Ευθύς εξ αρχής θα πρέπει να πούμε ότι με τον όρο «ψυχή», καλούμε την ζωτική αρχή, που ξεχωρίζει στη φύση τα ζώα από τα άψυχα όντα, μια παραπέρα διάκριση μεταξύ του ανθρώπου και των ζώων.
Είναι μερικοί άνθρωποι, ωραίοι σαν μια μέρα λιακάδας. Θαρρείς και κουβαλούν τον ήλιο μέσα τους. Έρχονται στη ζωή σου και με το λιγοστό και το ελάχιστο τη φωτίζουν.
Άνθρωποι που δεν κοιμούνται χωρίς να σας πουν καληνύχτα, που δεν ξεκινούν την μέρα τους αν δεν σας πουν καλημέρα.
Άνθρωποι που αρπάζουν κάθε ευκαιρία να σας δουν, που φτιάχνουν χώρο και χρόνο με σκοπό να σας δουν.
Άνθρωποι που μες τον πανικό, το χάος και την αναμπουμπούλα δε θα σας ξεχάσουν και θα φροντίσουν να το δείξουν, γιατί στα δύσκολα φαίνεται η αξία του κάθε ανθρώπου.
Άνθρωποι που προτρέχουν να καλύψουν την χιλιομετρική απόσταση, που κρατούν την φλόγα αναμμένη παντός καιρού, γιατί η ψυχολογική απόσταση είναι η χειρότερη και ψυχραίνει τους ανθρώπους.
Άνθρωποι στυλοβάτες, με ακλόνητη θέληση να είναι δίπλα σας, που δεν λείπουν ποτέ από την συντροφιά σας, όσο περνάει από το χέρι τους. Άνθρωποι που κάνουν θυσίες, ρισκάρουν και δοκιμάζουν τα πάντα για την ευτυχία σας, αλλά ξέρουν να σέβονται, να κατανοούν και να αποδέχονται.
Άνθρωποι ευαίσθητοι, υπομονετικοί με ζεστή ψυχή, με μια αγκαλιά που χωράει εσάς μαζί με όλες σας τις έννοιες και τα προβλήματα, με ένα τρυφερό χάδι που χαλαρώνει και με ένα πλατύ χαμόγελο που εκπέμπει αισιοδοξία και θετική ενέργεια. Άνθρωποι που θα προτιμήσουν να σας πονέσουν με την αλήθεια, παρά να σας βλέπουν να ζείτε με την ψευδαίσθηση του ψέματος.
Άνθρωποι που διακρίνουν το δίκαιο από το άδικο και το σωστό από το λάθος, που θα σας προσφέρουν μια αντικειμενική θέαση, χωρίς να μεροληπτούν. Άνθρωποι που δεν επαναπαύονται στα κατεκτημένα, που συνεχίζουν αδιάκοπα να σας αποδεικνύουν την αγάπη και την εκτίμηση που σας έχουν. Άνθρωποι που δεν θεωρούν τίποτα δεδομένο και που σας κάνουν να νιώθετε σημαντικοί.
Άνθρωποι που δεν έχουν τα αρνητικά στοιχεία ενός εγωιστή, που θα αναγνωρίσουν το λάθος τους, που θα ζητήσουν συγγνώμη, που θα κάνουν το πρώτο βήμα. Άνθρωποι έντιμοι, ευγενείς και καλοσυνάτοι. Άνθρωποι που θα κάνουν όλα τα παραπάνω χωρίς να υποβαθμίσουν τον εαυτό τους, χωρίς να προσβάλουν ή να μειώσουν κάποιον άλλο.
Άνθρωποι που δεν θα παραμελήσουν το είναι τους για να είναι καλά το δικό σας, γιατί αν δεν φροντίσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας ποιός θα το κάνει. Άνθρωποι με αξιοπρέπεια και αρχές που ξέρουν πότε να αποχωρήσουν και πότε να συνεχίσουν, πότε κέρδισαν και πότε έχασαν. Άνθρωποι μαχητές που ξέρουν πως να δίνουν, να νοιάζονται και να αγαπούν, χωρίς να πνίγουν ή να πιέζουν.
Άνθρωποι που ξέρουν την αίσθηση που αφήνει η απώλεια, ο πόνος, η προδοσία, το ψέμα, η απόγνωση και δε θα ήθελαν ποτέ να γίνουν αιτία για κάτι από αυτά. Άνθρωποι γενναιόδωροι που προσφέρουν απλόχερα ό,τι έχουν, υλικά και πνευματικά αγαθά, που δεν φοβούνται μήπως χάσουν ή μείνουν μόνοι.
Άνθρωποι περήφανοι γιατί είναι άνθρωποι με ανθρωπιά και ευαισθησίες. Άνθρωποι που οι ψυχές τους ποτίστηκαν με δάκρυα ήλιου ή φεγγαριού και δε θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν, θα ζουν είτε μέσα από έργα ή μέσα στα λόγια είτε μέσα από φωτογραφίες και αναμνήσεις. Άνθρωποι σπάνιοι και ευλογημένοι.
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο ν’ αγγίζουν τις πιο απόκρυφες χορδές της ψυχής μας, να τις χαϊδεύουν με την αύρα τους και να τις κάνουν να πάλλονται. Γεφυρώνουν τις όποιες αποστάσεις, αφήνουν πόρτες και δρόμους ανοιχτούς να τους διαβείς. Βάζουν μιλιά στους χτύπους της καρδιάς κι ύστερα γέρνουν δίπλα σου, στήνουν αυτί κι αφουγκράζονται τα καρδιοχτύπια. Διεκδικούν κομμάτια απ’ την ψυχή σου και να τα κάνουν δικά τους, όπως αφήνουν και σένα να θρονιαστείς στη δική τους ψυχή. Σμίγουν τα βήματά τους με τα απαίδευτα δικά σου και σ’ οδηγούν σε μονοπάτια λίγο πιο κει. Λίγο πιο πέρα. Τους δίνεις μονάχα μια σταγόνα και σου επιστρέφουν ολόκληρο τον ωκεανό. Ναι, υπάρχουν κάτι τέτοιοι άνθρωποι και… πιστέψτε με, είναι ευλογία και μόνο να τους έχεις στο πλάι σου.
Άνθρωποι με σπάνια, αθώα και καθαρή ψυχή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου