Ιούνιος

ΕΙΝΑΙ γνωστό ότι ο Ιούνιος από λαογραφικής πλευράς ο μήνας Ιούνιος λέγεται Θεριστής, γιατί τότε σε πολλά μέρη θερίζουν τα σπαρτά, Αϊ-Γιάννης και Αϊγιαννίτης και Κλήδονας, γιατί τότε (24 Ιουνίου) είναι η γιορτή του Αϊ-Γιάννη, που γίνεται ο Κλήδονας. 

Άλλα ονόματά του ειναι: Κερασάρης, γιατί τότε ωριμάζουν τα κεράσια, Ορνιαστής, στην Άνδρο, γιατί τότε γίνεται η επικονίαση-γονιμοποίηση (όρνιασμα) των σύκων.
Επειδή μοιάζουν τα ονόματα του Ιουνίου και του Ιουλίου, ο λαός τον πρώτο τον ονομάζει Πρωτογιούλη και το δεύτερο Δευτερογιούλη.
Οι μέρες του Ιουνίου είναι μεγάλες (η 22η είναι η μεγαλύτερη μέρα του έτους) και η δουλειά είναι πολύωρη και κοπιαστική για τους αγρότες.
Ευκαιρία, λοιπόν, να μάθουμε ορισμένες παροιμίες που λένε για τον μήνα Ιούνιο ή Θεριστή:

1- Από το θέρος ως τις ελιές, δεν απολείπουν οι δουλειές.
2- Γενάρη πίνουν το κρασί, το Θεριστή το ξίδι. (δηλ. Το κρασί που μπαίνει στα βαρέλια τον Οκτώβρη , ωριμάζει το Γενάρη αλλά τον Ιούνιο έχει γίνει πια ξίδι)
3- Θέρος, τρύγος, πόλεμος, στασιό δεν έχουν.
4- Μη σε γελάσει ο βάτραχος και το χελιδονάκι, αν δε λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είναι καλοκαιράκι.
5- Τον Ιούνιο αφήνουν το δρεπάνι και σπέρνουν το ρεπάνι.
Καλό Καλοκαίρι φίλοι μου και καλό μήνα για όλους.