Βία και όπλα

Ποιά.... από όλες, μπορεί να είναι μια καλή λύση για το τέλος της ένοπλης βίας και των μαζικών εκτελέσεων;

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί η ανθρωπότητα του 21^ου αιώνα έφτασε στην βία και στην μαζική καταστροφή ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

Κάθισα μέρες και παρακολουθούσα στο διαδίκτυο αναρτήσεις ειδήσεων και τα λεγόμενα κους κους. Δεν είναι περιέργεια , απλά είναι ο φόβος που μας οδηγεί αυτή η κατάσταση.

Από τον βορά στον νότο και από την δύση στην ανατολή η βία και η γλώσσα του σιδήρου επικρατή. Δεν είδα όμως καμία χώρα να πήρε τα μέτρα της να καθίσει με ιδικούς να βρει τον λόγο , την αιτία που οπλίζει το ανθρώπινο μυαλό με την βία.

Τι πιο τραγικό από αυτό; 

Ας πάρουμε από την αρχή το κουβάρι και να το λύσουμε σιγά – σιγά μπας και ένα από τα ερωτήματα μας μπορέσουμε μόνοι μας να τα διορθώσουμε.

Το πρώτο λυχνάρι που φωτίζει την ζωή είναι τα παιδιά και η παιδία. 

Ποτέ δεν σκεφθήκαμε ότι το κακό πάντα από το σπίτι ξεκινάει και από τις παρέες γύρο από αυτό. Ένα μικρό παιδί αν μάθει από μωρό να ακούει φωνές, καυγάδες, βία τι θα μάθει;

Φυσικά θα γίνει σφουγγάρι και θα αντιμετωπίζει την ζωή με τον ίδιο τρόπο. 

Για να απαλλαχτούμε από την γκρίνια των παιδιών τα καθίζουμε μπροστά στην τηλεόραση και βάζουμε τα παιδικά προγράμματα. 

Ποτέ όμως δεν σκεφθήκαμε την βία που λανσάρουν αυτά τα προγράμματα με τους κακούς και τους καλούς, με την βία των πολεμικών όπλων κλπ… Γιατί εμείς παλιά με τα Μίκυ Μάους , τον Γκούφη ή τον Ποπάυ δεν προέτρεπε το μυαλό μας στην βία αλλά στο ομαδικό παιχνίδι.

Γιατί πρέπει να αγοράσω ένα παιδικό παιχνίδι που να μάθει το παιδί μου την βία; Ένα ψεύτικο όπλο, ένα τανκς ή ακόμα πολεμικά αεροπλάνα και σπαθιά… χάθηκαν χιλιάδες παιχνίδια εγκεφαλικά που να διεγείρει τον εγκέφαλο να λειτουργεί καλύτερα. 

Πόσοι γονείς δεν έχουν κυνηγητικά όπλα σπίτια τους; Και πόσοι από αυτούς δεν τα παίρνουν και μαζί τους για να τα εξοικειώσουν. Όταν ένας γονιός απλά αποφασίσει να κάνει παιδιά , υπάρχουν κανόνες και στερήσεις από χόμπι μέχρι το παιδί του να περάσει και να ενηλικιωθεί. Αν το παιδί δει σε μικρή ηλικία να σκοτώνει έτσι απλά ο πατέρας του την αθώα μπεκάτσα , γιατί να μην καρφωθεί στο μυαλουδάκι του αυτό; Να εξοικειωθεί με την με την χρήση του όπλου, τον ήχο από την εκπυρσοκρότηση όπλου, το αίμα , αυτό το αθώο αίμα που το θήραμα πέφτει κάτω μπροστά στα ματάκια του και εμείς οι μεγάλη πανηγυρίζουμε με το κατόρθωμα μας. Πόσο απλά πράγματα είναι και όμως στιγματίζουν τα παιδιά μας και χαράζουν την βία στην ψυχή τους. 

Αν το παιδί από μικρό το μάθεις να είναι λαμπάδα ποτέ δεν θα γίνει κερί με όσους παράγοντες και να έχει γύρο του.

