Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

Χορεύοντας στον ρυθμό της βροχής.



Άνοιξαν οι ουρανοί σήμερα και γέμισε ο ουρανός με δάκρυα, δάκρυα
ασταμάτητα, λες και δεν είναι ημέρες αγάπης, ημέρες χαράς.
Ποσό εύκολα είναι τα λόγια,  οι πράξεις είναι το δύσκολο.
Μπορείς να βγεις εκεί έξω στη βροχή;
Να έχεις τα κότσια να μάθεις να χορεύεις στη βροχή;
Χορεύοντας με ανοιχτές αγκάλες κοιτώντας τη κατάματα; 
Η ζωή δεν είναι να περιμένεις για να κοπάσει η καταιγίδα, είναι για να μάθεις να χορεύεις μαζί της.
Δεν φοβήθηκα ποτέ μου τη βροχή, αλλά φοβήθηκα πολλές φορές, αυτούς που
με φώναζαν να γυρίσω πίσω μην βραχώ, δήθεν για να μου δώσουν μια ομπρέλα να με προστατεύσει από την βροχή και την καταιγίδα.
Κανείς δεν σκέφτηκε να βγει να χορέψει στο ρυθμό της καταιγίδας, να την κοιτά κατάματα χωρίς φόβο.
Γιατί ξέχασε, ότι πάντα μετά τη βροχή, έρχεται το ουράνιο τόξο. Και πρέπει να υπομείνουμε τα χάδια της βροχής.
Αχ και να ξέρατε τι ωραία είναι να χορεύεις στο ρυθμό της βροχής. Το βρόχινο νερό της ξεπλένει κρίματα και αμαρτίες και μας βαπτίζει ξανά στο θαύμα της ζωής.
Τελικά άραγε είμαι από τα ψυχαναγκαστικά αυτά άτομα, που τους αρέσει η βροχή; αλλά και όλη αυτή η μελαγχολία που αποπνέει; 
Μου αρέσει να χορεύω στη βροχή, να νιώθω τις σταγόνες στο πρόσωπό μου, να πέφτουν σαν χάδι. Μου αρέσει να μυρίζω το βρεγμένο χώμα. Με ταξιδεύει σε μαγικούς παιδικούς χρόνους, μου θυμίζει όμορφες παιδικές στιγμές με ατελείωτο παιχνίδι και ξεγνοιασιά στα νερά της βροχής.
Δεν ξέρω αν αυτό είναι φυσιολογικό. Δεν ξέρω αν είναι αποδεκτό αλλά για μένα είναι η πιο ζεστή και γλυκιά στιγμή μου, να χορεύω μαζί της. Κάθε φορά που βρέχει με κλέβει στους δικούς της ρυθμούς, με ταξιδεύει στο άγνωστο και νιώθω μια εσωτερική κάθαρση. 
Πως ξεπλένομε κάθε τι βρώμικο, έτσι και η βροχή ξεπλένει την ψυχή μας, ξεπλένει κάθε βρόμικη σκέψη και πράξη.
Τελικά δεν είναι δύσκολο να μάθεις να χορεύεις μαζί της, απλά ακολουθείς τα βήματά της, πας όπου σε πάει, αλλά δεν ακολουθείς σαν κουτάβι. Ακολουθείς σαν άρχοντας, σαν βασιλιάς.
Το να χορεύεις με την βροχή είναι δύσκολο και δεν μπορούν όλοι να το κάνουν, τους πλανεύει και γλιστράνε στα νερά της.
Είναι πιο εύκολο όμως να μην χορεύεις μαζί της;
Να στερείς από τον εαυτό σου αυτή την εμπειρία; Για σκέψου ..
Άντε τι κάθεσαι, άνοιξε την πόρτα σου, χύσου έξω και χόρεψε μαζί της, στον τρελό ρυθμό της.  Έτσι για να νικήσεις τον φόβο σου.
Αυτή η παιδική φοβία σε ξυπνά μέσα στο σκοτάδι, μην φοβάσαι τη βροχή έτσι και αλλιώς τι θα σου φέρει; Θα σε οδηγήσει στο ουράνιο τόξο, στο φως της ζωής. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου