Ο Πόνος

Αυτός ο πόνος δεν είναι για να μας κάνει λυπημένους αλλά…

Να το θυμόσαστε!

Αυτό εξακολουθούν να μην το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι...

Αυτός ο πόνος είναι για να σας φέρει μεγαλύτερη εγρήγορση.

Οι άνθρωποι αποκτούν εγρήγορση μόνο όταν το βέλος πηγαίνει βαθιά στην καρδιά τους και τους πληγώνει. Διαφορετικά δεν έχουν εγρήγορση. Ζαμάν φου τι γίνεται γύρο μας.

 Όταν η ζωή είναι εύκολη, άνετη, βολική, γιατί να σκοτιστείς; Γιατί να μπεις στον κόπο να ξυπνήσεις;

Όταν πεθάνει το παιδί ή ο πατέρας ή ένας φίλος, υπάρχει μία πιθανότητα να μας ταρακουνήσει η ζωή.

Όταν η γυναίκα σου ή ο άνδρα σου σε εγκαταλείψουν, εκείνες τις σκοτεινές νύχτες, νιώθεις μοναξιά. 

Έχεις αγαπήσει τόσο αυτό το άτομο και έχεις ποντάρει όλα σ αυτό και ξαφνικά μία μέρα φεύγει.

Το να κλαίτε μες τη μοναξιά σας, είναι η κατάλληλη περίσταση, που αν όμως την αξιοποιήσετε, μπορείτε να αποκτήσετε επίγνωση. Το βέλος πονάει... πάντα πονάει πολύ.

Μπορεί να αξιοποιηθεί;

Οι στιγμές μεγάλης λύπης έχουν το δυναμικό να γίνουν στιγμές μεγάλης μεταμόρφωσης.

Για να γίνει, όμως, η μεταμόρφωση πρέπει να πάμε βαθιά, στις ίδιες τις ρίζες του πόνου μας και να τον βιώσουμε όπως είναι, χωρίς επικρίσεις ή αυτολύπηση.

Ο πόνος δεν είναι για να σας κάνει δυστυχισμένους, ο πόνος είναι για σας δώσει μεγαλύτερη επίγνωση.

Και όταν έχετε επίγνωση... η δυστυχία εξαφανίζεται σε μεγάλο βαθμό.

Δεν υπάρχει άνθρωπος εδώ στην γη που να μην έχει βιώσει κάποιου είδους πόνο..

Θα έλεγα πως ο πόνος είναι στοιχείο της καθημερινότητάς μας, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Για μένα, αν δεν πονέσεις, δεν πρόκειται να εξελιχθείς.  

Ευτυχώς ή δυστυχώς η εξέλιξη επέρχεται μόνο με ταρακούνημα και τι καλύτερο από τον πόνο; Όταν η ζωή είναι άνετη και βολική, γιατί να τα σκεφτούμε όλα αυτά;
Σίγουρα σε κανέναν δεν αρέσει να πονάει, η ζωή είναι όμορφη και η χαρά απαραίτητη, αλλά για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε θα πρέπει να νιώσουμε το βέλος βαθιά στην καρδιά μας!!!!

Η ζωή είναι μία και δεν μας περιμένει … Εμείς τρέχουμε να την ζήσουμε σωστά και όπως η ψυχή μας ποθεί.