Πινελιές ομορφιάς στον κόσμο

Ο Θεός σε κάθε χώρα φρόντισε να δώσει μια πινελιά ομορφιάς..

 Αυτό το κάτι που τραβά το βλέμμα όλων μας ή καλύτερα για τους λάτρες της φύσης. Τα δάση , τα βουνά , οι Θάλασσες ακόμα και οι λίμνες είναι πινελιές ομορφιές και πνεύμονες ζωής. Ταυτόχρονα είναι πηγή έμπνευση για πολλούς ζωγράφους που τους σκλαβώνει το χρώμα, η εναλλαγές ενδυμάτων που διάλεξε ο παντοδύναμος να χαρίσει σε κάθε τόπο. Έτσι λοιπόν και στον Καναδά χάρισε τις λίμνες, νερά, σπάνια βλάστηση και πανέμορφη πανίδα. Χρώματα , εναλλαγές χρωμάτων κάθε εποχή … λές και τους αποζημιώνει για την απομονώσει του καιρού. 

Λίμνη Πέιτο στον Καναδά:

Πρόκειται για μια από τις πιο πολυφωτογραφημένες λίμνες του κόσμου. Τα κομμάτια του πάγου που καταλήγουν τους καλοκαιρινούς μήνες στη λίμνη που βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο Μπανφ του Καναδά κάνουν τα νερά της λαμπερά, δίνοντάς τους μια τυρκουάζ απόχρωση

Λίμνη Μορέιν, Καναδά:

Οσοι την έχουν επισκεφθεί την χαρακτηρίζουν «επίγειο παράδεισο». Η λίμνη Μορέιν, φημισμένη για τα γαλάζια νερά της εντυπωσιάζει τους επισκέπτες με την αντανάκλαση στην επιφάνειά της των 10 κορυφών που την περιστοιχίζουν.

Λίμνη Γκαριμπάλντι, Καναδάς:

Μέσα στο πάρκο Γκαριμπάλντι, μια προστατευόμενη περιοχή της άγριας φύσης βρίσκεται και η ομώνυμη λίμνη. Το δάσος που την περιβάλλει, τα λιβάδια και οι καταρράκτες συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό. Το χειμώνα συνήθως είναι παγωμένη και συχνά οι σκιέρ καταλήγουν απευθείας σε αυτή από τις πλαγιές των βουνών που εξασκούν το αγαπημένο τους σπορ.

Μπορεί το Τρίγωνο των Βερμούδων να είναι η γνωστότερη περιοχή του πλανήτη στην οποία πλοία και αεροπλάνα χάνονται μυστηριωδώς, υπάρχει όμως και ένα αντίπαλο δέος. Το Τρίγωνο των Μεγάλων Λιμνών, στα σύνορα ΗΠΑ – Καναδά, αποτελεί ένα μεγάλο μυστήριο για τους ερευνητές αεροπορικών δυστυχημάτων και ναυαγίων. Η πλειοψηφία των φακέλων που ανοίγουν για καθένα από αυτά τα γεγονότα κλείνει με μία και μόνο λέξη: Ανεξήγητο.

Η περιοχή των Μεγάλων Λιμνών στα σύνορα ΗΠΑ – Καναδά είναι ένας σχηματισμός λιμνών που καλύπτει έκταση 208.610 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ ο όγκος νερού φτάνει τα 22.560 κυβικά μέτρα. Στη λεκάνη αυτή συγκεντρώνεται το 21% του γλυκού νερού του πλανήτη, μοιρασμένο στις λίμνες Σουπίριορ, Μίτσιγκαν, Χιούρον, Ιρι, και Οντάριο που συγκοινωνούν μεταξύ τους. Όμως, ο διάπλους και η από αέρος διάσχιση της περιοχής εξελίσσονται ενίοτε σε πραγματικό εφιάλτη.

Από τον 19ο αιώνα έχει καταγραφεί στην περιοχή μια σειρά ναυαγίων και στη συνέχεια, και αεροπορικών ατυχημάτων, τα αίτια των οποίων δεν κατέστη δυνατό να εντοπιστούν. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, δεν βρέθηκε καν το πλοίο ή το αεροπλάνο που είχε χαθεί. Υπάρχουν επίσης μαρτυρίες για εξαφάνιση πλοίων εν ριπή οφθαλμού. Τη μια στιγμή ήταν ορατά από παραπλέοντα πλοία και την επόμενη στιγμή απλά δεν υπήρχαν.

Όλα αυτά τα γεγονότα συνέθεσαν το θρύλο που περιβάλλει ακόμα και σήμερα το Τρίγωνο των Μεγάλων Λιμνών και που μπορεί κάλλιστα να συγκριθεί με το Τρίγωνο των Βερμούδων (ορίζεται από τη Φλόριντα των ΗΠΑ, το Πουέρτο Ρίκο και τα Νησιά των Βερμούδων). Το ανεξήγητο των καταγεγραμμένων γεγονότων που σημειώνονται και στις δυο περιοχές έχει, όπως είναι φυσικό, δώσει τροφή σε μυθιστορήματα, κινηματογραφικές ταινίες ακόμη και στις μεταφυσικές ανησυχίες διαφόρων ερευνητών.

Ειδικά στις Μεγάλες Λίμνες, η ταχύτητα με την οποία εξαφανίστηκαν πολλά πλοία και αεροπλάνα κατά το παρελθόν προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση. 

Επιπλέον, με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη των μέσων, οι αποστάσεις από την ξηρά έγιναν σταδιακά ελάχιστες για τα δεδομένα των αεροπλάνων και των πλοίων που κυκλοφορούν στην περιοχή, ενώ η επικοινωνία με τα κέντρα ελέγχου από τα μέσα του 20ού αιώνα είναι συνεχής. Είναι αδιανόητο λοιπόν το πώς χάθηκαν αύτανδρα πλοία και αεροπλάνα, πολλά από τα οποία δεν εντοπίστηκαν ποτέ. Το ανεξήγητο των καταγεγραμμένων γεγονότων που σημειώνονται και στις δυο περιοχές έχει, όπως είναι φυσικό, δώσει τροφή σε μυθιστορήματα, κινηματογραφικές ταινίες ακόμη και στις μεταφυσικές ανησυχίες διαφόρων ερευνητών.