Θάλασσα

Καλησπερούδια σήμερα μια ανοιξιάτικη και πολύ ηλιόλουστη ημέρα, αλλά ταυτόχρονα και ηλεκτρισμένη. Μέρες προσπαθώ να βρω κάτι μαγικό να με κλέψει, να με συναρπάσει να με ταξιδέψει μακριά να βρω ένα θέμα να μπορώ έστω να το ζωγραφίσω απλά με το μολύβι… 

Καμία παραλλαγή.. όλα ήρεμα
Τίποτα .. απλά ένα γαλάζιο στρώμα θάλασσας καλύπτει τον ορίζοντα.
Θάλασσα εεε, γαλήνη στο μάτι, στην ψυχή όλοι θα ζήλευαν αυτό το καταγάλανο χαλί. Μόνο εγώ δεν ζήλεψα .. τι να ζηλέψω από αυτό το ήσυχο νερό? τι να κρύβει άραγε αυτός ο βαθύς πυθμένας? Μικρά, μεγάλα ψάρια που το ένα τρώει το άλλο, ζωντανή οργανισμοί ζουν και βασιλεύουν σ’ αυτά τα ατάραχα νερά.. 216 μέρες θα μετρήσω μπας και βρω κάτι συναρπαστικό χαχαχα 

Τελικά ούτε η θάλασσα μπορεί να γαληνέψει την ψυχή του ανθρώπου..

Πόσες φορές κάθισα και αναρωτήθηκα βλέποντας αυτό το μπλε χρώμα.

Γιατί άραγε η θάλασσα έχει χρώμα ενώ το νερό είναι διάφανο;

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχετε αναρωτηθεί έστω και μία φορά στη ζωή σας γιατί το νερό της θάλασσας έχει κάποια απόχρωση του μπλε, ενώ αν το βάλετε σε ένα ποτήρι θα είναι διάφανο.

Είναι όμως πράγματι μπλε; ή τιρκουάζ; Ή πρασινομπλέ.  

Ο βασικός παράγοντας που επηρεάζει το χρώμα που βλέπουμε είναι ο ήλιος. Γιατί απλά τα σωματίδια του νερού απορροφούν τα κόκκινα, πράσινα, πορτοκαλί και κίτρινα μήκη κύματος του φωτός του ήλιου, ενώ ουσιαστικά αποβάλλουν ή αλλιώς αντανακλούν τα μπλε, δίνοντας έτσι το συγκεκριμένο χρώμα στην θάλασσα αφού αυτά που βλέπουμε είναι όσα δεν απορροφώνται.

Σε μεγαλύτερα βάθη η θάλασσα είναι πιο σκουρόχρωμη ενώ προς την στεριά πιο ανοιχτόχρωμη.

Αυτό συμβαίνει γιατί στα σημεία που το νερό δεν είναι πολύ βαθύ, τα απορροφήσιμα χρώματα του φωτός δεν απορροφούνται το ίδιο εύκολα και έτσι τα μπλε μήκη κύματος δεν έχουν την ίδια ισχύ.

Το νερό στα πιο ρηχά νερά ουσιαστικά λαμβάνει ένα χρώμα που είναι κοντά στο λευκό με μια έφεση προς το μπλε, δηλαδή αυτό που βλέπουμε γαλάζιο ή ανοιχτό μπλε.

Πολλές θάλασσες έχουν ένα χρώμα πράσινο και πιο σπάνια σε ιδιαίτερες θάλασσες του πλανήτη ένα χρώμα κοκκινωπό.

Αυτό συμβαίνει συνήθως λόγω των συστατικών του νερού και της υποθαλάσσιας πανίδας. Διάφορα είδη πράσινων φυκιών σε μεγάλες ποσότητες ή αντίστοιχα κόκκινα και καφέ φύκια αλλάζουν το χρώμα της θάλασσας όπως το βλέπουμε.

Αν τώρα απορείτε γιατί δεν βλέπουμε μπλε και ένα ποτήρι με νερό αυτό συμβαίνει γιατί το ποτήρι ή ακόμα και το μπουκάλι περιέχει μια πολύ μικρή ποσότητα νερού για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τη διαφορά.

Ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Σαρλ Μπωντλαίρ, ο Ιούλιος Βερν και άλλοι, ακόμα έχουν να μας πουν κάποια πράγματα για την θάλασσα.

Αν νιώσετε έστω και μια ελαφριά ποιητική παρόρμηση κοιτάζοντας την θάλασσα ένα ηλιοβασίλεμα εκεί στο νησί, μην ανησυχήσετε. Έχει συμβεί σε πολλά λαμπρά μυαλά, σαν αυτά που ακολουθούν, που μας έχουν αφήσει παρακαταθήκη σπουδαία λόγια για την θάλασσα.

Η μοναξιά που αισθάνεσαι στη θάλασσα είναι προσωπική και ζωντανή. Δεν σε καταβάλλει ούτε σε αποθαρρύνει. Είναι μια διεγερτική μοναξιά.

Ο Γάλλος συγγραφέας Ιούλιος Βέρν είπε…

«Η θάλασσα είναι το παν. Καλύπτει τα 7/10 της γήινης σφαίρας. Η ανάσα της είναι αγνή και υγιεινή. Είναι μια απέραντη έρημος όπου ο άνθρωπος δεν αισθάνεται ποτέ μόνος, γιατί η ζωή στροβιλίζεται από όλες τις πλευρές.»

Τέλος και ο καφές για σήμερα. Καλό μεσημέρι.