Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Αν δεις ένα αστέρι να πέφτει, κάνε γρήγορα μία ευχή

Τα «πεφταστέρια» των Ωριωνίδων είναι από τα πιο γρήγορα, καθώς συχνά κινούνται με μεγάλη ταχύτητα έως 67 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και αφήνουν έντονα ίχνη στον ουρανό. Η αυθόρμητη σκέψη όλων μας είναι να κάνουμε γρήγορα μία ευχή για να μην χαθεί η ευκαιρία.
«Αν δεις ένα αστέρι να πέφτει, κάνε γρήγορα μία ευχή και θα πραγματοποιηθεί», έτσι έλεγαν οι παλιότεροι και τι ωραία, με τόσα αστέρια, μπορούμε να κάνουμε πολλές, μα πολλές ευχές. Πόσες φορές κοιτάξατε στον ουρανό και περιμένατε να πέσει ένα αστέρι? Προλήψεις...
Ίσως, πολλές φορές θέλουμε και κρατιόμαστε από τέτοιου είδους προλήψεις γιατί άνθρωποι είμαστε και θέλουμε να ελπίζουμε, θέλουμε να προσμένουμε να πραγματοποιηθεί μια ευχή μας ή καλύτερα μια επιθυμία μας ή ένα όνειρό μας. Το ίδιο κάνω κι εγώ, πολλές φορές βγαίνω τα βράδια στο μπαλκόνι και τεντώνομαι για να δω λιγάκι ουρανό και να περιμένω να πέσει ένα αστέρι, περιμένω σαν μικρό παιδί να κάνω και εγώ μια ευχή. Αλλά κι όταν τ' αστέρι πέφτει δεν ξέρω τί να πρωτοευχηθώ, τόσες σκέψεις έχω στο μυαλό μου καθημερινά, που πολλές φορές τα χάνω και δεν ξέρω τί θέλω περισσότερο και απλά χάνω την ευκαιρία. Εσείς βρεθήκατε ποτέ στην ίδια θέση με μένα?
Θεωρώ πως όλοι σπαταλήσαμε λίγο από τον χρόνο μας κοιτάζοντας τον ουρανό, και πάντα ελπίζουμε σ’ ένα λαμπερό αστέρι.
Να κάνετε ευχές, η ελπίδα και η ευχή για κάτι καλύτερο είναι αυτά που μας κάνουν και πιστεύουμε σε κάτι καλύτερο. Οι ευχές συνδέονται με την επιθυμία ή τη λαχτάρα, που κάνουν την καρδιά μας να αισθάνεται ανυπομονησία. Μπορεί να νιώθουμε ότι οι ευχές μας έχουν πέσει σε αδράνεια και παραμένουν στην αγκαλιά του χρόνου έως ότου αναζητήσουν την εκπλήρωση. Το σίγουρο είναι ότι διανύουμε εποχές, που χρειαζόμαστε ευχές για να καλυτερέψουν τα πράγματα γύρω μας και όλοι κάνουμε μεγάλες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση. Το αν θα πραγματοποιηθούν ή όχι δε το ξέρουμε. Το σίγουρο είναι ότι έχουμε την ευκαιρία να ελπίζουμε όταν θα βλέπουμε τον ουρανό να γεμίζει αστέρια.
Θυμάμαι μικρή η γιαγιά μου μίλαγε για μικρά λαμπερά αστεράκια.
Ήταν τόσο τέλεια, σαν την παιδική αθωότητα του παραμυθιού. Μικρά λαμπερά αστέρια έπεφταν όμορφα στο σκούρο ουρανό. Λένε πως όταν πέφτει ένα αστέρι χάνεται μια ψυχή. Στην προκειμένη περίπτωση σίγουρα δεν ίσχυε. Αλλά σίγουρα τ' αστέρια θα μπορούσαν κάλλιστα να συμβολίζουν και από μια ανθρώπινη ψυχή. Δισεκατομμύρια και αυτά όπως οι άνθρωποι. Και το καθένα πιο ξεχωριστό από το άλλο,  ακριβώς όπως και εμείς.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου