Τα Φαναράκια του Ευαγγελισμού στην Σύμη.

Τα φαναράκια άναψαν και φέτος στη Σύμη παραμονή του Ευαγγελισμού, 

δείχνοντας το δρόμο από το Πιτίνι και το Μουράγιο προς την εκκλησία του Ευαγγελισμού στο Χαράνι. Μια παράδοση που συνεχίζεται χάρη στο ζήλο των πιτσιρικάδων (μικρών και μεγάλων) και ένα θέαμα... φαντασμαγορικό.

Εκατοντάδες φλόγες μέσα σε μικρά τσίγγινα φαναράκια φώτιζαν το Πέταλο, το Μουράγιο, το Χαράνι, δείχνοντας το δρόμο για την εκκλησία του Ευαγγελισμού που είχε βάλει τα καλά της για να υποδευχθεί τον κόσμο για τον Εσπερινό. Ένα θέαμα μοναδικό, και φυσικά ιδανικό για φωτογράφιση. Όλα τα πιτσιρίκια της Σύμης (και όχι μόνο!) είχαν ξεκινήσει "δουλειά" από το νωρίς το μεσημέρι τοποθετώντας και "προσέχοντας" τα φαναράκια μέχρι αργά το βράδυ.

Το πρωί, οι φωτιές μπορεί να έχουν σβήσει αλλά ο καιρός είναι πάρα πολύ ζεστός και μου θύμιζε Μάιο παρά Μάρτιο. Οι καμπάνες του Ευαγγελισμού θα κτυπάν χαρμόσυνα από νωρίς για την "κυρίως" λειτουργία.

Λίγο μετά τις 9:30 θα γίνει η περιφορά της Ιερής Εικόνας στο προαύλιο του Ναού θα ακολουθήσει η αρτοκλασία. Πάρα πολύς κόσμος ανηφόρησε προς την εκκλησιά για να ανάψει ένα κερί, να παρακολουθήσει τη λειτουργία, και φυσικά να γευτεί τα Συμιακά κεράσματα και να δει τα πυροτεχνήματα που φώτισαν τον ουρανό πάνω από το καμπαναριό...
Και του χρόνου...

Η πιο όμορφη εποχή για την Σύμη είναι η άνοιξη και η περίοδος του ΠΑΣΧΑ.

Η φύση είναι στολισμένη με διάφορα χρώματα πράσινου, οι θάμνοι δίδουν ένα πανέμορφο πέπλο στις πλαγιές των βουνών, οι αυλές των σπιτιών ασβεστομένες με πολύχρωμα λουλούδια στις γλάστρες και στις πεζούλες, παντού όλα αστράφτουν από καθαριότητα ακόμα και τα 500 σκαλοπάτια από την Αγία Τριάδα μέχρι το λιμάνι (Γιαλό) ασβεστομένα.

Γενικά επικρατεί κατανυκτικότητα καθ' όλη την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι την Ανάσταση.

Παλιά στη Σύμη όλοι νήστευαν το σαραντάμερο και περίμεναν την Ανάσταση για να φάνε τη μαγειρίτσα και τα μυρωδάτα κουλουράκια ( αμωνιακένα, ζαχαρένια, βουτυρένα και τυρόπιτες, αυγοκούλες) και να τσουγκρίσουν τα κόκκινα αυγά.

Σε όλα τα σπίτια υπήρχαν οι καρναλές στις μουσάντρες όπου διατηρούσαν κρεμασμένα τα βουτυρένα και σε πανέρια όλα τα άλλα είδη.
Όλα δε τα λαμπριάτικα κουλούρια τα έφτιαχναν οι Συμιακές με δεξιοτεχνία στους φούρνους της κάθε γειτονιάς, όπου σε πολλά σπίτια υπήρχε φούρνος, βοηθώντας η μιά την άλλη. 

Να σημειώσουμε ότι τα έφτιαχναν σε μεγάλες ποσότητες.
Οι γειτονιές μοσχομύριζαν από το ψήσιμό τους με κλαδιά του βουνού τα οποία είχαν φροντίσει καιρό πριν να είναι έτοιμα σε γουμάρια.
Η ατμόσφαιρα κατανυκτική κaθ' όλη την διάρκεια της Μ. Εβδομάδας, με τις καμπάνες των εκκλησιών να κτυπούν πένθιμα.

Τη Μεγάλη Παρασκευή η περιφορά του Επιταφίου στις ενορίες διατηρείται ακόμη και σήμερα. 

Δεν έλειπαν και δεν λείπουν τα πειράγματα μεταξύ των ενοριών με διάφορα επίθετα, όταν οι Επιτάφιοι συναντιούνται σε κάποιο σημείο του χωριού ή του γιαλού ή περνούν μέσα από το πλατύ άλλης ενορίας.

Να τονίσουμε ακόμη και το στόλισμα του κάθε επιταφίου είχε ξεχωριστή ομορφιά για την κάθε ενορία. 

Συνήθως εκείνα τα χρόνια χρησιμοποιούσαν ποικιλία μωβ χρωμάτων και άσπρη βιολέτα ( αβλοίτα) όπως ονομάζεται στο νησί, η οποία υπήρχε σε πληθώρα σε όλες τις αυλές των σπιτιών, αλλά και πολύ λεπτή πρασινάδα την (αγκαθίτσα).
Οι κοπέλες που ασχολούνταν με το στόλισμα έβαζαν όλη τους την τέχνη και την φαντασία.

Παλαιότερα το Μ. Σαββάτο γύρω στις 09.30 το κανονάκι της Παναγιάς του Κάστρου ( το οποίο έκρυβαν οι Συμιακοί από τους Ιταλούς) διαλαλούσε την πρώτη Ανάσταση του Χριστού και έδινε το σύνθημα στις εκκλησίες οι οποίες περίμεναν να ακούσουν για να αρχίσουν να κτυπούν χαρμόσυνα.

Την ημέρα του Πάσχα το βραδάκι γίνεται το κάψιμο του Ιούδα.
Ένα έθιμο που έρχεται απ' τα παλιά χρόνια. Μάλιστα λέγεται ότι στην ενορία του Άη Γιάννη όπου εκκλησιάζονταν οι προύχοντες του Νησιού έβγαζαν δίσκο για τον καμένο όπως αποκαλούσαν τον Ιούδα, όπου ο καθένας έριχνε όσο περισσότερα χρήματα μπορούσε για να δείξει ότι είχε πολλά φράγκα. Έτσι μαζεύονταν αρκετά χρήματα για να φτιάξουν τον Ιούδα.