Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

Ο παππούς Γιώργος ζωγράφισε το αλφαβητάρι των παιδικών μας χρόνων σε σχολείο στο Σούλι της Πάτρας.




Ο κ. Γιώργος Κατσίποδος με μεγάλο μεράκι και με εθελοντική προσφορά
 σκέφτηκε να ζωγραφίσει στους τοίχους του σχολείου με εικόνες από το πρώτο βιβλίο της Α. τάξης δημοτικού στους τοίχους του σχολείου.
Αχ ποιός δεν έχει στην βιβλιοθήκη αυτό το αναγνωστικό; 
Ή αν δεν το έχει, σίγουρα το θυμόμαστε όλοι μας.
Η σκέψη του πήρε χρώμα και μεράκι και άρχισε να αναπλάθει αυτά τα πανέμορφα παιδικά εικονίδια που όλοι εμείς μεγαλώσαμε με αυτά. 
 Απλά μάθαμε γράμματα και μεγαλώσαμε με αυτό το βιβλίο.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το αναγνωστικό που μας συνόδευε στα θρανία της Α' τάξης του Δημοτικού;
Οι ονειροπόλοι ήδη συλλαβίζουν τις προτάσεις από το βιβλίο που πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1956 και έμεινε γνωστό για τις εικονογραφήσεις και τα χαρακτηριστικά του παραδείγματα.
Αυτές οι κιτρινισμένες εικόνες από το χρόνο, πήραν σάρκα και οστά με την ιδέα του παππού Γιώργου, να ξαναζωντανέψουν αυτά τα ανεκτίμητα ωραία χρόνια της παιδείας.
Από το 1956 αυτό το αλφαβητάριο μεγάλωσε χιλιάδες ελληνόπουλα με τις όμορφες εικόνες του και τα παραδείγματα που ο τότε συγγραφείς προσπάθησαν να προσελκύσουν τα παιδιά να το διαβάσουν. 
Πολλά χρόνια μετά ο κ. Γιώργος Κατσίποδος ζωντάνεψε την Λόλα και την Άννα στους τοίχους του δημοτικού σχολείου στο Σούλι της Πάτρας.
Όλοι οι θρυλικοί ήρωες που πυροδότησαν κάποτε τη φαντασία των παιδιών ήρθαν στη ζωή μας για να φανερώσουν την αγάπη για τη γνώση, τους ανθρώπους και τη ζωή.
Ο παππούς Γιώργος μας βοήθησε να ανασύρουμε από τη μνήμη τις μαγικές σελίδες του βιβλίου που μας "σημάδεψε" μια για πάντα. 
Εδώ και αρκετό καιρό συμβάλλει εθελοντικά στο να δίνει ζωή στους άτονους τοίχους των σχολείων και να μας κάνεις να χαμογελάμε παρακολουθώντας το έργο του. Ένα έργο με πολύ μεράκι και αγάπη, γεμάτο χρώμα και φως για την αγνή ψυχή των παιδειών. 
Μακάρι να μπορούσανε οι εκπαιδευτικοί σχολείων να ασχοληθούν με την ψυχή των παιδειών και την ανάπλαση τους από εκείνα τα ωραία χρόνια που δεν θα έρθουν ποτέ πίσω. Αγνές , όμορφες , μαγικές, μακρινές εποχές για τα σημερινά παιδιά μας.
*Aλφαβητάριo * το αναγνωστικό της πρώτης δημοτικού (1956-1974) , βιβλίο-αναμνηστικό που άντεξε στο
χρόνο, με το οποίο έμαθαν να συλλαβίζουν πολλές φουρνιές από «πρωτάκια» και αποτύπωνε την Ελληνική καθημερινότητα εκείνης της εποχής.
Πρωταγωνιστές του βιβλίου ήταν : «η Άννα, ο Μίμης, η Έλλη , η Λόλα.»
Ένα βιβλίο που χάριζε την εικόνα της πραγματικής Ελληνικής οικογένειας , 
Α Λ Φ Α Β Η Τ Α Ρ Ι Ο  για τα «πρωτάκια» εκείνης της εποχής που το
διδάχτηκαν, τι σημαίνει σχολειό , την μπλε ποδιά και τα άσπρα γιακαδάκια, λευκή κορδέλα και σοσονάκια, αυστηροί δάσκαλοι και την Ελληνική καθαρεύουσα , τόνοι , οξείες και περισπωμένες, ψιλές και δασείες, μαυροπίνακες και κιμωλίες, ξύλινα θρανία και μπλε τετράδια, διάλειμμα με σxοινάκι και κουτσό, κυνηγητό, μήλα, γυμναστικές επιδείξεις, στομφώδεις απαγγελίες στις σχολικές γιορτές, 
κλασσικές φωτογραφίες ενθύμια και πολλές μα πάρα πολλές γλυκές αναμνήσεις…
Αυτό το εθελοντικό έργο του παππού Γιώργου, αξίζει χιλιάδες επαίνους και συγχαρητήρια για την προσπάθεια του να προστατέψει αυτό το ωραίο, αθώο παιδικό όνειρο, που ο χρόνος και η τεχνολογία το πέταξε στο πίσω μέρος του εγκεφάλου μας. 
Τελικά όσο και να θέλουνε να πεθάνουν αυτό το Ελληνικό όνειρο στο χρόνο, πάντα θα υπάρχει ο έκαστος παππούς Γιώργος να μας το θυμίσει με μια απλή, αγνή και εθελοντική χειρονομία.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και υποκλίνομαι στο έργο σας και στην σκέψη σας. Γιατί και εγώ είμαι ένα παιδί που μεγάλωσα σ αυτή την εποχή. 
Βίντεο με υλικό του Αλφαβηταρίου:
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου