Το παρελθόν δεν αξίζει τίποτα, περισσότερο αξίζουν οι αναμνήσεις.
Φυσικά έτσι είναι, το χρήμα και η εξουσία σε πολλούς θεσμούς αλλάζει τον άνθρωπο. Ένα φαινόμενο που το ζούμε καθημερινά στην ζωή μας.
Ποιος από εμάς δεν ανακάλυψε τον σύντροφό του να αλλάζει και να παίρνει εξουσίες και δύναμη από τις δικές μας αδυναμίες; ή καλύτερα από το δικό μας πιστεύω ζωής;
Αν κάποιος δεν εκτιμά την αγάπη σας, αυτό δείχνει ότι δεν του αξίζει.
Δεν υπάρχει χειρότερο από την έλλειψη σεβασμού και αναγνώρισης στο τι προσφέρουμε στην οικογένεια μας ή και στους γύρο μας. Είναι σχετικό και ανθρώπινο στις σχέσεις του ανθρώπου να υπάρχουν αδυναμίες και λάθη.
Οι αδυναμίες είναι παιδικά κατάλοιπα που κουβαλάμε όλοι εμείς στην ψυχή μας αλλά και στον τρόπο που μας παιδαγώγησαν από το σπίτι μας. Αν η οικογένεια μας είναι χαμηλών τόνων τα παιδιά ακολουθούν αυτή την γραμμή στην ζωή τους. Αν πάλι υπάρχει ένταση , δύσκολα τα παιδιά ακολουθούν άλλη χρυσή γραμμή ζωή από αυτήν που έμαθαν και βλέπουν στην καθημερινότητα τους.
Η αδυναμίες δεν είναι τίποτα άλλο από δικές μας ελλείψεις. Ότι εμείς δεν πήραμε δεν δεχόμαστε ποτέ να μην το έχουν τα παιδιά μας. πόσο ανθρώπινο συναίσθημα είναι αυτό;
Σκεφτείτε λοιπόν τον εαυτό σας σε μια σχέση που να μην σέβονται αυτές τις αδυναμίες σας; Αυτά τα ανθρώπινα κενά σας.
Τραγικό συναίσθημα η καταπάτηση των αδυναμιών μας. θέλω να βάλλεται την ψυχή σας πάνω σε μια ζυγαριά και να ζυγίσετε τα λάθη σας και τις αδυναμίες σας. Θα ανακαλύψτε ότι είναι μηδενικά αν ο ή η σύντροφός σας έχει σεβαστή αυτές τις μικρές αδυναμίες και τα λάθη σας. Αν πάλι δεν τα σεβαστή θα είναι τεράστιο άγχος και κρίση συμβίωσης. Συνήθως αποκτούν δύναμη από τις αδυναμίες μας και τα λάθη μας και αυτό είναι καταστροφικό σε μια σχέση.
Μην σας τρομάζουν οι λέξεις μου, αλλά οι πράξεις να σας τρομάζουν.
Ο άνθρωπος είναι πλασμένος για να ζει ελεύθερος και σεβάσμιος στα ανθρώπινα λάθη και στις αδυναμίες του. Αν εμείς δεν θα τα σεβαστούμε ολοκληρωτικά στους συντρόφους μας, τότε ευνουχίζουμε την ψυχή τους. Ότι το χειρότερο σε μια ανθρώπινη σχέση. Σκοτώνεις την αγάπη, την όρεξη να υπάρχει αυτοσεβασμός στην συνύπαρξη δύο ανθρώπων και το κυριότερο πλάθουμε τα δικά μας παιδιά με λάθος κατευθύνσεις.
Πολύ από εμάς μας τρόμαζε η λέξη διαζύγιο γιατί έχω κάνει οικογένεια. Τι θα πει ο κόσμος; Αχ είμαι παιδί της εκκλησίας και πιστεύω σε άλλα πιστεύω… κλπ… κλπ… κλπ…
Κανείς όμως από εμάς δεν πίστεψε στον εαυτό του, στις δικές του αδυναμίες , στα δικά του λάθη και στα δικά του πιστεύω.
