Βυζαντινοί,
Σαρακηνοί, Ενετοί, Τούρκοι πέρασαν πριν από εσάς, δημιουργώντας αυτή την
πολυπολιτισμική γωνιά.
Μια
βόλτα στο λιμάνι, στον ενετικό φάρο, στο Μεγάλο Αρσενάλι, στο Κουμ Καπί, στη
Χαλέπα, φτάνει για να μας μαγέψει.
Την
στολίζουν πολυτελείς ξενώνες και διασκέδαση σε καφέ, μπαράκια, εστιατόρια και
χώρους πολιτισμού.
Η
παλιά πόλη των Χανίων
Ανακαλύψτε
βήμα, βήμα τα μυστικά της. Κάθε στενό και έκπληξη, κάθε βόλτα και μια εμπειρία.
Σταθείτε δίπλα στον φάρο του λιμανιού των Χανίων, ενετικό έργο του 16ου
αιώνα, που μοιάζει σαν βγαλμένος από καρτ ποστάλ. Θαυμάστε αξιοθέατα σημαντικά,
όπως το τέμενος του Κιουτσούκ Χασάν Μπέη ή Γιαλί Τζαμίσι, το ανακαινισμένο
Μεγάλο Αρσενάλι, τη Σπλάνζια τον παλιό τούρκικο μαχαλά που διατηρεί το χρώμα
του, το Κουμ Καπί (Ακτή Μιαούλη).
Αφεθείτε
στη μαγεία της αριστοκρατικής συνοικίας Χαλεπά, με τα νεοκλασικά κτήρια που
φιλοξένησαν τα Προξενεία των Μεγάλων Δυνάμεων επί Κρητικής Πολιτείας. Εδώ
φυσάει αρχοντικός αέρας άλλης εποχής. Στη
σχολή του Σαν Ζοζέφ, στη ρώσικη εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής, στο Παλάτι που εγκατέλειψε ο Πρίγκιπας Γεώργιος το 1906 κλπ.
κλπ. Τι να προλάβω να δω σε λίγες ώρες.
Η
παλιά πόλη των Χανίων θα σας συνεπάρει στον δικό της, διαχρονικό χρόνο.
Υπάρχει
και το Κέντρο Αρχιτεκτονικής
Μεσογείου και τα μουσεία των Χανίων. Ένα κρυφό, αλλά
λαμπερό σημείο πολιτισμικής δραστηριότητας, με καταπληκτικές εκθέσεις και
εκδηλώσεις, που φιλοξενείται στο Μεγάλο Αρσενάλι. Το κτήριο ήταν το τελευταίο
νεώριο που κατασκεύασαν το 1600 οι Ενετοί και η ανάπλασή του άρχισε το
1941.
Κι
όσο για τα μουσεία, χωρούν όλα στην ατζέντα σας. Ας ξεκινήσουμε τη βόλτα:
Αρχαιολογικό Μουσείο ένα κτήριο αξιοθέατο, Βυζαντινή Συλλογή, Ναυτικό Μουσείο
Κρήτης το δεύτερο παλαιότερο της Ελλάδας
είναι, Μουσείο Τυπογραφίας στο Βιοτεχνικό Πάρκο Χανίων, Καλλιτεχνικό Χωριό στη
Σούδα με εργαστήρια κεραμικής, ψηφιδωτού, αργυροχρυσοχοΐας, υαλουργίας. Στην
Παλαιοχώρα υπάρχει το Διευρωπαϊκό Μουσείο των Ακριτών της Ευρώπης που παρουσιάζει
σπουδαίους ακριτικούς ήρωες από τον βασιλιά Αρθούρο, τον Τριστάνο και την
Ιζόλδη μέχρι τον Διγενή Ακρίτα.
Στα σοκάκια της
παλιάς πόλης, είναι σαν να σας γυρίζει η μηχανή του χρόνου, λες και εδώ δίνετε ραντεβού με
την αυθεντική παράδοση και τη λαογραφία της Κρήτης. Στα Ταμπακαριά, τεχνίτες
ακόμη επεξεργάζονται το δέρμα παραδοσιακά. Στην οδό Σκρύδλωφ, τα στιβανάδικα
φτιάχνουν στιβάνια, τις περίφημες κρητικές μπότες. Στην Καραολή Δημητρίου, τα
μαχαιράδικα. Εδώ μπορείτε να πάρετε αυθεντικό κρητικό μαχαίρι.
Περπατώντας στους δρόμους της παλιάς πόλης των Χανίων,
θα συναντήσετε αρχαιολογικές ανασκαφές που έφεραν στο φως πλούσια ευρήματα,
ακόμη και κατόψεις από ολόκληρα οικοδομήματα που αποδεικνύουν ότι τα Χανιά
είναι
χτισμένα στην θέση μιας σημαντικής αρχαίας κρητικής πόλης που ονομαζόταν Κυδωνία,
και σύμφωνα με την παράδοση, η Κυδωνία ήταν η τρίτη μεγαλύτερη πόλη που ίδρυσε
ο βασιλιάς Μίνως στην Κρήτη το 3650-3000 π.Χ.
Από τότε, η Κυδωνία κατοικείται σε όλες τις μετέπειτα
φάσεις της ιστορίας. Ακμάζει και παρακμάζει κατά περιόδους. Γνωρίζει πολέμους,
λεηλασίες και κατακτήσεις. Το όνομά της παραφράζεται σε Χανιά. Καταστρέφεται
και ανοικοδομείται πολλές φορές.
Σήμερα, η παλιά πόλη των Χανίων σώζει έντονα τα
σημάδια από τότε που η Κρήτη υπήρξε αποικία των Βενετών (1252-1645), με τις
απαραίτητες προσθήκες που έγιναν στην επόμενη περίοδο κατάκτησης της Κρήτης από
τους Οθωμανούς (1645-1898), καθώς και από τα χρόνια της Αιγυπτιοκρατίας
(1831-1841) που μεσολάβησαν στην περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Παρατηρήστε την αρχιτεκτονική των κτισμάτων που
αποτυπώνει την διαφορετική κουλτούρα και θρησκεία των διαφόρων πολιτισμών.
Πολλά κτίρια ήταν και παραμένουν σπίτια, ενώ άλλα
στεγάζουν καταστήματα. Αρκετά, βενετσιάνικα κυρίως αρχοντικά, έχουν μετατραπεί
σε ξενοδοχεία, ενώ άλλα κτίρια έχουν μετατραπεί σε μουσεία και χώρους που
φιλοξενούν πολιτιστικές εκθέσεις.
Όλα αποτελούν μνημεία που βρίσκονται εκεί για να σας
οδηγήσουν νοερά μέσα στα μονοπάτια της ιστορία του τόπου.
Γνωρίστε μέσα από αυτά, την ιστορία της παλιάς πόλης
των Χανίων που αποτελείται από ιστορικές συνοικίες, πλατείες και
γειτονιές.
Αχ
αυτή η μηχανή του χρόνου με ταξίδεψε σε μια άλλη εποχή με τις κατάλευκες άμαξες
και τα πανέμορφα καμαρωτά άλογα, που ακούς ένα ήχο μαγικό στο πέρασμά από τα πέταλα των αλόγων
στους πλακόστρωτους δρόμους. Ο ήχος αυτός λες και με νανούριζε .. λες και
άκουγα παλιά Ελληνικά τραγούδια με τον
Τράβα,
αμαξά, μη μου βραχεί
το κορίτσι που ‘ναι, μέσα,
όμορφο σαν πριγκηπέσα,
μη μου βραχεί.
Τράβα αμαξά μου να χαρείς
όσο πιο γρήγορα μπορείς,
η βροχή όλο δυναμώνει,
το κορίτσι, μου κρυώνει,
μη μου βραχεί…
το κορίτσι που ‘ναι, μέσα,
όμορφο σαν πριγκηπέσα,
μη μου βραχεί.
Τράβα αμαξά μου να χαρείς
όσο πιο γρήγορα μπορείς,
η βροχή όλο δυναμώνει,
το κορίτσι, μου κρυώνει,
μη μου βραχεί…
Κρίμα
που ήταν σύντομος ο χρόνος , αλλά υπόσχομαι να έρθω ξανά να ζήσω αυτή την πόλη
που θα ζήλευε κάθε ζωγράφος να την ζωγραφίσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου