Μην κρίνεις ποτέ ..

Πολλές φορές κρίθηκα από τα γραπτά μου, κάτι που με ενόχλησε πολύ.

Σέβεσαι την ελευθερία του λόγου και δεν κρίνεις ποτέ. 

Μπορεί αυτά που γράφω να μην αγγίζουν ορισμένους ανθρώπους αλλά από σεβασμό και παιδεία δεν αντιδράς, απλά αγνοείς και δεν το διαβάζεις. 

Δεν είμαι συγγραφέας αλλά πολλές φορές γράφω αυτά που εγώ ονειρεύομαι, αυτά που ζω στην καθημερινότητα, αλλά και άλλες φορές γράφω για να περνάει η ώρα μου…

Μου θύμισε μια ιστορία και θα σας την πω.

Η Χαρά είναι μια καλοσυνάτη κοπέλα που ενδιαφέρεται για όλους. Ανησυχεί και τους τηλεφωνεί να μάθει πώς είναι φίλοι της κάθε μέρα, τρέχει στα προβλήματά τους και στέκετε βράχος δίπλα

τους. Μα κανείς δεν τηλεφωνά στην Χαρά ποτέ.... Μόνο η φίλη της η Λύπη και η Παρηγοριά… Αυτές είναι οι πραγματικές φίλες της Χαράς στην ζωή.
Και να θυμάστε «Αν δε νιώσεις χαρά, δε νιώθεις και λύπη… »

Λέει και απόστολος Παύλος μια που γιορτάζει σήμερα «Λοιπόν, αδελφοί, χαίρετε… και ο Θεός της αγάπης και ειρήνης έσται μεθ’ υμών».

Στη Ζωή προχώρα έχοντας υπόψη ότι:

«Ζήτησα από το θεό Δύναμη και μου έδωσε Δυσκολίες για να με κάνει Δυνατή.
Ζήτησα Σοφία και μου έδωσε Προβλήματα για να τα επιλύσω.
Ζήτησα Ευημερία και μου έδωσε Μυαλό και Μυς για να εργαστώ.
Ζήτησα να Πετάξω και μου έδωσε Εμπόδια για να τα υπερβώ.
Ζήτησα Διευκολύνσεις και μου έδωσε Δυνατότητες και Ευκαιρίες.
Ζήτησα Αγάπη, και μου έδωσε πρόσωπα με προβλήματα να τα Βοηθήσω.
Δεν Έλαβα τίποτα από όσα Ζήτησα, έλαβα όμως όλα όσα είχα Ανάγκη. Σ’ Ευχαριστώ που υπάρχω.

Καλησπέρα στην παρέα με πολύ αγάπη και ευχές για μια όμορφη ημέρα. Καλή συνέχεια και καλό μεσημέρι για όλους μας.
Είναι ώρα για τον δικό μου καφέ... τι να κάνω που εδώ όλα είναι αργά.