Σ’ αυτή την ματωμένοι σχέση που επικρατή η καταπάτηση συναισθημάτων, βασιλεύει η ζήλια, ο εγωισμός και η έλλειψη παιδαγωγικής διαγωγής. Κάτι που νομίζουμε όλοι εμείς ότι κάνουμε ή πράττουμε το καλό για την οικογένειά μας αν θυσιάσουμε το «Εγώ μας». Μεγάλο λάθος φίλοι μου.
Αν απαρνηθώ το «Εγώ μου», τις αδυναμίες μου, τα λάθη μου, τότε δεν είμαι Εγώ; Δεν είμαι αυτό το άτομο που με επέλεξε στην ζωή του. δεν είμαι ο σωστός γονιός που θα θεμελιώσω την χρυσή γραμμή της ζωής για τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου.
Μείνετε με τους ανθρώπους που σας κάνουν να νιώσετε "άνθρωπο", όχι το εργαλείο τους για την δική τους εξασφάλιση του Εγώ τους.
Η σιωπή είναι η "καθυστερημένη απάντηση" σε πολλές σχέσεις ανθρώπινες. Η ζωή είναι εύθραυστη, δε θα πρέπει να τιμωρείται με υπερβολική ηθική, γιατί χάνει την ανθρώπινη ύπαρξη της.
Δεν υπάρχει μοίρα, υπάρχουν μόνο οι αποφάσεις και οι συνέπειές τους. Ό κάθε ένας από εμάς δεν αποκτά τίποτα παραπάνω από αυτό που θυσιάζει. Εάν θυσιάσεις την φιλία, δεν θα έχεις φίλους. Αν θυσιάσεις την αγάπη, θα βρεθείς μόνος με ατσάλινους ανθρώπους χωρίς αγάπη.
Μην μεταφράζεται την λέξη αγάπη με το συναίσθημα…
Η αγάπη είναι μια μεγάλη ερμηνεία σύνθετη, περιλαμβάνει στο πακέτο της πολλά συναισθήματα και πολλές ανθρώπινες ερμηνείες.
Τι πιο ωραίο Θεϊκό δώρο από την αγάπη;
Ο ορισμός της πραγματικής αγάπης είναι αρκετά πολύπλοκος.
Η αγάπη όπως συνήθως την χρησιμοποιούμε υποδηλώνει όρους. υποδηλώνει μια συμφωνία ένα παζάρεμα θα έλεγα…
Θα σε αγαπάω αν ...
Θα συνεχίσω να σε αγαπάω αν ...
Αν με αγαπάς θα κάνω αυτό που θες ...
Πόσες φορές έχετε ακούσει αυτές τις εκφράσεις;
Δεν ακούγονται σαν μια εμπορική συμφωνία;
Στην σχέση μας, πολλές φορές είναι ολοφάνερο ότι ο κάθε σύντροφος «παζαρεύει» τις προσδοκίες του από τον άλλο, τρομακτικό «παζαρεύει» την αγάπη που θα πάρει από τον άλλο, με αντίτιμο την δική του αγάπη. Αυτή είναι η αγάπη με «ειδικούς όρους». Η αγάπη συμβόλαιο, που απέχει έτη φωτός από την πραγματική αγάπη.
Όμως θα ήταν σκόπιμο να συνειδητοποιήσουμε πως υπάρχουν πολλών ειδών αγάπες.
Η λέξη αγάπη, με τον τρόπο που σήμερα την χρησιμοποιούμε, συμβολίζει κάτι εντελώς διαφορετικό από την πραγματική, την αυθεντική αγάπη. Θα έλεγα την αγάπη του «αν».
«Σ’ αγαπώ αν... »
«Σ' αγαπώ επειδή ..»
«Κάνεις αυτά που θέλω».
«Μου φέρεσαι όπως θέλω».
«Εκπληρώνεις όλες μου τις επιθυμίες».
Η αγάπη του «αν» θέτει όρους. Δεσμεύεται υπό τον όρο ότι ο άλλος θα συμπεριφερθεί με κάποιο ορισμένο τρόπο αλλά όχι με το δικό του πιστεύω. Από τη στιγμή που το πρόσωπο αυτό φερθεί διαφορετικά, η αγάπη του «αν» αποσύρεται. Η αγάπη λοιπόν αποτελεί την ουσία της ύπαρξης μας. Καθημερινά όλοι μας λέμε πως θα θέλαμε να είχαμε λιγότερο άγχος για την σχέση μας , λιγότερες φοβίες , λιγότερες διαμάχες και σίγουρα βαθιά μέσα στην καρδιά μας πραγματικά το έχουμε ανάγκη.
