.000 χρόνια και χωρίζονται σε δύο τμήματα. Το αριστερό ανήκει στον Καναδά και το δεξί στις Η.Π.Α. και τα νερά πέφτουν από 50 περίπου μέτρα. Κοντά στους καταρράκτες έχουν κατασκευαστεί υδροηλεκτρικά εργοστάσια για να εκμεταλλευτούν τη δυναμική ενέργεια του νερού.

Λίμνη Crater, ΗΠΑ: Παγωμένο μπλε

Η συγκεκριμένη λίμνη που βρίσκεται στο Όρεγκον, σχηματίστηκε πριν από χιλιάδες χρόνια, μετά από έκρηξη ηφαιστείου. Βρίσκεται στο κέντρο του ομώνυμου Εθνικού Πάρκου και περιστοιχίζεται από ένα καταπράσινο δάσος και λόφους.

Το μεγάλο βάθος της λίμνης σχεδόν 600 μέτρα της δίνει ένα έντονο βαθύ μπλε χρώμα. Τα χιόνια και οι πάγοι λιώνουν το καλοκαίρι και η πρόσβαση σε αυτή είναι πιο εύκολη. Ακολουθήστε το μονοπάτι Cleetwood Cove για να φτάσετε στην ακτή, αλλά αν προτίθεστε να βουτήξετε, να ξέρετε ότι η θερμοκρασία του νερού σπάνια ξεπερνά τους 12 βαθμούς κελσίου.

Λίμνη Κόμο, Ιταλία

Η διασημότερη λίμνη της χώρας βρίσκεται στη Λομβαρδία, βόρεια του Μιλάνου και είναι μια από τις πιο βαθιές λίμνες στην Ευρώπη. Από ψηλά, το σχήμα της μοιάζει με ένα πελώριο, ανάποδο Υ με χρυσαφένια νερά, αιωνόβιες βίλες και ολάνθιστους κήπους.

Plitvice, Κροατία
Πρόκειται για περίπου 20 λίμνες που συνδέονται μεταξύ τους και από το 1979 έχουν προστεθεί στον Κατάλογο

Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO σαν περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Τα νερά ρέουν σε ασβεστολιθικά πετρώματα, συγκεντρώνονται σε κοιλότητες και με το πέρασμα των χρόνων τα ιζήματα που μεταφέρουν δημιουργούν φυσικά φράγματα που στη συνέχεια μετατρέπονται σε πανέμορφες λίμνες με σπηλιές και καταρράκτες.

Taal, Φιλιππίνες

Βρίσκεται στο νησί Luzon και σχηματίστηκε ύστερα από δυνατές ηφαιστειακές εκρήξεις που συνέβησαν δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν. Στο εσωτερικό της έχει ένα από τα πιο μικρά αλλά ενεργά ηφαίστεια του κόσμου.

Οι Γαλάζιες Σπηλιές βρίσκονται στο βόρειο τμήμα της Ζακύνθου και πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά αξιοθέατα του νησιού. Οι ασυνήθιστες σπηλιές ανακαλύφθηκαν το 1897 και η μεγαλύτερη αποκαλείται Blue Grotto.

Αυτό που κάνει ξεχωριστές τις γαλάζιες σπηλιές,πέραν από την μορφολογία τους, είναι το βαθύ μπλε χρώμα του νερού μέσα στις σπηλιές όπως επίσης και τα αναρίθμητα κοράλια,σε μωβ και πορτοκαλί αποχρώσεις. Οι Γαλαζιες Σπηλιες βρίσκονται στην περιοχή Άσπρος Βράχος νότια από το ακρωτήρι Σκινάρι, το πιο βόρειο άκρο του νησιού. Το μέρος βρίσκεται σε απόσταση 35 χιλιομέτρων βορειοδυτικά από την πόλη της Ζακύνθου.

Το μεγαλύτερο από αυτά τα περίφημα σπήλαια είναι η λεγόμενη Γαλάζια Σπηλιά.
Η είσοδος τους ανακαλύφθηκε μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα.

Οι λίμνες για τους περισσότερους αποτελούν σημαντικό κίνητρο για να ξεκινήσουν πεζοπορία προκειμένου να τις θαυμάσουν, ομορφαίνοντας το τοπίο και χαρίζοντάς του φρεσκάδα και χρώμα μέσα από τις αντανακλάσεις, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που βουτούν και αναζωογονούνται στα κρύα και γαλήνια νερά τους. Κι ενώ οι περισσότερες λίμνες ταιριάζουν στην παραπάνω περιγραφή, υπάρχουν κάποιες άλλες που παρουσιάζουν μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας, λόγω αερίων και ραδιενέργειας, που πολλές φορές έχουν προκληθεί από ανθρώπινο λάθος, αλλά τις περισσότερες από το… άλλο πρόσωπο της Μητέρας Φύσης. Κι όπως καταλαβαίνετε, το μπάνιο σε αυτές σημαίνει αυτοκτονία.

Λίμνη Μίσιγκαν

Μια από τις 5 Μεγάλες Λίμνες στα σύνορα Καναδά-Ηνωμένων Πολιτειών, η Λίμνη Μίσιγκαν αποτελεί δημοφιλές σημείο για κολύμπι, τόσο για τους ντόπιους, όσο και για τους επισκέπτες, παρά τα υπόγεια ρεύματά της που κοστίζουν κάθε χρόνο ζωές. Το σχήμα της φανερώνει την πιθανότητα ύπαρξης τέτοιων ρευμάτων, με τις αποβάθρες να μεγαλώνουν το πρόβλημα, προκαλώντας τραυματισμούς και θανάτους. Η λίμνη γίνεται πιο επικίνδυνη τους φθινοπωρινούς μήνες, κατά τον Οκτώβριο και Νοέμβριο, όταν ξαφνικές αλλαγές στον αέρα και τη θερμοκρασία του νερού αυξάνουν τη δύναμη των ρευμάτων και των κυμάτων.

Οι λαμπυρίζουσες ακτές στο Vaadhoo, Μαλδίβες

Ένα εκπληκτικό θέαμα αντικρίζουν οι επισκέπτες της απομονωμένης παραλίας Vaadhoo που βρίσκεται στις Μαλδίβες καθώς τα κύματα πλησιάζουν στην ακτή και ξαφνικά αρχίζουν να λαμπυρίζουν έντονα. Για το φαινόμενο «ευθύνονται» φωσφορίζοντες μικροοργανισμοί όπως τα μονοκύτταρα πρώτιστα και μαλακόστρακα. Οι συγκεκριμένοι μικροοργανισμοί όταν ενοχληθούν αρχίζουν να φωσφορίζουν εξαιτίας της χρωστικής ουσίας λουσιφερίνης που αντιδρά με το οξυγόνο και του ενζύμου λουσιφεράτη που επιταχύνει αυτή την αντίδραση. Το εν λόγω δίδυμο «ευθύνεται» επίσης για τις φωσφορίζουσες ιδιότητες διαφόρων ειδών, όπως των μεδουσών και των πυγολαμπίδων. Το φαινόμενο αυτό τις περισσότερες φορές αποπροσανατολίζει τους θαλάσσιους θηρευτές και καταστρέφει το κυνήγι τους, ενώ την ίδια στιγμή προσελκύει είδη που τρέφονται με θηρευτές.

Κεραυνοί κατά την έκρηξη ηφαιστείου