Δεκαπενταύγουστος, το «Πάσχα του καλοκαιριού»..

Έτσι απλά θα το έλεγα. Σε κάθε σπίτι σχεδόν υπάρχει κάποιος που γιορτάζει και σε κάθε χωριό, νησί και πόλη, μια εκκλησία που τιμάται. 

Ο Δεκαπενταύγουστος είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας και γιορτάζεται σε όλη τη χώρα με ιδιαίτερη λαμπρότητα.
Η Κοίμηση της Θεοτόκου, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας και μια από τις επίσημες αργίες στην Ελλάδα, καθώς είναι η μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού στη χώρα μας.

Σε πόλεις και χωριά, νησιά, μοναστήρια και ξωκλήσια, λαμβάνουν χώρα πολλά έθιμα και παραδόσεις και κάθε μέρος έχει να αφηγηθεί τη δική του ιστορία για την προστάτιδά του Παναγία.

Η καρδιά της ορθοδοξίας τον Δεκαπενταύγουστο κτυπά στην Τήνο με τους πιστούς να φτάνουν γονατιστοί στο ναό της Ευαγγελίστριας για να εκπληρώσουν το τάμα τους στην εικόνα της Παναγίας. Ο Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας χτίστηκε στο σημείο όπου βρέθηκε η εικόνα του Ευαγγελισμού η οποία θεωρείται  θαυματουργή. Η εύρεση της εικόνας το 1823 θεωρήθηκε θεϊκός οιωνός για το δίκαιο και την επιτυχία της επανάστασης του 1821, και η ανέγερση του μεγαλοπρεπούς ναού ήταν το πρώτο μεγάλο αρχιτεκτονικό έργο του νεοσυσταθέντος ελληνικού κράτους.

Μικροπωλητές κάθε είδους κατακλύζουν τους γύρω δρόμους και τα αναμμένα κεριά σχηματίζουν μια ατελείωτη πομπή που περιφέρεται στα στενάκια ώσπου να φτάσουν στο ξυλόγλυπτο και κατάμεστο από χρυσά και ασημένια τάματα, τέμπλο της εκκλησίας. Στην Τήνο το Δεκαπενταύγουστο τιμώνται και τα θύματα του υποβρυχίου Έλλη που τορπιλίστηκε ανήμερα της Κοιμήσεως, μέσα στο λιμάνι από Ιταλικές δυνάμεις.

Η πολύβουη Πάρος αλλάζει πρόσωπο τον Δεκαπενταύγουστο, με επίκεντρο τον παλαιοχριστιανικό ναό της Εκατονταπυλιανής στο λιμάνι της Παροικιάς, έναν από τους ωραιότερους ναούς της Ορθοδοξίας. Στην πρωτεύουσα του νησιού γίνεται η περιφορά του Επιταφίου της Παναγίας και ακολουθεί γλέντι στον παραλιακό δρόμο της Παροικιάς με μουσικούς και χορευτικά συγκροτήματα. Τα ψαροκάικα βγαίνουν στον κόλπο της Παροικιάς και ρίχνοντας θεαματικά πυροτεχνήματα. Την ίδια ώρα και στο λιμανάκι της Νάουσας, δεκάδες καΐκια με αναμμένες δάδες προσεγγίζουν την προβλήτα και για να αρχίσει η γιορτή.

Ο ναός της Εκατονταπυλιανής περιέχει μοναδικά δείγματα ορθόδοξης αρχιτεκτονικής και λατρευτικών στοιχείων: α) Το κιβώριο, δηλαδή το μαρμάρινο επιστέγασμα της Αγίας Τράπεζας, του 4ου αιώνα, μοναδικό στο είδος του σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, β) το σύνθρονο, το μικρό αμφιθέατρο στην κόγχη του ιερού Βήματος, με τον επισκοπικό θρόνο, γ) το βαπτιστήριο του 4ου αιώνα, με τη μαρμάρινη σταυρική κολυμβήθρα, το αρχαιότερο και καλύτερα διατηρημένο βαπτιστήριο σε όλη την Ορθόδοξη Ανατολή, δ) το παρεκκλήσιο του Αγίου Νικολάου του 4ου αιώνα και ε) τον τάφο που αποδίδεται στην Οσία Θεοκτίστη, η οποία ασκήτευσε, πέθανε και ετάφη στην Εκατονταπυλιανή.

Ιδιαίτερης αξίας είναι και οι εικόνες του ναού, όπως η Παναγία η Εκατονταπυλιανή του 17ου αιώνα, η Αμόλυντη του 16ου αιώνα και η Παναγία η Δεόμενη, που χρονολογείται γύρω στο 1200 και θεωρείται η αρχαιότερη εικόνα στο Αιγαίο.