Δυστυχώς όμως, στην πραγματικότητα είναι ελάχιστες οι φορές που επιλέγουμε την ηρεμία από τον καυγά, την ευτυχία από τον φόβο, την πλήρη παράδοση στην αγάπη από την καχυποψία.
Άλλοι πάλι από εμάς δεν ησυχάζουν εάν δεν αποδείξουν στους γύρω τους ότι κάνουν λάθος. Μας φαίνεται λογικό να μαλώνουμε και να τιμωρούμε τα παιδιά μας με σκοπό να τους διδάξουμε την ευγένεια. Μας φαίνεται λογικό κάποιοι άνθρωποι να αποτυγχάνουν και να καταστρέφονται λόγω του κακού που κάποτε μας είχαν προκαλέσει στο παρελθόν σαν μία Θεία δίκη το αποκαλούμε.
Οι άνθρωποι αλλάζουν… ο καλύτερος είναι αυστηρός με τον εαυτό του, ο αδύναμος είναι αυστηρός με τους άλλους.
Πάντα πίστευα σε ανθρώπινες αδυναμίες και λάθη, μου αρκεί το χέρι του συντρόφου μου, να νοιώσω προστατευμένη από τον υπόλοιπο κόσμο. Δώστε στους άλλους αυτό που αξίζουν, όχι αυτό που ψάχνουν.
Η αγάπη δεν μπορεί να περιοριστεί σε λέξεις. Η αγάπη είναι κάτι που πρέπει να νιώσουμε για να μπορούμε να το περιγράψουμε και να το εκφράσουμε σε όλη του την έκταση. Προϋποθέτει την έλλειψη φόβου και την πίστη στον άνθρωπο. Προϋποθέτει κοινούς στόχους , προϋποθέτει μια απόλυτη ένωση των ψυχών μας και όχι μια απλή συμμαχία του μυαλού μας. Προϋποθέτει να αγαπώ τα λάθη του και να τα σέβομαι. Προϋποθέτει να υπάρχω στις αδυναμίες του και να της ολοκληρώνω ώστε να μην υπάρχουν στεγανά.
Καμιά φορά αγαπάμε λάθους ανθρώπους, που μας πληγώνουν και τους πληγώνουμε και τι έγινε...
Τι αξία έχει να μετανιώσεις, να υποφέρεις, να ψιθυρίζεις;
Χωρίς λάθη, χωρίς πόνους, χωρίς συνέπειες η ζωή δε θα ήταν δική μας... αλλά κάποιου άλλου. Ο φόβος της μοναξιάς στην ζωή μας κάνει πολλές φορές να υποχωρούμε στα λάθη μας και στις αδυναμίες μας. έτσι δίνουμε τροφή στον σύντροφο μας να μας καταπατά το εγώ μας και τα πιστεύω μας. Κανείς δεν έχασε την οικογένεια του, τα παιδιά του ή τον ίδιο τον εαυτό του, πιστεύοντας στον εαυτό του, στις αδυναμίες του αλλά και στα λάθη του… Ουδείς αναμάρτητος σε τούτη την ζωή..
Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από την αλήθεια και τίποτα πιο σημαντικό από την αγάπη.
Κάθεσαι και σκέφτεσαι και ανησυχείς για όλα αυτά που υποτίθεται ότι χρωστάς στους άλλους, μέχρι που καταλαβαίνεις ότι περισσότερο απ' το καθένα χρωστάς στον εαυτό σου.
Η δική σου γαλήνη αξίζει όσο τίποτα και πάνω από κάθε θεσμούς ανθρώπινους και αξίες. Πάνω και από την ίδια την οικογένεια.
Σας φαίνεται πολύ σκληρό, αλλά αν δεν υπάρχει γαλήνη στην ψυχή σας δεν υπάρχει και αληθινή οικογένεια, απλά συνυπάρχει για τα μάτια του κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου