Το φθινόπωρο φόρεσε τα γιορτινά του.

Μια καλημέρα για όλους και για τον καθένα σας ξεχωριστά με την αγάπη μας στην μητέρα φύση...

Η ομορφιά της ζωής είναι παντού, όπου απλώνεται το βλέμμα μας και αναπλάθεται και αναζωπυρώνεται η φαντασία μας, όπου περιπλανιέται η ψυχή μας και κατοικούν τα όνειρά μας.
Η ομορφιά της ζωής είναι στη σύσταση της ανθρώπινης φύσης, αλλά πρέπει να την ερευνούμε και να τη δημιουργούμε με τα εργαλεία του πνεύματός μας αλλιώς δεν υπάρχει! 

«Η ομορφιά είναι στα μάτια αυτού που τη βλέπει», που μπορεί να τη δει… Ακόμα και το φθινόπωρο μπορούμε να δούμε παντού φωτεινά, ζωηρά, έντονα χρώμα και γλυκό φως. Τα γήινα χρώματα του φθινοπώρου ξεπροβάλλουν και τίποτα, δεν μπορεί να σταματήσει αυτή την οπτική πανδαισία που σχηματίζουν οι χρωματισμοί των φυλλωμάτων των δέντρων στα δάση της χώρας μας. Για όσους αγαπούν να κάνουν πεζοπορία μέσα στο κομφετί των κίτρινων φύλλων, τώρα είναι η πιο κατάλληλη περίοδος για να πάρουν τα βουνά. Τα χρώματα, η βροχή, ακόμα και η μυρωδιά του χώματος είναι εδώ για να μας θυμίζουν πως η επαφή με τη φύση μπορεί να λειτουργήσει ως διαφυγή από τις σκοτούρες των δύσκολων καιρών που ζούμε. Οι βελανιδιές διατηρούν μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου τα περισσότερα φύλλα τους, αλλά έχουν στρώσει ήδη ένα καφέ χαλί στο έδαφος, ανάμεσα στα κυκλάμινα και τα μανιτάρια.

 «Αν έπρεπε να επιλέξω ποια είναι η δική μου ιδανική εικόνα του φθινοπώρου, τότε στο μυαλό μου τρέχει μέσα από την ταινία «Φθινόπωρο στη Νέα Υόρκη» γυρισμένη όμως σε ένα ελληνικό και εξαιρετικής ομορφιάς δρυόδασος, όπως είναι αυτό της Φολόης». Οι χρωματικές αντιθέσεις στα δάση προκαλούν συχνά την έκπληξη και μας προτρέπει να τα παρατηρούμε με ευλάβεια, καθώς δεν μιλάμε μόνο για απέραντα δάση φυλλοβόλων δέντρων και θάμνων που μαγνητίζουν τη ματιά, διεγείροντας τις αισθήσεις μας με αυτόν τον γλυκό, μονότονο τρόπο που έχουμε συνηθίσει, αλλά για μια πραγματικά ξεχωριστή εκτόνωση της φύσης στα ωραιότερα χρώματα.»
Όλοι μας έχουμε τη δυνατότητα να παρατηρούμε τις εναλλαγές από κοντά είναι ένα Θείο δώρο! Εκτός από τις μαγευτικές εικόνες που αντικρίζουμε σε κάθε φευγαλέα ματιά μας, έρχεται να μας θυμίζει πως υπάρχει κάτι ανώτερο από την δική μας δημιουργική φαντασία, κάτι αξιολάτρευτο και κυριολεκτικά απερίγραπτο.

Κάθε έκφραση της φύσης, κάθε σκίρτημα της ζωής και μια πινελιά ομορφιάς. Από την πολύχρωμη παλέτα του ανθοφόρου λιβαδιού και της φθινοπωρινής βουνοπλαγιάς των δέντρων και των θάμνων μέχρι το ξεπέταγμα του ματιού του βλαστού μέσα στο καταχείμωνο και την αδημονία του μπουμπουκιού να ξεδιπλώσει τα κάλλη του είναι η ίδια πάντα, η ενιαία και αδιαίρετη εικόνα της ομορφιάς. Δεν υπάρχει σιωπή στο δάσος. Από παντού μπορείτε να ακούσετε τα δέντρα και τα ζώα να μιλούν. Μπορείτε να ακούσετε τον άνεμο να ακούγεται κάπου στα ύψη, στις κορυφές των δέντρων. Ακούγονται ταπεινά τραγούδια πουλιών. Και ακόμη και η πτώση του φυλλώματος κάνει έναν θόρυβο παρόμοιο με αυτόν των πτηνών όταν πετούν στα ύψη. Υπάρχουν επίσης πολλές διαφορετικές μυρωδιές στο δάσος. Το φθινόπωρο δίνει αρώματα από όψιμα μούρα, μανιτάρια και φύλλα που θροΐζουν κάτω από τα πόδια. Και ακόμη και μια μικρή δροσιά που κρέμεται στον αέρα έχει επίσης τη δική της μυρωδιά. Μυρίζει φρεσκάδα. Είναι πολύ ευχάριστο να εισπνέεις.

Θα ήθελα να παγώσω για ένα λεπτό για να μην χάσω τίποτα. Αναπνεύστε βαθιά τα αρώματα του φθινοπώρου. Ακούστε τα θρόισμα των σκαντζόχοιρων και των σκίουρων που βιάζονται να προμηθευτούν γευστικά αποθέματα για το χειμώνα. Θα ήθελα να θυμηθώ πόσο πολύχρωμη μπορεί να είναι η φύση. Υπάρχουν τόσα πολλά που είναι ευχάριστα σε αυτά τα χρώματα που είναι πάντα χαρούμενα.

Ο ουρανός γίνεται βαθύς, βαθύς γκρι - μπλε. Χιονισμένα σύννεφα επιπλέουν στην ατελείωτη έκτασή του. Μερικές φορές ένας έντονος άνεμος αρχίζει να σπάει, γεγονός που κάνει τα κλαδιά των δέντρων να λυγίζουν, τινάζοντας το φύλλωμα από αυτά.
Γι αυτό λατρεύω το φθινόπωρο, έχει τόσα μα τόσα Θεία δώρα για όλους μας, αρκεί, να τα δούμε με τα μάτια της καρδιάς μας.