Mνήμες από τη μεταφορά της εικόνας της Παναγίας Σουμελά από την Τραπεζούντα στο Βέρμιο υπό τον ήχο ποντιακής μουσικής αναβιώνουν στην ομώνυμη μονή κοντά στη Βέροια, κάθε Δεκαπενταύγουστο στην γιορτή της Παναγίας. Πλήθη προσκυνητών επισκέπτονται την περιοχή, ενώ μια εντυπωσιακή πομπή οδηγούν καβαλάρηδες με καλοστολισμένα άλογα στην Μονή της Παναγίας του Μικροκάστρου κοντά στη Σιάτιστα. Λίγες μέρες αργότερα, στο περιβόλι της Παναγίας, όπως έχει επικρατήσει να ονομάζεται το Άγιον Όρος, κορυφώνονται οι εορτασμοί της Κοίμησης της Θεοτόκου με το παλιό ημερολόγιο. Τις παρακλήσεις, τις αγρυπνίες και τις ψαλμωδίες, που εντυπωσιάζουν με τη μυσταγωγία και την κατάνυξη τους, ακολουθούν γιορταστικά τραπέζια για όλους τους μοναχούς και τους επισκέπτες, με κυρίαρχο έδεσμα το ψάρι, ακολουθώντας το τυπικό της μοναστικής πολιτείας του Άθω. 

«Η Παναγία Σουμελά είναι το προπύργιο και ο τόπος όπου συναντάται ο ποντιακός ελληνισμός. Από τη στιγμή που οι Πόντιοι ήρθαν στον ελλαδικό χώρο και δεν μπορούσαν τα χρόνια εκείνα να πάνε να τιμήσουν την Παναγία Σουμελά, στο όρος Βέρμιο δημιουργήθηκε η μονή της Παναγίας Σουμελά με τη θαυματουργή εικόνα που έφεραν στον ελλαδικό χώρο και με το σημείο του σταυρού των Κομνηνών». Εκεί συγκεντρώνεται όλος ο ποντιακός ελληνισμός. Είναι μια μέρα πανηγυριού, μια μέρα μνήμης, μια μέρα ιστορικής αυτοσυνειδησίας. Σημειώνεται ότι το προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο ξεκίνησε το 1951, χρονιά που εγκαταστάθηκε η ιστορική εικόνα στη νέα της κατοικία. Την εικόνα είχε μεταφέρει από το Μοναστήρι του όρους Μελά του Πόντου ο αείμνηστος Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος Σουμελιώτης, το 1931.

Στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της «Παναγίας Σουμελά» φυλάσσονται, επίσης, ο βαρύτιμος και ευμεγέθης Σταυρός, που φέρει Τίμιο ξύλο, δωρεά του αυτοκράτορα Εμμανουήλ Γ΄(1390-1417) του Μεγαλοκομνηνού προς την παλαίφατη Πατριαρχική Μονή της Παναγίας Σουμελά του Πόντου και το χειρόγραφο Ευαγγέλιο, του Οσίου Χριστοφόρου, ηγουμένου της Μονής της Παναγίας Σουμελά του Πόντου (644), τα οποία είχε φέρει ο Αμβρόσιος Σουμελιώτης, επίσης το 1931. Εκεί βρίσκεται και ο ενεπίγραφος χρυσοκέντητος Επιτάφιος της Μονής Σουμελά, που παραχωρήθηκε στη Μονή από το Μουσείο Μπενάκη το 1997. Στο σκευοφυλάκιο της Μόνης φυλάσσονται και άλλα κειμήλια επισκέψιμα από το κοινό.

Το έθιμο των καβαλάρηδων

Τον Δεκαπενταύγουστο, πάνω από διακόσια άλογα, καλοστολισμένα και καλοταϊσμένα ξεκινούν με τους καβαλάρηδές τους μια εντυπωσιακή πομπή προς την Ιερά Μονή της Παναγίας του Μικροκάστρου για να την προσκυνήσουν, στους ήχους του τραγουδιού «λάμπουν τα χιόνια στα βουνά, λάμπουν και τα λαγκάδια». Οι καλύτερες παρέες των καβαλάρηδων βραβεύονται, υπό το βλέμμα του πλήθους των επισκεπτών που καταφθάνουν κάθε χρόνο στη Σιάτιστα για να το δουν από κοντά.

   Το έθιμο, σύμφωνα με τους λαογράφους, καθιερώθηκε την περίοδο της τουρκοκρατίας, καθώς ο πληθυσμός ένιωθε την ανάγκη να διατρανώσει την λεβεντιά του, αλλά και την ελπίδα για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.

   «Πάντα η Ορθοδοξία ευλογεί τον λαϊκό πολιτισμό και πάντα με το τελετουργικό της εκκλησίας συνδέονται και λαϊκά δρώμενα, όπως είναι οι καβαλάρηδες της Σιάτιστας» επισημαίνει ο κ. Τρίτος.

Είναι η μέρα που χιλιάδες πιστοί με την ψυχή γεμάτη ελπίδα και κατάνυξη, προστρέχουν στα αμέτρητα προσκυνήματα, όπου λιτανεύουν τις θαυματουργές εικόνες της Παναγίας για να μαρτυρήσουν την πίστη τους στο πρόσωπο της Μητέρας του Θεανθρώπου και να Την ικετέψουν να μεσολαβήσει στον Υιό Της για τη σωτηρία της ψυχής τους, αφού, σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση, η Παναγία λίγο πριν τη μετάστασή Της στους Ουρανούς υποσχέθηκε ότι δεν θα σταματήσει να φροντίζει για όλον τον κόσμο και θα γίνει η μεσίτρια στον Υιό Της για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.

Αχ Παναγιά μου προστάτεψε όλους εμάς από την αδικία και την σημερινή μάστιγα κατά της ανθρωπότητας. 

Χρόνια πολλά φίλοι μου και η Χάρη Της, να ζεστάνει το σπιτικό μας και τις καρδιές μας.