Πετώντας από τον έναν κόσμο σε έναν άλλο

 Πετώντας πηγαίνουμε από τον έναν κόσμο σε έναν άλλο, και χωρίς να νοιαζόμαστε που πηγαίνουμε, αφού ζούσαμε μονάχα από στιγμή σε στιγμή.

Μπορείς να φανταστείς πόσες ζωές θα πρέπει να ζήσαμε, ώσπου να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν περισσότερα πράγματα στη ζωή από το φαγητό, τους καβγάδες, την ζήλια, τον φθόνο, την παρεξήγηση , τον θυμό ή την ανάληψη εξουσίας μέσα στο Σμήνος;

Χίλιες ζωές, δέκα χιλιάδες... Κι ύστερα, άλλες εκατό μέχρι ν’ αρχίσουμε να μαθαίνουμε πως υπάρχει κάτι που λέγεται τελειότητα, κι άλλες εκατό ακόμα για να συλλάβουμε την ιδέα ότι σκοπός μας στη ζωή είναι να βρούμε αυτή την τελειότητα και να την εκδηλώσουμε.

Φυσικά, ο ίδιος κανόνας εξακολουθεί να ισχύει και τώρα ακόμα , επιλέγουμε τον επόμενο κόσμο μας με βάση τα όσα μαθαίνουμε σ’ αυτόν εδώ. Αν δεν μάθουμε τίποτα, ο επόμενος κόσμος θα είναι ίδιος με αυτόν και θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τους ίδιους περιορισμούς και τα ίδια δυσβάσταχτα βάρη.

Μακρύτερα βλέπει ο γλάρος που πετάει ψηλότερα.
Στον τόπο απ’ τον οποίο ήρθες, οι γλάροι το μόνο που ξέρουν είναι να στήνουν τα πόδια τους στην άμμο, να κράζουν και να μαλώνουν μεταξύ τους.
Απέχουν χίλια μίλια απ’ τον παράδεισο κι εσύ λες ότι θέλεις να τους κάνεις να τον δουν από κει που βρίσκονται…

Ο καθένας από εμάς δεν είναι άλλο από μια χωρίς όρια ιδέα της ελευθερίας και οι πτήσεις ακριβείας δεν είναι παρά ένα βήμα που μας οδηγεί στο να εκφράσουμε την πραγματική μας φύση. Πρέπει να παραμερίζουμε οτιδήποτε μας περιορίζει ανεξάρτητα από το αν είναι τελετουργία, προκατάληψη. Η ελευθερία είναι η ίδια η φύση της ύπαρξής μας.

Πέτα, σημαίνει αφέσου, δείξε εμπιστοσύνη στη δύναμη του αοράτου.
Σημαίνει πως πρέπει να αφήσουμε τον ουρανό να μας υψώσει κοντά του, να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις και τις δοκιμασίες. Κι όταν φτάσουμε επιτέλους στον προορισμό μας, θα ανακαλύψουμε ότι βρισκόμασταν εκεί συνέχεια. Επί αιώνες, οι ιδέες αυτές έβρισκαν καταφύγιο σε καρδιές, καθρεφτίζονταν σε όνειρα και ελπίδες, σε κείμενα, στη μουσική, σε πίνακες ζωγραφικής και ζωές που εκατομμύρια άνθρωποι έχουν διαλέξει να ζήσουν.
Ο χρόνος δεν αποτελεί όριο, κι ότι όποτε κι αν το θελήσουμε μπορούμε να ανυψωθούμε στον άνεμο με τις δικές μας φτερούγες και να πετάξουμε.

 Οδυσσέας Ελύτης " Ο γλάρος "

Στο κύμα πάει να κοιμηθεί
δεν έχει τι να φοβηθεί
Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει
γλάρος είναι και πηγαίνει

Από πόλεμο δεν ξέρει
ούτε τι θα πει μαχαίρι
Ο Θεός του ’δωκε φύκια
και χρωματιστά χαλίκια

Αχ αλί κι αλίμονό μας
μες στον κόσμο το δικό μας
Δε μυρίζουνε τα φύκια
δε γυαλίζουν τα χαλίκια

Χίλιοι δυο παραφυλάνε
σε κοιτάν και δε μιλάνε
Είσαι σήμερα μονάρχης
κι ώσαμ’ αύριο δεν υπάρχεις...