Θυμάμαι μικρή τον παππού μου και τον πατέρα μου κάθε πρωί να ξυρίζεται να έχει ένα πεντακάθαρο πρόσωπο γεμάτο από φως και χαμόγελο. Πως μπορούν τα παιδιά του να βγουν σκυθρωπά και με γένια όση μόδα και να βγει , αυτά θα ξέρουν τους κανόνες υγιεινής που έμαθαν από τους γονείς τους.

Σήμερα τα παιδιά μαθαίνουν και τα κινητά και τα λάπτοπ και να σερφάρουν, να βλέπουν θρίλερ και χιλιάδες άλλα έργα βίας.

Ξέχασαν τους απλούς κανόνες υγιεινής.. ξέφυγαν από το δρόμο της φιλίας και κλίσθηκαν πίσω από γυάλινους κόσμους.

Χάθηκαν οι εκδρομές με τα ποδήλατα, χάθηκαν τα βιβλία και οι βιβλιοθήκες , χάθηκε η ζωγραφική, χάθηκε η χειροτεχνία , χάθηκαν, χάθηκαν χιλιάδες αθώα ομαδικά χαρίσματα ψυχής.

Κοριτσάκια πάνε στο σχολείο λές και πάνε στο πρώτο ραντεβού με τον φίλο τους, μαλλί στην τρίχα, ρούχο τελευταία λέξη μόδας, νύχι δεν το συζητώ φιγουρίνι. Πως αυτό το κορίτσι να μάθει στην απλότητα και στην οικονομική ζωή;

Δεν είπα να στερήσουμε τα παιδιά από την τεχνολογία , απλά να τους χαρίσουμε άλλα ερεθίσματα μαζί για να γίνουν κοινωνικά και με σωματική αγωγή και πάνω απ όλα να μην υπάρχει πεδίο ελεύθερο να βρουν χώρο στην ψυχή του να του περάσουν την βία.

Την σκανδάλη του όπλου την τραβάει ένα παιδί ή ένας άνθρωπος που στην παιδική του ηλικία είχε κενά, δεν έμαθε ποτέ τον σεβασμό της ψυχής. Αφαιρώντας μια ψυχή είναι σαν να σκοτώνεις τον ίδιο τον εαυτό σου σε χίλια κομμάτια. Δεν είναι ντροπή να μάθεις το παιδί σου να είναι περιποιημένος και να φοράει αυτό που το πάει όχι αυτό που λανσάρουν και δεν του πάει.

Η μόδα δεν είναι τίποτα άλλο από μια κατανάλωση μυαλού. Είναι τόσο απλό αν σας θυμίσω το καλοκαίρι στις διακοπές σας , σας αρέσει να φοράτε απλά σορτσάκια , μπλουζάκια άντε και μια σαγιονάρα και να απολαμβάνεται το καλοκαίρι. Όσο πιο πολύπλοκα μοντέρνα κομμάτια ούτε τα σκέφτεστε … μόνο αν θέλετε να επιδείξετε την αγορά τους.

Έτσι απλά είναι η σκανδάλη του όπλου… πατάει αυτό το μικρό χεράκι την σκανδάλη και αφαιρεί ζωές, ή μαχαιρώνει.. όλα αυτά είναι κατασκεύασμα μυαλού. Ένα καλλιεργημένο μυαλό δεν φτάνει ποτέ σε αυτή την κατάντια του εγκλήματος, αλλά ούτε στην μοναξιά και στην μοναχικότητα χωρίς εξόδους και φίλους χωρίς αιτίες. 

Κάνει σωστές επιλογές φίλων και ανθρώπων που να περικυκλώνουν τον εαυτό τους. Μην αναρωτιέστε λοιπόν πως φτάσαμε εκεί. Αφού εμείς δώσαμε την άδεια στα παιδιά μας να οπλοφορούν νοητά. Εμείς ακόμα και τώρα δίνουμε τροφή να διαιωνίζουμε τα βίντεο τους, στο ιντερνέτ ώστε κάποια παιδιά να τα βλέπουν. 

Γιατί;  Διαγράψτε την βία από την ζωή σας και άμα αυτή δεν βρει φωλιά να τρυπώσει, θα φύγει μακριά μας.