Πέμπτη 14 Ιουνίου 2018

Ελληνικό Καλοκαίρι.


Τι είναι αλήθεια το ελληνικό καλοκαίρι πέρα από θάλασσα και μυρωδιές και ήχους και χρώματα; 
Το γαλανό του ουρανού με το γαλάζιο της θάλασσας, με το ηλιοβασίλεμα γλυκό να ροδίζει τα νερά της.
Oυζάκια, τσιπουράκια και ρακές πάντα με τη θάλασσα δίπλα και με τα πόδια να χώνονται στην άμμο.
Αυτές δεν είναι Ελληνικές διακοπές;
Το φεγγάρι που λαμπυρίζει πάνω στα νερά της και άλλοτε σου γνέφει αινιγματικά και άλλοτε σου κλείνει το μάτι παιχνιδιάρικα.
Το καράβι που σχίζει τα νερά και οι γλάροι που πετάνε ολόγυρα του. 
Τα τζιτζίκια να σου παίρνουν τα αυτιά, τα κύματα να αφρίζουν στην αμμουδιά, να την ακούς καθώς ο ύπνος γέρνει γλυκά στα βλέφαρά σου.
Κοχύλια και αστερίες και ψαράκια να σου τσιμπάν τα πόδια την ώρα που κολυμπάς. Μικρά καβουράκια ατίθασα να σκαρφαλώνουν στα βραχάκια και εσύ απλά να χαμογελάς...
Μια φέτα καρπούζι να δροσίζει την μέρα σου, μια μεγάλη δροσερή φέτα καρπουζιού… Αυτό το τεράστιο εξωτικό φρούτο, που έχει συνδεθεί με την παιδική αθωότητα ή ένα ωραίο παγωμένο υποβρύχιο το απόγευμα σου μαγεύοντας κάθε εικόνα του καλοκαιριού, όλα κάνουν αυτό το καλοκαιρινό όνειρο, ένα όνειρο που όλα μαζί θυμίζουν το Ελληνικό καλοκαίρι. 
Τελικά η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα σε μαγεύει, σε ταξιδεύει, πλάθεις όνειρα και ζεις ατέλειωτες στιγμές γαλήνης και ευτυχίας.
Κάθε φορά αυτό όλοι γύρο μας ζηλεύουν αυτό το Ελληνικό όνειρο καλοκαιρινό. Αυτό θέλουν να κλέψουν το δικό μας όνειρο.
Μην αφήσετε το όνειρό σας να χαθεί και την γαλήνια εικόνα του καλοκαιριού, αυτό προσπαθούν χιλιάδες μουντά, συννεφιασμένα κράτη που παρακαλούν για μια ηλιαχτίδα, για ένα άγγιγμα ελληνικού καλοκαιριού. 
Κράτη που τα σύννεφα ζωγραφίζουν σκυθρωπά προσωπάκια και αγέλαστα, 
λαοί που δεν έχουν όρεξη να πάνε ούτε για ουζάκι ούτε για ρακί γιατί απλά στην συννεφιά δεν το ζητάει ο οργανισμός. Θάλασσες με κύματα και τεράστιους κινδύνους να παραμονεύουν εδώ και εκεί.. Αχ που είναι αυτά τα τουρκουάζ νερά της Ζακύνθου με την χρυσή ψιλή άμμο.. άραγε συγκρίνονται τα Ελληνικά νησιά με τα ωραία νερά της Φλόριντας?
Ας είχε η Ελλάδα ανθρώπους να πάρει την ομορφιά της και να την εκμεταλλευτή σωστά και επενδυτικά και τύφλα να έχουν η Σεϋχέλλες. Τι και αν πίνουν κοκτέιλ σε ανανά , τι και αν τα εξωτικά φρούτα γεμίζουν πιατέλες, τα Ελληνικά φρούτα έχουν την γλυκιά
μυρωδιά και γεύση. 
Η Ελληνική χωριάτικη σαλάτα , μοσχομυρίζει η ντομάτα, το αγγουράκι, η φρεσκοκομμένη πιπεριά και το αρμυρούτσικη φέτα που πασπαλίζεται με το ελαιόλαδο και την ρηγοπούλα κάνει πάντα την διαφορά από χιλιάδες gourmet πιάτα του εξωτερικού. Αυτό το ανέμελο βούτηγμα στο λάδι κλέβει την παράσταση και όλοι τους σαν μύγες τρέχουν εκεί. 
Δεν είναι τυχαίο;
Ελλάδα και πάλι Ελλάδα που απλά βρεθήκαμε εμείς στα πόδια όλων αυτών που δεν θέλουν να χαρούμε αυτό το όνειρο το καλοκαιρινό. Έτσι με το ένα έτσι με το άλλο δεν καταλάβαμε πώς βρεθήκαμε μέσα στην μέση του τυφώνα.
Μην πανικοβάλλεστε πάντα υπάρχει Θεός για την Ελλάδα που την ανασταίνει τελευταία ώρα που στάζει την τελευταία σταγόνα αίματος της, και ξαναγεμίζουν χαρές οι παραλίες της με τα καλοκαιρινά όνειρα. 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου