Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017

Φιλία.



Ο Αριστοτέλης είχε χαρακτηρίσει τους αληθινούς φίλους ως «μία ψυχή, σε δύο σώματα», αλλά τι είναι αυτό που διαχωρίζει τις παντοτινές φιλίες από τις πιο περιστασιακές;
Όταν έρχεται εκείνη η ώρα, οι φίλοι μας είναι εκείνοι που μας είναι έτοιμοι να μας «ανεβάσουν» όταν είμαστε πεσμένοι. Οι άνθρωποι νιώθουν καλύτερα όταν έχουν κοντά τους ανθρώπους που τους στηρίζουν και τους ενθαρρύνουν. Είτε νιώθετε άσχημα επειδή μία συνέντευξη για δουλειά δεν πήγε όπως θα θέλατε, είτε δεν σας αρέσει αυτό που βλέπετε στον καθρέφτη, οι κοντινοί σας φίλοι θα ενισχύσουν την αυτοπεποίθησή σας και θα σας «αναγκάσουν» με τον τρόπο τους να νιώσετε καλύτερα.
Όλοι κάνουμε λάθη, και όταν φτάνει εκείνη η στιγμή οι αληθινοί φίλοι είναι αυτοί που πρώτοι θα το εντοπίσουν και με καλοπροαίρετο τρόπο θα μας το πουν. Μαζί με τα θετικά που κάνουμε, είναι έτοιμοι να μιλήσουν και για τα αρνητικά αλλά να μας στηρίξουν και στα δύο. Ο πραγματικός φίλος θα σας πει πάντοτε αυτό που έχει στο μυαλό του χωρίς περιστροφές. Το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να προσφέρει ο φίλος είναι η προσοχή του και η παρουσία του.
Ο αληθινός φίλος είναι εκείνος που θα βρεθεί κοντά σας όταν τον έχετε ανάγκη και θα βάλει το κινητό του στο αθόρυβο προκειμένου να ακούσει απερίσπαστος το πρόβλημά σας. Οι συζητήσεις με τους αληθινούς σας φίλους δεν είναι ποτέ μονόπλευρες. Ο ανοιχτός διάλογος με κάποιον δημιουργεί και πιο ισχυρό δεσμό μαζί του. Είναι εύκολο για κάποιον να μας στηρίζει στην επιτυχία, αλλά ο πραγματικός φίλος θα βρεθεί δίπλα μας και στα καλά και στα κακά, το πένθος, τη χαρά, τις αποτυχίες και όλα όσα συμβούν στην πορεία της ζωής μας.
Είναι σημαντικό να έχει κανείς δίπλα του κάποιον που να τον γνωρίζει αρκετά καλά και τον εμπιστεύεται τόσο ώστε να του «επιτρέπει» να είναι κοντά του σε όλες τις στιγμές.
Και μέσα στη γλύκα της φιλίας κάνετε να υπάρχει γέλιο, και μοίρασμα χαράς. Γιατί στις δροσοστάλες των μικρών πραγμάτων η καρδιά βρίσκει την καινούργια αυγή της και ξανανιώνει.
Θα ήθελα να είχα και εγώ αληθινούς φίλους να μοιραστώ αυτές τις χαρές.
Γιατί απλά ο φίλος μας είναι η εκπλήρωση των αναγκών μας.
Είναι το χωράφι που εμείς σπέρνουμε με αγάπη και το θερίζουμε με ευγνωμοσύνη.
Και είναι το τραπέζι και η σπιτική εστία μας. Διότι τον πλησιάζετε όταν πεινάτε και τον αποζητάτε όταν ζητάτε γαλήνη. Όταν ο φίλος σας εκφράζει τις σκέψεις του, δε φοβάστε το όχι στη δική σας σκέψη, ούτε αποσιωπάτε το ναι.
Και όταν εκείνος είναι σιωπηλός, η καρδιά σας δεν παύει για ν' ακούσει την καρδιά του.
Γιατί στη φιλία, όλες οι σκέψεις, όλες οι επιθυμίες, όλες οι προσδοκίες γεννιούνται και μοιράζονται χωρίς λέξεις, μόνο με την χαρά που είναι άφωνη.
Όταν χωρίζεις από το φίλο σου, δε λυπάσαι, γιατί αυτό που αγαπάς πιο πολύ σε αυτόν μπορεί να είναι πιο φανερό στην απουσία του. Όπως ο ορειβάτης, βλέπει πιο καθαρά το βουνό από την πεδιάδα, έτσι βλέπεις και αισθάνεσαι καθαρά την απουσία του, πάντα σου λύπη τον θέλεις δίπλα σου να ακουμπάν οι ώμοι μας μαζί , να στηρίζουν ο ένας τον άλλο.
Οι ζωές τον ανθρώπων εξελίσσονται. Γάμος, δουλειά, παιδιά έρχονται να εμπλουτίσουν την καθημερινότητα και ο χρόνος λιγοστεύει. Η αληθινή φιλία ξεπερνάει τέτοια εμπόδια και δεν αφήνει την έλλειψη χρόνου να την φθείρει. Είναι σημαντικό για τους φίλους να βρίσκουν χρόνο να λένε τα νέα τους, να προγραμματίζουν εξόδους και να έχουν τη σχέση τους ως προτεραιότητα.
Οι φίλοι δεν βρίσκονται μόνο κοντά μας όταν μεγαλώνουμε, αλλά μας κάνουν να θέλουμε να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Δεν είναι μόνο οι πιο έμπιστοι άνθρωποί μας αλλά και πρότυπα ζωής που βγάζουν τον καλύτερο εαυτό μας και αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας κάνουν .. Αυτό το Θείο δώρο ποτέ μην το προδώσετε, θα χάσετε τον ίδιο τον εαυτό σας. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου