Ο «Τιτανικός»

Ο «Τιτανικός» αναχωρεί από το λιμάνι του Σαουθάμπτον στις 10 Απριλίου του 1912 αλλά ποτέ δεν επέστρεψε…  

Ο ιδιοκτήτης του «Τιτανικού», Τζ. Π. Μόργκαν, επρόκειτο να συμμετάσχει στο παρθενικό ταξίδι του πλοίου αλλά ακύρωσε το εισιτήριό του την τελευταία στιγμή. Τύχη βουνό..

Μπορεί να είδαμε την ταινία του Τζέιμς Κάμερον με την Κέιτ Γουίνσλετ και τον Λεονάρντο ντι Κάπριο, για το τραγικό ναυάγιο του περήφανου πλοίου που χάθηκε στα παγωμένα νερά του Βόρειου Ατλαντικού, πριν από 105 χρόνια, στις 15 Απριλίου του 1912 παρασύροντας στον υγρό του τάφο 1.517 άντρες, γυναίκες και παιδιά. 

Το παγόβουνο στο οποίο προσέκρουσε ο Τιτανικός , η μαύρη αιτία του κακού, δεν την είδαν; Κι όμως όχι. Οι βαρδιάνοι του «Τιτανικού» δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν το παγόβουνο εξαιτίας ενός περίεργου αντικατοπτρισμού που εμφανίζεται στο κρύο νερό. Το μόνο που έβλεπαν μπροστά τους ήταν μια απέραντη παγωμένη θάλασσα.

Το παγόβουνο είχε περίπου 30 μέτρα ύψος και προήλθε από έναν παγετώνα της Γροιλανδίας. Μόλις 37 δευτερόλεπτα μεσολάβησαν μεταξύ της παρατήρησης του παγόβουνου και της σύγκρουσης.

Οι φωτογραφίες του μοιραίου παγόβουνου που έστειλε στον υγρό του τάφο τον «Τιτανικό» δεν το δείχνουν ιδιαίτερα απειλητικό. Ίσως  γι αυτό, λένε οι κακές γλώσσες, ο καπετάνιος ακόμα και μετά την πρόσκρουση δεν θεώρησε πως συνέτρεχε λόγος να εκπέμψει SOS, χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο.

Το πλοίο έλαβε έξι προειδοποιήσεις για παγόβουνα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.

Ο Τιτανικός έκανε δύο στάσεις μετά την αποχώρηση από το Σαουθάμπτον σε Σερμπούργκ της βόρειας Γαλλίας, και το Κουίνσταουν στην Ιρλανδία. Αυτή είναι η τελευταία γνωστή φωτογραφία του στις ακτές ακόμα της Ευρώπης προτού βυθιστεί.

Οι μουσικοί έπαιζαν επί δύο ώρες και πέντε λεπτά μέχρι που το πλοίο βυθίστηκε.

Βρέθηκαν μόνο 306 πτώματα. Οι νεκροί μεταφέρθηκαν στο Χάλιφαξ της Νέας Σκωτίας. Στο Ναυτικό Μουσείο υπάρχει ένα ειδικό τμήμα στο οποίο εκτίθενται προσωπικά αντικείμενα των ανθρώπων της τραγωδίας.

Από τη νύχτα που βυθίστηκε και για 73 χρόνια, ο Τιτανικός βρισκόταν στον

πάτο του ωκεανού. Πολλοί ερευνητές και εξερευνητές προσπάθησαν να τον βρουν, όμως το πέτυχε ο Δρ. Ρόμπερτ Μπάλλαρντ. Όσο τραγική και αν είναι η ιστορία, ο μύθος του πως κατάφεραν ο Μπάλλαρντ και η ομάδα του να βρουν το πλοίο είναι συναρπαστικός και από τη στιγμή που έχει βρεθεί το πλοίο, έχουν προκύψει αντικρουόμενες εκτιμήσεις για το τι πρόκειται να επακολουθήσει.

Πρότεινε η ζωντανή μετάδοση να ξεκινήσει από τα 20,οοο πόδια κάτω από την επιφάνεια προκειμένου να δουν το ναυάγιο. Για να συμβεί αυτό, χρησιμοποίησε ένα μη επανδρωμένο έλκηθρο με ενσωματωμένη κάμερα.  

Η επιχείρηση χρηματοδοτήθηκε από το ναυτικό.

Το ναυτικό δεν είχε ενθουσιαστεί με το σχέδιο περί Τιτανικού, αλλά είχαν τα σχέδια τους για το έλκηθρο με την ενσωματωμένη κάμερα.

Ήθελαν να το χρησιμοποιήσουν για να βρουν δύο χαμένα πυρηνικά υποβρύχια.

Το ναυτικό αποφάσισε να κάνει μια συμφωνία με τον Μπάλλαρντ. Αν έβρισκε τα υποβρύχια και χαρτογραφούσε τη διαδρομή, θα τον άφηνε να χρησιμοποιήσει όσο χρόνο είχε απομείνει για να ψάξει τον Τιτανικό.

Ο Μπάλλαρντ είχε μόνο 12 ημέρες για να βρει το διάσημο πλοίο.

Συνεργάστηκε με ένα γαλλικό ερευνητικό ινστιτούτο. Το γαλλικό πλοίο χρησιμοποίησε μια τεχνική παρόμοια με αυτή της μηχανής για το κούρεμα του γκαζόν, με την ελπίδα πως το σόναρ θα έπιανε κάτι. Ωστόσο ο Μπάλλαρντ έμαθε μια νέα τεχνική όταν βρήκε τα υποβρύχια.

Παρατήρησε ότι τα τρέχοντα κομματάκια από τα ναυαγισμένα συντρίμμια, άφηναν κάποιου είδους ίχνη από “ψίχουλα”.

Μετά από αρκετές ημέρες ασταμάτητης παρακολούθησης με τη μέθοδο του Μπάλλαρντ, βρήκαν ένα από τα μπόιλερ του Τιτανικού.

“Ντραπήκαμε όταν συνειδητοποιήσαμε ξαφνικά, ότι πανηγυρίζουμε πάνω στον τάφο κάποιου”, είπε ο Μπάλλαρντ.

Έπειτα συνέχισαν να ακολουθούν τα ίχνη και βρήκαν το τόξο του Τιτανικού.

Λίγες ημέρες προτού φτάσει η καταιγίδα, η ομάδα έσπευσε να βγάλει όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορούσε.

Πολλοί ειδικοί λένε ότι ο Τιτανικός θα έπρεπε να ανασυρθεί.

Ο Μπάλλαρντ ωστόσο, διαφωνεί.

Από πολλές απόψεις, λέει, αυτό λειτουργεί όπως ένα κοιμητήριο.

Και ως τέτοιο, θα έπρεπε να παραμείνει ανενόχλητο.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως αυτή ήταν η εικόνα του πλοίου προτού το παρθενικό του ταξίδι.

Και πως βυθίστηκε εκείνη τη μοιραία νύχτα, στον Ατλαντικό. Από τότε βρίσκεται εδώ.

Τείνουμε να συμφωνήσουμε με τον Μπάλλαρντ πως πρέπει να παραμείνει εκεί που είναι.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως οι ειδικοί πρέπει να σταματήσουν να το εξερευνούν.

Υπάρχουν ακόμα πολλά να μάθουμε από την τελευταία κατοικία του Τιτανικού.

Είναι εκπληκτικό το πόσο καλοδιατηρημένα είναι κάποια τμήματα του πλοίου.

Η θάλασσα έχει κρατήσει ένα μεγάλο μέρος της δομής του ανέπαφο.

Κάποια κομμάτια του είναι ανατριχιαστικά.

Εξάλλου, αυτό είναι ένα μέρος όπου εκατοντάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Παρόλο που βρίσκεται στον πάτο της θάλασσας, μπορεί ακόμα να το φανταστείτε στο πραγματικό του μεγαλείο.

Ιδίως όταν δείτε αυτό το εμβληματικό τόξο.

Απέχει κατά πολύ από αυτό που ερωτεύτηκαν ο Τζακ και η Ρόουζ, αλλά είναι ολοφάνερο.

Δεν γνωρίζουμε πως θα είναι ο Τιτανικός σε 100 χρόνια από τώρα.

Όμως ας ελπίσουμε, πως θα παραμείνει ανενόχλητος.

Η εύρεση του ναυαγίου ήταν οπωσδήποτε συναρπαστική, όμως όπως είπε ο Μπάλλαρντ, απαιτεί ένα συγκεκριμένο επίπεδο θαυμασμού για τους νεκρούς και την τελευταία τους κατοικία. Απλά όλοι μας Συμφωνούμε.