Τεχνητή Λίμνη Πολυφύτου Κοζάνης.

Η υψηλή γέφυρα των Σερβίων, ή αλλιώς η γέφυρα της Νεράϊδας, είναι μία από τις μακρύτερες γέφυρες της Ελλάδας.

Έχει μήκος 1.372 μέτρα και ύψος 55 μέτρα από τα νερά της λίμνης Πολυφύτου. Ουσιαστικά, πρόκειται για δύο γέφυρες που ενώνονται. Είναι η Υψηλή Γέφυρα Σερβίων και η γέφυρα του Ρυμνίου, μικρότερη σε μήκος, που φτάνει τα 615 μέτρα.

Η γέφυρα της Νεράιδας, όπως την αποκαλούν, λόγω του οικισμού που βρίσκεται στο βόρειο άκρο της λίμνης, είναι το πιο εντυπωσιακό τμήμα της Εθνικής Οδού Κοζάνης - Λάρισας.

Τα έργα της κατασκευής ξεκίνησαν το 1972 και η γέφυρα εγκαινιάστηκε το 1976, όταν δημιουργήθηκε η τεχνητή λίμνη Πολυφύτου στον ποταμό Αλιάκμονα.
Ο θρύλος λέει ότι η ονομασία του χωριού προήλθε από τις Νεράιδες που εμφανίζονταν στους πρώτους πρόσφυγες της περιοχής που ήρθαν από την Σεβάστεια του Πόντου, μόλις γινόταν η δύση του ηλίου. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, όταν οι νέοι του χωριού περνούσαν την γέφυρα, οι Νεράιδες του ποταμού τους προέτρεπαν να πέσουν μέσα στα νερά και να τις συναντήσουν.

Την ονομασία του χωριού την έδωσε ο Δεσπότης Σερβίων Κοζάνης Μακαριστός Ιωακείμ, που όταν είδε τα πολλά νερά που ανάβλυζαν στην όχθη του ποταμού, ενθουσιάστηκε και πρότεινε στους κατοίκους από Νέα Ηράκλεια να μετονομασθεί σε Νεράϊδα.

Δίπλα στη γέφυρα και στην έδρα του Ναυτικού Ομίλου Κοζάνης έχει δημιουργηθεί μαρίνα, ενώ υπέροχη είναι η θέα της από το χωριό Νεράιδα Κοζάνης, τα ξενοδοχεία, οι ταβέρνες, και οι καφετέριες του οποίου, αποτελούν αγαπημένο μέρος αναψυχής των Κοζανιτών, αλλά και πολλών άλλων.

Στα νερά της έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 17 είδη ψαριών του γλυκού νερού. Έχει αναδειχθεί σε σημαντικό τόπο για την ορνιθοπανίδα της, αφού έχουν καταγραφεί 128 είδη πουλιών. 

Η περιοχή της λίμνης είναι φιλόξενη, καθώς μεταναστευτικά είδη ζώων βρίσκουν το χειμερινό τους καταφύγιο. Περίπου το 1/3 των ειδών που απαντούν στην Ελλάδα. Μεταξύ αυτών αργυροπελεκάνοι (περισσότεροι από 100 σε μόνιμη βάση), μαυροπελαργοί, χρυσογέρακα, πετρίτες, αετογερακίνες, φιδαετοί,  χαλκόκοτες, μελισσοφάγοι, ερωδιοί, κορμοράνοι κλπ. Μερικά από τα είδη αυτά είναι σπάνια ή απειλούνται με εξαφάνιση. Η λίμνη του Πολυφύτου συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις για να ενταχτεί στις Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά (ΣΠΠ).

Η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει είδη, όπως βαλκανοβάτραχους, γραικοβάτραχους, δεντροβάτραχους, φρύνους, πρασινόφρυνους, μεσογειακές χελώνες, κρασπεδωτές χελώνες, κονάκια, αβλέφαρους, πρασινόσαυρες, τοιχογουστέρες, τυφλίτες, νερόφιδα, λιμνόφιδα, σαπίτες, λαφιάτες, σαΐτες και οχιές. Στα γύρω βουνά ζούνε υγιείς πληθυσμοί από λύκους, ενώ πιο σπάνια και περιστασιακή είναι η παρουσία της αρκούδας. Στα νερά της λίμηης και στα γύρω ποτάμια και ρέματα ζούνε αρκευές βίδρες, ενώ άλλα θηλαστικά της περιοχής είναι οι αγριόγατες, οι αλεπούδες, οι αγριόχοιροι, οι ασβοί, οι νυφίτσες, τα κουνάβια, οι σκατζόχοιροι, οι λαγοί και οι δεντρομυωξοί.

Η λίμνη Πολυφύτου είναι ένας από τους πιο πλούσιους ηπειρωτικούς ψαρότοπους με τους ντόπιους επαγγελματίες να κάνουν μέχρι και εξαγωγές. Στα νερά της λίμνης έχουν καταγραφεί 17 είδη ψαριών με σημαντικότερη την παρουσία των γουλιανών (Silurus glanis) που πολλές φορές φτάνουν σε τεράστια μεγέθη. Άλλα σημαντικά είδη είναι η αμερικανική πέστροφα, το γριβάδι, ο σύρτης, η πεταλούδα, το περκί, τα χέλια, το τσιρώνι, η τούρνα, ο μακεδονικός ποταμοκέφαλος, η μακεδονική μπριάνα, το θεσσαλόσιρκο, η μαλαμίδα, ο χορτοφάγος κυπρίνος και ο ασημοκυπρίνος. Τέλος, στη λίμνη ζούνε γαλάζιες καραβίδες αλλά και το δίθυρο μαλάκιο του είδους Dreissena polymorpha.

Τα λόγια περιττά ακόμα και η εικόνα από ψηλά δεν μπορεί να αποτυπώσει την μοναδικότητα του τοπίου στο σύνολο του. Ένας υγροβιότοπος από αυτούς που σπάνια συναντάς και πολύ πιο σπάνια σου δίνεται η δυνατότητα να τον διασχίσεις πάνω από μία Νεράϊδογέφυρα.

Το πάρκο της Νεράιδας είναι γνωστό και για τα ερωτευμένα ζευγάρια που προσελκύει και που επιλέγουν να έχουν φόντο τη γέφυρα και το απίστευτο φεγγάρι που ξεπροβάλλει σαν πέσει ο ήλιος για να βγάλουν την πιο ατμοσφαιρική φωτογραφία της ζωής τους.